Rozdział 1
 Przepisy ogólne  

 Art. 1.

Ustawa określa zasady i warunki zbiorowego zaopatrzenia w wodę przeznaczoną do
spożycia przez ludzi oraz zbiorowego odprowadzania ścieków, w tym zasady
działalności przedsiębiorstw wodociągowo-kanalizacyjnych, zasady tworzenia
warunków do zapewnienia ciągłości dostaw i odpowiedniej jakości wody,
niezawodnego odprowadzania i oczyszczania ścieków, a także ochrony interesów
odbiorców usług, z uwzględnieniem wymagań ochrony środowiska i optymalizacji
kosztów.
                                        
 Art. 2.

Użyte w ustawie określenia oznaczają:
1) gmina  także związek międzygminny i porozumienie międzygminne,
2) niezbędne przychody - wartość przychodów w danym roku obrachunkowym,
  zapewniających ciągłość zbiorowego zaopatrzenia w wodę odpowiedniej jakości i
  ilości i zbiorowego odprowadzania ścieków, które przedsiębiorstwo wodociągowo-
  kanalizacyjne powinno osiągnąć na pokrycie uzasadnionych kosztów, związanych
  z ujęciem i poborem wody, eksploatacją, utrzymaniem i rozbudową urządzeń
  wodociągowych i urządzeń kanalizacyjnych oraz osiągnięcie zysku,
3) odbiorca usług - każdego, kto korzysta z usług wodociągowo-kanalizacyjnych z
  zakresu zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków na
  podstawie umowy z przedsiębiorstwem wodociągowo-kanalizacyjnym,
4) przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne - przedsiębiorcę w rozumieniu
  przepisów o działalności gospodarczej, jeżeli prowadzi działalność
  gospodarczą w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę lub zbiorowego
  odprowadzania ścieków, oraz gminne jednostki organizacyjne nieposiadające
  osobowości prawnej, prowadzące tego rodzaju działalność,
5) przyłącze kanalizacyjne - odcinek przewodu łączącego wewnętrzną instalację
  kanalizacyjną w nieruchomości odbiorcy usług z siecią kanalizacyjną, za
  pierwszą studzienką, licząc od strony budynku, a w przypadku jej braku od
  granicy nieruchomości,
6) przyłącze wodociągowe - odcinek przewodu łączącego sieć wodociągową z
  wewnętrzną instalacją wodociągową w nieruchomości odbiorcy usług wraz z
  zaworem za wodomierzem głównym,
7) sieć - przewody wodociągowe lub kanalizacyjne wraz z uzbrojeniem i
  urządzeniami, którymi dostarczana jest woda lub którymi odprowadzane są
  ścieki, będące w posiadaniu przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjnego,
8) ścieki - wprowadzane do wód lub do ziemi:
   a) wody zużyte na cele bytowe lub przemysłowe,
   b) ciekłe odchody zwierzęce, z wyjątkiem gnojówki i gnojowicy przeznaczonej
     do rolniczego wykorzystania w sposób i na zasadach określonych w
     przepisach ustawy z dnia 26 lipca 2000 r. o nawozach i nawożeniu (Dz.U. Nr
     89, poz. 991),
   c) wody opadowe lub roztopowe, ujęte w systemy kanalizacyjne, pochodzące
     z powierzchni zanieczyszczonych, w tym z centrów miast, terenów
     przemysłowych i składowych, baz transportowych oraz dróg i parkingów o
     trwałej nawierzchni,
   d) wody wykorzystane, odprowadzane z obiektów gospodarki rybackiej, jeżeli
     zawarty w nich ładunek zanieczyszczeń jest wyższy od ładunku zawartego
     w pobranej wodzie,
9) ścieki bytowe - ścieki z budynków przeznaczonych na pobyt ludzi, osiedli
  mieszkaniowych i terenów usługowych, powstające w szczególności w wyniku
  ludzkiego metabolizmu oraz funkcjonowania gospodarstw domowych,
10) ścieki komunalne - ścieki bytowe lub mieszaninę ścieków bytowych ze ściekami
  przemysłowymi, lub mieszaninę ścieków bytowych z wodami opadowymi, lub
  mieszaninę ścieków bytowych ze ściekami przemysłowymi i wodami opadowymi,
11) ścieki przemysłowe - ścieki odprowadzane z nieruchomości, na których
  prowadzi się działalność gospodarczą, niebędące ściekami bytowymi lub wodami
  opadowymi,
12) taryfa - zestawienie ogłoszonych publicznie cen i stawek opłat za zbiorowe
  zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków oraz warunki ich
  stosowania,
13) taryfowa grupa odbiorców usług - odbiorców wyodrębnionych na podstawie
  charakterystyki zużycia wody lub odprowadzanych ścieków, warunków zbiorowego
  zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków, a także na podstawie
  sposobu rozliczeń za świadczone usługi,
14) urządzenia kanalizacyjne - sieci kanalizacyjne, wyloty urządzeń
  kanalizacyjnych służących do wprowadzania ścieków do wód lub do ziemi oraz
  urządzenia podczyszczające i oczyszczające ścieki oraz przepompownie ścieków,
15) urządzenie pomiarowe - przyrząd pomiarowy mierzący ilość odprowadzanych
  ścieków, znajdujący się na przyłączu kanalizacyjnym,
16) urządzenia wodociągowe - ujęcia wód powierzchniowych i podziemnych, studnie
  publiczne, urządzenia służące do magazynowania i uzdatniania wód, sieci
  wodociągowe, urządzenia regulujące ciśnienie wody,
17) właściciel - także posiadacza samoistnego i użytkownika wieczystego,
18) woda przeznaczona do spożycia przez ludzi - wodę przeznaczoną do picia,
  gotowania, przygotowywania pożywienia lub do innych celów w gospodarstwach
  domowych oraz każdą wodę używaną do produkcji żywności, środków
  farmaceutycznych i kosmetycznych, a także na potrzeby basenów kąpielowych i
  pływalni,
19) wodomierz główny - przyrząd pomiarowy mierzący ilość pobranej wody,
  znajdujący się na każdym przyłączu wodociągowym,
20) zbiorowe odprowadzanie ścieków - działalność polegającą na odprowadzaniu i
  oczyszczaniu ścieków, prowadzoną przez przedsiębiorstwo wodociągowo-
  kanalizacyjne,
21) zbiorowe zaopatrzenie w wodę - działalność polegającą na ujmowaniu,
  uzdatnianiu i dostarczaniu wody, prowadzoną przez przedsiębiorstwo
  wodociągowo-kanalizacyjne.
                                        
