Spoiwa gipsowe w budownictwie
Drukować
2008-01-01 18:55
Autor: Sławomir Chłądzyński
Wydawnictwo: MEDIUM, 2008
W przemyśle gipsowym zachodzą od kilku lat bardzo istotne zmiany. Związane są one z jednej strony z szybkim rozwojem produkcji suchych mieszanek gipsowych przeznaczonych do prowadzenia wewnętrznych prac wykończeniowych oraz rozwojem nowoczesnych systemów suchej zabudowy wnętrz w budownictwie. Z drugiej strony zaś, polskie normy na spoiwa i wyroby gipsowe podlegają procesowi nowelizacji w kierunku zharmonizowanych norm europejskich PN-EN. Proces ten jest w ostatnich kilku latach szczególnie intensywny.
Można przyjąć, że w 2008 roku skończy się I etap tworzenia norm na te wyroby. Wdrażanie nowych norm oraz dostosowanie krajowego prawa do regulacji europejskich w tym zakresie budzi szereg obaw i wątpliwości. Dotyczy to szczególnie prawidłowego przeprowadzenia odpowiednich procedur oceny zgodności, umożliwiających oznakowanie wyrobu znakiem CE. Przyczyn takiego stanu rzeczy należy upatrywać głównie w braku odpowiedniej znajomości nowych norm oraz w praktycznych trudnościach w dostosowaniu się do wymagań związanych z oznakowaniem CE. Istotnym problemem jest fakt, że normy europejskie dotyczące spoiw i wyrobów gipsowych nie są wolne od błędów i mało precyzyjnych określeń, co stwarza wątpliwości przy ich interpretacji. Treści norm europejskich nie należy zatem przyjmować bezkrytycznie, czemu dałem wyraz w niniejszej publikacji. Przyznają to zresztą przedstawiciele Europejskiego Komitetu Normalizacyjnego CEN.
Należy zatem przyjąć, że dopiero kolejne, poprawione wydania tych norm zapiszą się na trwałe w praktyce budowlanej.