 Art. 3.

1. Zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków jest zadaniem
  własnym gminy.
2. W razie wspólnego wykonywania przez gminy zadania, o którym mowa w ust. 1,
  określone w ustawie prawa i obowiązki organów gminy wykonują odpowiednio
  właściwe organy:
   1) związku międzygminnego,
   2) gminy wskazanej w porozumieniu międzygminnym.
3. Gmina ustala kierunki rozwoju sieci w studium uwarunkowań i kierunków
  zagospodarowania przestrzennego gminy i miejscowym planie zagospodarowania
  przestrzennego.
                                        
 Art. 4.

1. Centralnym organem administracji rządowej właściwym w sprawach zbiorowego
  zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków jest Prezes Urzędu
  Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast.
2. Do zadań Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast w zakresie zbiorowego
  zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków należy w
  szczególności:
   1) opracowywanie projektów aktów normatywnych,
   2) określanie kierunków zlecanych prac naukowo-badawczych,
   3) współdziałanie z gminami, organizacjami zawodowymi i społecznymi,
   4) współpraca z zagranicą.     

                                
Rozdział 2
Zasady zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków

 Art. 5.

1. Przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne ma obowiązek zapewnić zdolność
  posiadanych urządzeń wodociągowych i urządzeń kanalizacyjnych do realizacji
  dostaw wody w wymaganej ilości i pod odpowiednim ciśnieniem oraz dostaw wody
  i odprowadzania ścieków w sposób ciągły i niezawodny, a także zapewnić
  należytą jakość dostarczanej wody i odprowadzanych ścieków.
2. Jeżeli umowa o zaopatrzenie w wodę lub odprowadzanie ścieków nie stanowi
  inaczej, odbiorca usług odpowiada za zapewnienie niezawodnego działania
  posiadanych instalacji i przyłączy wodociągowych lub instalacji i przyłączy
  kanalizacyjnych z urządzeniem pomiarowym włącznie.
                                        
Art. 6.

1. Dostarczanie wody lub odprowadzanie ścieków odbywa się na podstawie umowy
  o zaopatrzenie w wodę lub odprowadzanie ścieków zawartej między
  przedsiębiorstwem wodociągowo-kanalizacyjnym a odbiorcą usług.
2. Przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne jest obowiązane do zawarcia umowy
  o zaopatrzenie w wodę lub odprowadzanie ścieków z osobą, której nieruchomość
  została przyłączona do sieci i która wystąpiła z pisemnym wnioskiem o
  zawarcie umowy.
3. Umowa, o której mowa w ust. l, zawiera w szczególności postanowienia
  dotyczące:
   1) ilości i jakości świadczonych usług wodociągowych lub kanalizacyjnych
     oraz warunków ich świadczenia,
   2) sposobu i terminów wzajemnych rozliczeń,
   3) praw i obowiązków stron umowy,
   4) procedur i warunków kontroli urządzeń wodociągowych i urządzeń
     kanalizacyjnych,
   5) ustaleń zawartych w zezwoleniu, o których mowa w art. 18,
   6) okresu obowiązywania umowy oraz odpowiedzialności stron za niedotrzymanie
     warunków umowy, w tym warunków wypowiedzenia.
4. Umowa, o której mowa w ust. 1, może być zawarta z osobą, która posiada tytuł
  prawny do korzystania z obiektu budowlanego, do którego ma być dostarczana
  woda lub z którego mają być odprowadzane ścieki, albo z osobą, która korzysta
  z nieruchomości o nieuregulowanym stanie prawnym.
5. Jeżeli nieruchomość jest zabudowana budynkami wielolokalowymi, umowa,
  o której mowa w ust. 1, zawierana jest z właścicielem budynku lub z zarządcą
  nieruchomości wspólnej.
6. Na wniosek właściciela lub zarządcy budynku wielolokalowego, o którym mowa w
  ust. 4 i 5, przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne zawiera umowy z
  korzystającymi z lokali osobami, jeżeli:
   1) wszystkie lokale wyposażone są w zainstalowane wodomierze zgodnie z
     obowiązującymi warunkami technicznymi w sposób uzgodniony z
     przedsiębiorstwem wodociągowo-kanalizacyjnym,
   2) możliwy jest odczyt wskazań wodomierzy,
   3) wnioskodawca ustala sposób rozliczeń różnic wskazań między wodomierzem
     głównym a wodomierzami zainstalowanymi w poszczególnych lokalach oraz
     zasady ich utrzymania,
   4) uzgodniony został przez strony sposób przerwania dostarczania wody do
     lokalu bez zakłócania dostaw wody w pozostałych lokalach; w szczególności
     przez możliwość przerwania dostarczania wody do lokalu rozumie się również
     założenie plomb na zamkniętych zaworach odcinających dostarczanie wody do
     lokalu.
7. Przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne może wyrazić zgodę na zawarcie
  umów z korzystającymi z lokali osobami, o których mowa w ust. 4 i 5, również
  w przypadku gdy nie są spełnione warunki, o których mowa w ust. 6.
                                        
Art. 7.

Przedstawiciele przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjnego, po okazaniu
legitymacji służbowej i pisemnego upoważnienia, mają prawo wstępu na teren
nieruchomości lub do pomieszczeń każdego, kto korzysta z usług, w celu
przeprowadzenia kontroli urządzenia pomiarowego, wodomierza głównego lub
wodomierzy zainstalowanych w lokalu i dokonania odczytu ich wskazań, dokonania
badań i pomiarów, przeprowadzenia przeglądów i napraw urządzeń posiadanych przez
przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne, a także sprawdzenia ilości i
jakości ścieków wprowadzanych do sieci.
                                        
Art. 8.

1. Przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne może odciąć dostawę wody
  lub zamknąć przyłącze kanalizacyjne, jeżeli:
   1) przyłącze wodociągowe lub przyłącze kanalizacyjne wykonano niezgodnie z
     przepisami prawa,
   2) odbiorca usług nie uiścił opłat za pełne dwa okresy obrachunkowe
     następujące po dniu otrzymania upomnienia w sprawie uregulowania zaległej
     opłaty,
   3) jakość wprowadzanych ścieków nie spełnia wymogów określonych w przepisach
     prawa lub stwierdzono celowe uszkodzenie albo pominięcie urządzenia
     pomiarowego,
   4) został stwierdzony nielegalny pobór wody lub nielegalne odprowadzanie
     ścieków, to jest bez zawarcia umowy, jak również przy celowo uszkodzonych
     albo pominiętych wodomierzach lub urządzeniach pomiarowych.
2. Przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne, które odcięło dostawę wody, jest
  obowiązane do równoczesnego udostępnienia zastępczego punktu poboru wody
  przeznaczonej do spożycia przez ludzi i poinformowania o możliwościach
  korzystania z tego punktu.
3. Przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne o zamiarze odcięcia dostawy wody
  lub zamknięcia przyłącza kanalizacyjnego oraz o miejscach i sposobie
  udostępniania zastępczych punktów poboru wody zawiadamia powiatowego
  inspektora sanitarnego, zarząd gminy oraz odbiorcę usług co najmniej na 20
  dni przed planowanym terminem odcięcia dostaw wody lub zamknięcia przyłącza
  kanalizacyjnego.
                                        
Art. 9.

1. Zabrania się wprowadzania ścieków bytowych i ścieków przemysłowych do
  urządzeń kanalizacyjnych przeznaczonych do odprowadzania wód opadowych a
  także wprowadzania ścieków opadowych i wód drenażowych do kanalizacji
  sanitarnej.
2. Zabrania się wprowadzania do urządzeń kanalizacyjnych:
   1) odpadów stałych, które mogą powodować zmniejszenie przepustowości
     przewodów kanalizacyjnych, a w szczególności żwiru, piasku, popiołu,
     szkła, wytłoczyn, drożdży, szczeciny, ścinków skór, tekstyliów, włókien,
     nawet jeżeli znajdują się one w stanie rozdrobnionym,
   2) odpadów płynnych niemieszających się z wodą, a w szczególności sztucznych
     żywic, lakierów, mas bitumicznych, smół i ich emulsji, mieszanin
     cementowych,
   3) substancji palnych i wybuchowych, których punkt zapłonu znajduje się w
     temperaturze poniżej 85oC, a w szczególności benzyn, nafty, oleju
     opałowego, karbidu, trójnitrotoluenu,
   4) substancji żrących i toksycznych, a w szczególności mocnych kwasów i
     zasad, formaliny, siarczków, cyjanków oraz roztworów amoniaku,
     siarkowodoru i cyjanowodoru,
   5) odpadów i ścieków z hodowli zwierząt, a w szczególności gnojówki,
     gnojowicy, obornika, ścieków z kiszonek,
   6) niezdezynfekowanych ścieków ze szpitali i sanatoriów oraz z zakładów
     weterynaryjnych.
3. Przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne jest obowiązane do prowadzenia
  bieżącej kontroli ilości i jakości odprowadzanych ścieków bytowych i ścieków
  przemysłowych oraz kontroli przestrzegania warunków wprowadzania ścieków do
  urządzeń kanalizacyjnych.
                                        
Art. 10.

Dostawca ścieków przemysłowych wprowadzanych do  urządzeń kanalizacyjnych jest
obowiązany  do:
   1) niezwłocznego powiadomienia właściciela urządzeń kanalizacyjnych o awarii
     powodującej zrzut niebezpiecznych substancji do urządzeń kanalizacyjnych,
     w celu podjęcia odpowiednich przedsięwzięć zmniejszających skutki awarii,
   2) instalowania niezbędnych urządzeń podczyszczających ścieki przemysłowe i
     prawidłowej eksploatacji tych urządzeń,
   3) umożliwienia właścicielowi urządzeń kanalizacyjnych dostępu w każdym
     czasie do miejsc kontroli ilości i jakości ścieków przemysłowych
     wprowadzanych do tych urządzeń oraz przeprowadzania kontroli sieci i
     urządzeń do podczyszczania ścieków będących własnością odbiorcy usług,
   4) wewnętrznej kontroli przestrzegania dopuszczalnych ilości i natężeń
     dopływu ścieków przemysłowych oraz ich wskaźników zanieczyszczenia, w
     szczególności gdy wprowadzane ścieki przemysłowe stanowią więcej niż 10%
     wszystkich ścieków komunalnych dopływających do oczyszczalni oraz gdy
     zanieczyszczenie w ściekach przemysłowych może stwarzać zagrożenia dla
     bezpieczeństwa lub zdrowia osób obsługujących urządzenia kanalizacyjne lub
     bezpieczeństwa konstrukcji budowlanych i wyposażenia technicznego urządzeń
     kanalizacyjnych lub procesu oczyszczania ścieków,
   5) udostępniania wyników wewnętrznej kontroli właścicielowi  urządzeń
     kanalizacyjnych oraz informacji na temat posiadanych urządzeń
     podczyszczających ścieki, a także rodzaju i źródeł substancji
     niebezpiecznych wprowadzanych do ścieków,
   6) zainstalowania urządzeń pomiarowych służących do określania ilości i
     jakości ścieków przemysłowych, na żądanie właściciela urządzeń
     kanalizacyjnych, jeżeli takie wymaganie jest  uzasadnione możliwością
     wystąpienia zagrożeń dla bezpieczeństwa lub zdrowia osób obsługujących
     urządzenia kanalizacyjne lub bezpieczeństwa konstrukcji budowlanych i
     wyposażenia technicznego urządzeń kanalizacyjnych lub procesu oczyszczania
     ścieków.
                                        
Art. 11.

Minister właściwy do spraw gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej, w
porozumieniu z ministrem właściwym do spraw środowiska, określi, w drodze
rozporządzenia, sposób realizacji obowiązków dostawców ścieków przemysłowych
oraz warunki wprowadzania ścieków do urządzeń kanalizacyjnych, w tym
dopuszczalne wartości wskaźników zanieczyszczeń w ściekach przemysłowych
wprowadzanych do  urządzeń kanalizacyjnych oraz sposób sprawowania kontroli
ilości i jakości ścieków, biorąc pod uwagę:
   1)  bezpieczeństwo i zdrowie osób obsługujących urządzenia kanalizacyjne,
   2) ochronę konstrukcji budowlanych i wyposażenia technicznego urządzeń
     kanalizacyjnych,
   3) podatność mieszaniny ścieków przemysłowych i ścieków bytowych na
     mechaniczno-biologiczne procesy oczyszczania,
   4) ochronę wód, do których odprowadzane są ścieki komunalne przed
     zanieczyszczeniem, a w szczególności spełnienie wymagań jakościowych
     odnoszących się do tych wód,
   5) możliwość bezpiecznego dla środowiska wykorzystania osadów z oczyszczalni
     ścieków obsługującej zbiorczy system kanalizacyjny ścieków komunalnych.
                                        
Art. 12.

1. Nadzór nad jakością wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi sprawują
  organy Inspekcji Sanitarnej na zasadach określonych w przepisach o Inspekcji
  Sanitarnej.
2. Każdy  materiał używany  do uzdatniania  wody przeznaczonej do spożycia
  przez ludzi powinien posiadać pozytywną ocenę higieniczną właściwego terenowo
  organu Inspekcji Sanitarnej.
3. Zastosowanie nowych technologii uzdatniania wody przeznaczonej do spożycia
  przez ludzi wymaga zgody właściwego wojewódzkiego inspektora sanitarnego.
4. Badanie pobranych próbek wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi mogą
  wykonywać laboratoria Inspekcji Sanitarnej lub inne laboratoria o
  udokumentowanym systemie jakości prowadzonych badań wody, zatwierdzonym przez
  właściwy organ Inspekcji Sanitarnej.
5. Zarząd gminy jest obowiązany do regularnego informowania mieszkańców o
  jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi.
                                        
Art. 13.

Minister właściwy do spraw zdrowia, w porozumieniu z ministrem właściwym do
spraw gospodarki wodnej, określi, w drodze rozporządzenia:
1) wymagania dotyczące jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi, w
  tym wymagania bakteriologiczne, fizykochemiczne, organoleptyczne,
2) sposób oceny przydatności wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi,
3) minimalną częstotliwość i miejsca pobierania do badania próbek wody
  przeznaczonej do spożycia przez ludzi,
4) zakres badania wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi,
5) program monitoringu jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi,
6) sposób nadzoru nad materiałami i wyrobami stosowanymi w procesach
  uzdatniania i dystrybucji wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi,
7) sposób nadzoru nad laboratoriami wykonującymi badania jakości wody
  przeznaczonej do spożycia przez ludzi,
8) sposób informowania konsumentów o jakości wody przeznaczonej do spożycia
  przez ludzi
- biorąc pod uwagę bezpieczeństwo i zdrowie ludzi.
 
Art. 14.

Minister właściwy do spraw wewnętrznych, w porozumieniu z Ministrem Obrony
Narodowej i Ministrem Sprawiedliwości, dla jednostek organizacyjnych podległych
tym ministrom może określić, w drodze rozporządzenia:
1) warunki przyłączania nieruchomości do sieci oraz wymagania dotyczące
  urządzeń wodociągowych i urządzeń kanalizacyjnych służących tym jednostkom,
2) szczegółowe sposoby kontroli urządzeń, o których mowa w pkt 1,
3) warunki i tryb postępowania w sprawach zbiorowego zaopatrzenia w wodę oraz
  zbiorowego odprowadzania ścieków,
4) warunki korzystania z sieci wodociągowych w przypadku prowadzenia działań
  ratowniczych,
5) wymagania technologiczne dotyczące urządzeń wodociągowych i urządzeń
  kanalizacyjnych,
6) wymagania dotyczące zasilania elektroenergetycznego,
7) wymagania dotyczące zapewnienia ciągłości funkcjonowania urządzeń
  wodociągowych i urządzeń kanalizacyjnych,
8) tryb i sposób kontroli stanu przygotowania urządzeń wodociągowych i urządzeń
  kanalizacyjnych
- biorąc pod uwagę specyfikę jednostek organizacyjnych podległych tym
  ministrom.
                                        
Art. 15.

1. Przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne jest obowiązane zapewnić
  realizację budowy i rozbudowy urządzeń wodociągowych i urządzeń
  kanalizacyjnych, ustalonych przez gminę w studium uwarunkowań i kierunków
  zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowym planie zagospodarowania
  przestrzennego, w zakresie uzgodnionym w wieloletnim planie rozwoju i
  modernizacji, o którym mowa w art. 21 ust. 1.
2. Realizację budowy przyłączy do sieci oraz studni wodomierzowej,
  pomieszczenia przewidzianego do lokalizacji wodomierza głównego i urządzenia
  pomiarowego zapewnia na własny koszt osoba ubiegająca się o przyłączenie
  nieruchomości do sieci.
3. Koszty zainstalowania i utrzymania wodomierza głównego pokrywa
  przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne, a urządzenia pomiarowego odbiorca
  usług.
4. Przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne jest obowiązane przyłączyć do
  sieci nieruchomość osoby ubiegającej się o przyłączenie nieruchomości do
  sieci, jeżeli są spełnione warunki przyłączenia określone w regulaminie, o
  którym mowa w art. 19, oraz istnieją techniczne  możliwości świadczenia
  usług. 

                                      
Rozdział 3
 Zasady udzielania zezwoleń na prowadzenie zbiorowego zaopatrzenia
w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków oraz uchwalanie regulaminu

Art. 16.

1. Na prowadzenie zbiorowego zaopatrzenia w wodę lub zbiorowego odprowadzania
  ścieków jest wymagane  uzyskanie zezwolenia wydawanego przez zarząd gminy w
  drodze decyzji.
2. Zezwolenie może być wydane na wniosek przedsiębiorstwa wodociągowo-
  kanalizacyjnego, które:
   1) ma na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedzibę i adres, oddział lub
     przedstawicielstwo w rozumieniu przepisów o działalności gospodarczej,
   2) posiada środki finansowe lub udokumentuje możliwość ich uzyskania
     w wysokości niezbędnej do prawidłowego prowadzenia zbiorowego zaopatrzenia
     w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków,
   3) posiada środki techniczne odpowiednie do zakresu działalności, o której
     mowa w ust. 1.
3. Nie mają obowiązku uzyskania zezwolenia gminne jednostki organizacyjne
  nieposiadające osobowości prawnej, prowadzące na obszarze własnej gminy
  działalność, o której mowa w ust. 1, na zasadach określonych w ustawie.
                                        
Art. 17.

Wniosek o udzielenie zezwolenia powinien zawierać:
   1) oznaczenie przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjnego ubiegającego się
     o zezwolenie, jego siedzibę i adres,
   2) określenie przedmiotu i obszaru działalności,
   3) określenie środków technicznych i finansowych, jakimi dysponuje
     wnioskodawca ubiegający się o zezwolenie na prowadzenie działalności
     objętej wnioskiem,
   4) informacje o wynikach ekonomicznych dotychczasowej działalności
     gospodarczej wnioskodawcy,
   5) informacje charakteryzujące poziom świadczonych usług w zakresie ilości,
     jakości oraz ciągłości dostarczania wody oraz odprowadzania ścieków,
   6) informacje o technologiach stosowanych lub przewidzianych do stosowania
     przy dostarczaniu wody oraz odprowadzaniu i oczyszczaniu ścieków,
   7) określenie terminu podjęcia działalności objętej wnioskiem,
   8) numer w rejestrze przedsiębiorców,
   9) projekt regulaminu dostarczania wody i odprowadzania ścieków.
                                        
Art. 18.

Zezwolenie powinno określać w szczególności:
   1) oznaczenie przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjnego, jego siedzibę i
     adres,
   2) datę podjęcia działalności,
   3) przedmiot i obszar działalności,
   4) wymagania w zakresie jakości usług wodociągowo-kanalizacyjnych,
   5) warunki, zakres i tryb kontroli realizacji zezwolenia i przestrzegania
     regulaminu, o którym mowa w art. 19 ust. 1,
   6) warunki wprowadzania ograniczeń dostarczania wody w przypadku wystąpienia
     jej niedoboru,
   7) zobowiązanie do prowadzenia przez przedsiębiorstwo wodociągowo-
     kanalizacyjne racjonalnej gospodarki w zakresie działalności objętej
     zezwoleniem,
   8) warunki cofnięcia zezwolenia,
   9) warunki dotyczące okoliczności, w których zezwolenie może być cofnięte
     bez odszkodowania.
                                        

Art. 19.

1. Rada gminy, po dokonaniu analizy projektów regulaminów dostarczania wody i
  odprowadzania ścieków, opracowanych przez przedsiębiorstwa wodociągowo-
  kanalizacyjne, uchwala regulamin dostarczania wody i odprowadzania ścieków,
  zwany dalej “regulaminem”, obowiązujący na obszarze gminy.
2. Regulamin powinien określać prawa i obowiązki przedsiębiorstwa wodociągowo-
  kanalizacyjnego oraz odbiorców usług, w tym:
   1) minimalny poziom usług świadczonych przez przedsiębiorstwo wodociągowo-
     kanalizacyjne w zakresie  dostarczania wody i  odprowadzania ścieków,
   2) szczegółowe warunki i tryb zawierania umów z odbiorcami usług,
   3) sposób rozliczeń w oparciu o ceny i stawki opłat ustalone w taryfach,
   4) warunki przyłączania do sieci,
   5) techniczne warunki określające możliwości dostępu do usług wodociągowo-
     kanalizacyjnych,
   6) sposób postępowania w przypadku niedotrzymania ciągłości usług i
     odpowiednich parametrów dostarczanej wody i wprowadzanych do sieci
     kanalizacyjnej ścieków,
   7) standardy obsługi odbiorców usług, a w szczególności sposoby załatwiania
     reklamacji oraz wymiany informacji dotyczących w szczególności zakłóceń w
     dostawie wody i odprowadzaniu ścieków. 

                                     
Rozdział 4
Zasady ustalania taryf za zbiorowe zaopatrzenie w wodę
i zbiorowe odprowadzanie ścieków

Art. 20.

1. Przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne określa taryfę na 1 rok.
2. Przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne określa taryfę na podstawie
  niezbędnych przychodów po dokonaniu ich alokacji na poszczególne taryfowe
  grupy odbiorców usług.
3. Ceny i stawki opłat określone w taryfie są różnicowane dla poszczególnych
  taryfowych grup odbiorców usług na podstawie udokumentowanych różnic kosztów
  zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków.
4. Przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjne ustalają niezbędne przychody,
  o których mowa w ust. 2, uwzględniając w szczególności:
   1) koszty związane ze świadczeniem usług, poniesione w poprzednim roku
     obrachunkowym, ustalone na podstawie ewidencji księgowej, z uwzględnieniem
     planowanych zmian tych kosztów w roku obowiązywania taryfy,
   2) zmiany warunków ekonomicznych oraz wielkość usług i warunki ich
     świadczenia,
   3) koszty wynikające z planowanych wydatków inwestycyjnych, na podstawie
     planów, o których mowa w art. 21 ust. 1.
5. Ewidencja księgowa, o której mowa w ust. 4 pkt 1, powinna w szczególności
  umożliwiać:
   1) wydzielenie kosztów stałych i zmiennych, przychodów związanych z
     poszczególnymi rodzajami działalności przedsiębiorstwa wodociągowo
     kanalizacyjnego, a także w odniesieniu do poszczególnych taryf,
   2) ustalenie kosztów związanych z działalnością inwestycyjną w poprzednim
     roku obrachunkowym,
   3) dokonanie alokacji niezbędnych przychodów według taryfowych grup
     odbiorców usług.
                                        
Art. 21.

1. Przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjne opracowują wieloletnie plany
  rozwoju i modernizacji urządzeń wodociągowych i urządzeń kanalizacyjnych
  będących w ich posiadaniu.
2. Plany, o których mowa w ust. 1,  określają w szczególności:
   1) planowany zakres usług wodociągowo-kanalizacyjnych,
   2) przedsięwzięcia rozwojowo - modernizacyjne w poszczególnych latach,
   3) przedsięwzięcia racjonalizujące zużycie wody oraz wprowadzanie ścieków,
   4) nakłady inwestycyjne w poszczególnych latach,
   5) sposoby finansowania planowanych inwestycji.
3. Plany, o których mowa w ust. 1, powinny być zgodne z kierunkami rozwoju
  gminy określonymi w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania
  przestrzennego gminy, miejscowymi planami zagospodarowania przestrzennego
  oraz ustaleniami zezwolenia, o których mowa w art. 18.
4. Plany, o których mowa w ust. 1, uchwala rada gminy.
                                        
Art. 22.

Przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne obciąża gminę na podstawie cen i
stawek opłat ustalonych w taryfie za:
   1) wodę pobraną z publicznych studni i zdrojów ulicznych,
   2) wodę zużytą do zasilania publicznych fontann i na cele przeciwpożarowe,
   3) wodę zużytą do zraszania publicznych ulic i publicznych terenów
     zielonych.
                                        
Art. 23

1. Minister właściwy do spraw gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej określi,
  w drodze rozporządzenia, szczegółowe sposoby określania taryf,  w tym:
   1) kryteria ustalania niezbędnych przychodów,
   2) alokację kosztów na  taryfowe grupy odbiorców usług,
   3) kryteria różnicowania  cen i stawek opłat.
2. Minister właściwy do spraw gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej wydając
  rozporządzenie, o którym mowa w ust. 1, bierze pod uwagę:
   1) przy ustalaniu niezbędnych przychodów:
     a) koszty eksploatacji i utrzymania, w tym amortyzację lub wartość
       umorzenia,
     b) raty kapitałowe (ponad wartość amortyzacji),
     c) odsetki od zaciągniętych kredytów i pożyczek,
     d) rezerwy na należności nieregularne,
     e) marżę zysku, której wysokość wynika z analizy nakładów na
       przedsięwzięcia inwestycyjne związane z modernizacją i rozwojem, przy
       zapewnieniu ochrony interesów odbiorców przed nieuzasadnionym wzrostem
       cen,
   2) przy ustalaniu alokacji kosztów:
     a) podział kosztów poniesionych w poprzednim roku obrachunkowym na
       poszczególne taryfowe grupy odbiorców,
     b) przypisanie do poszczególnych taryfowych grup odbiorców kosztów budowy
       i rozbudowy urządzeń wodociągowo-kanalizacyjnych,
   3) przy różnicowaniu cen i stawek opłat:
     a) średniodobową i maksymalną wielkość zużycia wody i ilość wprowadzanych
       ścieków,
     b) taryfowe grupy odbiorców,
     c) strukturę cen i stawek opłat.

                                       
Rozdział 5
Zatwierdzanie taryf  oraz zasady rozliczeń za zbiorowe zaopatrzenie w wodę
i zbiorowe odprowadzanie ścieków
                                       

Art. 24.

1. Taryfy podlegają zatwierdzeniu w drodze uchwały rady gminy.
2. Przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne w terminie 70 dni przed planowaną
  datą wejścia  taryf w życie przedstawia radzie gminy wniosek o ich
  zatwierdzenie.
3. Rada gminy zatwierdza taryfy w terminie 45 dni od dnia złożenia wniosku, o
  którym mowa w ust. 2.
4. Do wniosku o zatwierdzenie taryfy przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne
  dołącza szczegółową kalkulację cen i stawek opłat oraz aktualny plan, o
  którym mowa w art. 21 ust. 1.
5. Zarząd gminy sprawdza czy, taryfy i plan, o którym mowa w art. 21 ust. 1,
  zostały opracowane zgodnie z przepisami ustawy, i weryfikuje koszty, o
  których mowa w art. 20 ust. 4 pkt 1, pod względem celowości ich ponoszenia.
6. Rada gminy może podjąć uchwałę o dopłacie dla jednej, wybranych lub
  wszystkich taryfowych grup odbiorców usług. Dopłatę gmina przekazuje
  przedsiębiorstwu wodociągowo-kanalizacyjnemu.
7. Przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne ogłasza zatwierdzone taryfy w
  miejscowej prasie lub w sposób zwyczajowo przyjęty w terminie do 7 dni od
  dnia podjęcia uchwały, o której mowa w ust. 1.
8. Jeżeli rada gminy nie podejmie uchwały w terminie 45 dni wchodzą one w życie
  po upływie 70 dni od dnia złożenia wniosku o zatwierdzenie taryf określonych
  przez przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne.
9. Przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne ogłasza w miejscowej prasie
  taryfy, o których mowa w ust. 8, w terminie co najmniej 7 dni przed dniem
  wejścia ich w życie.
10. Taryfy obowiązują przez 1 rok.
                                        
Art. 25.

Minister właściwy do spraw gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej określi, w
drodze rozporządzenia, wzór wniosku o zatwierdzenie taryf oraz niezbędny zakres
informacji zawartych w uzasadnieniu taryf, biorąc pod uwagę:
   1) zestawienie cen i stawek opłat,
   2) kalkulację opłat,
   3) plan, o którym mowa w art. 21 ust. 1,
   4) informacje finansowe zawierające sprawozdania finansowe.
                                        
Art. 26.

Rozliczenia za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków są
prowadzone przez przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjne z odbiorcami usług
na podstawie określonych w taryfach cen i stawek opłat oraz ilości dostarczonej
wody i odprowadzonych ścieków.
                                        
Art. 27.

1. Ilość wody dostarczonej do nieruchomości ustala się na podstawie wskazania
  wodomierza głównego, a w przypadku jego braku w oparciu o przeciętne normy
  zużycia wody.
2. Minister właściwy do spraw gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej określi,
  w drodze rozporządzenia, warunki prowadzenia rozliczeń za zbiorowe
  zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków, biorąc pod uwagę
  wyposażenie nieruchomości w przyrządy i urządzenia pomiarowe.
3. Minister właściwy do spraw gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej
  w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki wodnej określi,
  w drodze rozporządzenia, przeciętne normy zużycia wody dla poszczególnych
  odbiorców usług, które stanowią podstawę ustalania ilości pobranej wody w
  razie braku wodomierza, biorąc pod uwagę specyfikę poszczególnych odbiorców
  usług oraz  wskaźniki średniego zużycia wody określone w szczególności dla
  gospodarstw domowych, usług oraz innej działalności w miastach i na wsiach.
4. Ilość odprowadzonych ścieków ustala się na podstawie wskazań urządzeń
  pomiarowych.
5. W razie braku urządzeń pomiarowych ilość odprowadzonych ścieków ustala się
  na podstawie umowy, o której mowa w art. 6 ust. 1, jako równą ilości wody
  pobranej lub określonej w umowie.
6. W rozliczeniach ilości odprowadzonych ścieków ilość bezpowrotnie zużytej
  wody  uwzględnia się wyłącznie w przypadkach, gdy wielkość jej zużycia na ten
  cel ustalona jest na podstawie dodatkowego wodomierza zainstalowanego na
  koszt odbiorcy usług.     

                                  
                                   Rozdział 6
                         Przepisy karne i kary pieniężne       
                               

Art. 28.

1. Kto bez uprzedniego zawarcia umowy, o której mowa w art. 6 ust. 1, pobiera
  wodę z urządzeń wodociągowych, podlega karze grzywny do 5 000 zł.
2. Kto zrywa lub uszkadza plomby umieszczone na urządzeniach pomiarowych lub
  zaworze odcinającym, podlega karze grzywny do 5 000 zł.
3. Kto nie dopuszcza przedstawiciela przedsiębiorstwa wodociągowo-
  kanalizacyjnego do wykonania czynności określonych w art. 7 podlega karze
  grzywny do 5 000 zł.
4. Kto bez uprzedniego zawarcia umowy, o której mowa w art. 6 ust. 1, wprowadza
  ścieki do urządzeń kanalizacyjnych, podlega karze ograniczenia wolności albo
  grzywny do 10 000 zł.
5. Obok orzeczenia kary organ orzekający może nałożyć obowiązek zapłaty
  nawiązki na rzecz przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjnego, w wysokości
  1000 zł za każdy miesiąc, w którym nastąpiło bezumowne pobieranie wody z
  urządzeń wodociągowych lub wprowadzanie ścieków do urządzeń kanalizacyjnych
  tego przedsiębiorstwa.
6. Orzekanie w sprawach o czyny, o których mowa w ust. 1-3, następuje na
  podstawie przepisów Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia.
 
Art. 29.

1. Karze pieniężnej podlega ten, kto stosuje taryfy:
   1) nie przestrzegając obowiązku ich przedstawienia radzie gminy do
     zatwierdzenia określonego w art. 24 ust. 1 lub
   2) zawyżając ceny i stawki zatwierdzone zgodnie z art. 24 ust. 4.
2. Karę pieniężną, o której mowa w ust. 1, wymierza zarząd gminy w drodze
  decyzji.
3. Kara pieniężna, o której mowa w ust. 1, stanowi dochód gminy.
4. Wysokość kary pieniężnej, o której mowa w ust. 1, nie może przekroczyć 15%
  przychodu ukaranego przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjnego,
  osiągniętego w poprzednim roku podatkowym.
5. Kara pieniężna, o której mowa w ust. 1, jest płatna z dochodu po
  opodatkowaniu lub z innej formy nadwyżki przychodu nad wydatkami zmniejszonej
  o podatki.
6. Ustalając wysokość kary pieniężnej zarząd gminy uwzględnia stopień
  szkodliwości czynu, stopień zawinienia oraz dotychczasową działalność
  przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjnego i jego możliwości finansowe.
7. Niezależnie od kary pieniężnej nałożonej na przedsiębiorstwo wodociągowo-
  kanalizacyjne zarząd gminy może nałożyć karę, o której mowa w ust. 1, na
  kierownika przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjnego, z tym że kara ta
  może być wymierzona w kwocie nie większej niż 300% jego miesięcznego
  wynagrodzenia. Przepis ust. 6 stosuje się odpowiednio.
8. Kary pieniężne, o których mowa w ust. 1, podlegają ściągnięciu w trybie
  przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

                                       
                                   Rozdział 7
       Zmiany w przepisach obowiązujących, przepisy przejściowe i końcowe

Art. 30.

W ustawie z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne (Dz.U. Nr 38, poz. 230, z
1980 r. Nr 3, poz. 6, z 1983 r. Nr 44, poz. 201, z 1989 r. Nr 26, poz. 139 i Nr
35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198 i Nr 39, poz. 222, z 1991 r. Nr 32, poz.
131 i Nr 77, poz. 335, z 1993 r. Nr 40, poz. 183, z 1994 r. Nr 27, poz. 96, z
1995 r. Nr 47, poz. 243, z 1996 r. Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 47, poz. 299,
Nr 88, poz. 554 i Nr 133, poz. 885, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 2000 r. Nr 12,
poz. 136, Nr 89, poz. 991, Nr 109, poz. 1157 i Nr 120, poz. 1268 oraz z 2001 r.
Nr 5, poz. 43) wprowadza się następujące zmiany:
1) w dziale IV skreśla się rozdział 3,
2) skreśla się art. 129.
 
Art. 31.

1. Osoby, które wybudowały z własnych środków urządzenia wodociągowe i
  urządzenia kanalizacyjne, mogą je przekazywać odpłatnie gminie lub
  przedsiębiorstwu wodociągowo-kanalizacyjnemu, na warunkach uzgodnionych w
  umowie.
2. Przekazywane urządzenia, o których mowa w ust. l, powinny odpowiadać
  warunkom technicznym określonym w odrębnych przepisach.
 
Art. 32.

1. W terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy przedsiębiorstwa
  wodociągowo-kanalizacyjne są obowiązane wystąpić z wnioskiem o udzielenie
  zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1.
2. W terminie 1 roku od dnia wejścia w życie ustawy zarząd gminy jest
  obowiązany do wydania decyzji w sprawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16
  ust. 1.
3. W terminie 9 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy rada gminy jest
  obowiązana do uchwalenia regulaminu, o którym mowa w art. 19 ust. 1.
 
Art. 33.

1. W terminie 12 miesięcy od dnia uzyskania zezwolenia, o którym mowa w art. 16
  ust. 1, przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne jest obowiązane
  zainstalować u odbiorców usług brakujące wodomierze główne.
2. W terminie 12 miesięcy od dnia uzyskania zezwolenia, o którym mowa w art. 16
  ust. 1, przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne jest obowiązane do
  zawarcia z dotychczasowymi odbiorcami usług umów, o których mowa w art. 6.

Art. 34.

Ustawa wchodzi w życie po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia.