USTAWA z dnia 17 grudnia 2004 r. o zmianie ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego oraz o zmianie niektórych ustaw
Drukować
2004-12-17 11:52
Art. 1.
W ustawie z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym
zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz.U. Nr 71, poz. 733, z późn.
zm.)[2] wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 2 w ust. 1:
a) pkt 8 otrzymuje brzmienie:
"8) opłatach niezależnych od właściciela - należy przez to rozumieć opłaty
za dostawy do lokalu energii, gazu, wody oraz odbiór ścieków, odpadów i
nieczystości ciekłych,",
b) po pkt 9 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje się pkt 10-12 w
brzmieniu:
"10) mieszkaniowym zasobie gminy - należy przez to rozumieć lokale
stanowiące własność gminy albo gminnych osób prawnych lub spółek
handlowych utworzonych z udziałem gminy, z wyjątkiem towarzystw
budownictwa społecznego, a także lokale pozostające w posiadaniu
samoistnym tych podmiotów,
11) publicznym zasobie mieszkaniowym - należy przez to rozumieć lokale
wchodzące w skład mieszkaniowego zasobu gminy albo lokale stanowiące
własność innych jednostek samorządu terytorialnego, samorządowych osób
prawnych tych jednostek, Skarbu Państwa lub państwowych osób prawnych,
12) wskaźniku przeliczeniowym kosztu odtworzenia 1 m{2} powierzchni
użytkowej budynków mieszkalnych - należy przez to rozumieć przeciętny
koszt budowy 1 m{2} powierzchni użytkowej budynków mieszkalnych:
a) dla województwa, z wyłączeniem miast będących siedzibą wojewody
lub sejmiku województwa,
b) dla miast będących siedzibą wojewody lub sejmiku województwa,
ustalany na okres 6 miesięcy przez wojewodę na podstawie aktualnych
danych urzędu statystycznego, opracowanych według powiatów, oraz
własnych analiz i ogłaszany, w drodze obwieszczenia, w wojewódzkim
dzienniku urzędowym.";
2) art. 3 otrzymuje brzmienie:
"Art. 3. 1. W razie oddania do używania lokalu, z którego właściciel
przejściowo nie korzysta w całości lub w części w celu
zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych, przepisów ustawy
nie stosuje się, z wyjątkiem art. 10 ust. 1-3, art. 11 ust. 1 i 2
pkt 1-3, art. 13 i art. 18 ust. 1 i 2.
2. Do lokali będących w dyspozycji ministra właściwego do spraw
wewnętrznych lub podległych mu organów, do lokali będących w
dyspozycji jednostek organizacyjnych Służby Więziennej oraz do
lokali pozostających i przekazanych do dyspozycji Szefa Agencji
Bezpieczeństwa Wewnętrznego lub Szefa Agencji Wywiadu, przepisy
ustawy stosuje się, jeżeli przepisy odrębne dotyczące tych lokali
nie stanowią inaczej.
3. Przepisy niniejszej ustawy nie naruszają przepisów innych ustaw
regulujących ochronę praw lokatorów w sposób korzystniejszy dla
lokatora.";
3) tytuł rozdziału 2 otrzymuje brzmienie:
"Prawa i obowiązki właścicieli i lokatorów";
4) art. 6 otrzymuje brzmienie:
"Art. 6. 1. Zawarcie umowy najmu może być uzależnione od wpłacenia
przez najemcę kaucji zabezpieczającej pokrycie należności z
tytułu najmu lokalu, przysługujących wynajmującemu w dniu opróż
nienia lokalu. Kaucja nie może przekraczać dwunastokrotności
miesięcznego czynszu za dany lokal, obliczonego według stawki
czynszu obowiązującej w dniu zawarcia umowy najmu.
2. Kaucji nie pobiera się, jeżeli umowa:
1) dotyczy najmu lokalu zamiennego lub socjalnego,
2) jest zawierana w związku z zamianą lokalu, a najemca uzyskał
zwrot kaucji bez dokonania jej waloryzacji.
3. Zwrot zwaloryzowanej kaucji następuje w kwocie równej iloczynowi
kwoty miesięcznego czynszu obowiązującego w dniu zwrotu kaucji i
krotności czynszu przyjętej przy pobieraniu kaucji, jednak w kwocie
nie niższej niż kaucja pobrana.
4. Kaucja podlega zwrotowi w ciągu miesiąca od dnia opróżnienia
lokalu lub nabycia jego własności przez najemcę, po potrąceniu
należności wynajmującego z tytułu najmu lokalu.";
5) po art. 6 dodaje się art. 6a-6g w brzmieniu:
"Art. 6a. 1. Wynajmujący jest obowiązany do zapewnienia sprawnego
działania istniejących instalacji i urządzeń związanych z
budynkiem umożliwiających najemcy korzystanie z wody, paliw
gazowych i ciekłych, ciepła, energii elektrycznej, dźwigów
osobowych oraz innych instalacji i urządzeń stanowiących
wyposażenie lokalu i budynku określone odrębnymi przepisami.
2. W razie oddania w najem lokalu opróżnionego przez dotychczasowego
najemcę, wynajmujący jest obowiązany wymienić zużyte elementy
wyposażenia lokalu.
3. Do obowiązków wynajmującego należy w szczególności:
1) utrzymanie w należytym stanie, porządku i czystości pomieszczeń i
urządzeń budynku, służących do wspólnego użytku mieszkańców, oraz
jego otoczenia,
2) dokonywanie napraw budynku, jego pomieszczeń i urządzeń, o
których mowa w pkt 1, oraz przywrócenie poprzedniego stanu budynku
uszkodzonego, niezależnie od przyczyn, z tym że najemcę obciąża
obowiązek pokrycia strat powstałych z jego winy,
3) dokonywanie napraw lokalu, napraw lub wymiany instalacji i
elementów wyposażenia technicznego w zakresie nieobciążającym
najemcy, a zwłaszcza:
a) napraw i wymiany wewnętrznych instalacji: wodociągowej, gazowej
i ciepłej wody - bez armatury i wyposażenia, a także napraw i
wymiany wewnętrznej instalacji kanalizacyjnej, centralnego
ogrzewania wraz z grzejnikami, instalacji elektrycznej, anteny
zbiorczej - z wyjątkiem osprzętu,
b) wymiany pieców grzewczych, stolarki okiennej i drzwiowej oraz
podłóg, posadzek i wykładzin podłogowych, a także tynków.
Art. 6b. 1. Najemca jest obowiązany utrzymywać lokal oraz pomieszczenia
do używania których jest uprawniony, we właściwym stanie
technicznym i higieniczno-sanitarnym określonym odrębnymi
przepisami oraz przestrzegać porządku domowego. Najemca jest
także obowiązany dbać i chronić przed uszkodzeniem lub dewastacją
części budynku przeznaczone do wspólnego użytku, jak dźwigi
osobowe, klatki schodowe, korytarze, pomieszczenia zsypów, inne
pomieszczenia gospodarcze oraz otoczenie budynku.
2. Najemcę obciąża naprawa i konserwacja:
1) podłóg, posadzek, wykładzin podłogowych oraz ściennych okładzin
ceramicznych, szklanych i innych,
2) okien i drzwi,
3) wbudowanych mebli, łącznie z ich wymianą,
4) trzonów kuchennych, kuchni i grzejników wody przepływowej
(gazowych, elektrycznych i węglowych), podgrzewaczy wody, wanien,
brodzików, mis klozetowych, zlewozmywaków i umywalek wraz z
syfonami, baterii i zaworów czerpalnych oraz innych urządzeń
sanitarnych, w które lokal jest wyposażony, łącznie z ich wymianą,
5) osprzętu i zabezpieczeń instalacji elektrycznej, z wyłączeniem
wymiany przewodów oraz osprzętu anteny zbiorczej,
6) pieców węglowych i akumulacyjnych, łącznie z wymianą zużytych
elementów,
7) etażowego centralnego ogrzewania, a w przypadku gdy nie zostało
ono zainstalowane na koszt wynajmującego, także jego wymiana,
8) przewodów odpływowych urządzeń sanitarnych aż do pionów
zbiorczych, w tym niezwłoczne usuwanie ich niedrożności,
9) innych elementów wyposażenia lokalu i pomieszczeń przynależnych
przez:
a) malowanie lub tapetowanie oraz naprawę uszkodzeń tynków ścian
i sufitów,
b) malowanie drzwi i okien, wbudowanych mebli, urządzeń
kuchennych, sanitarnych i grzewczych.
Art. 6c. Przed wydaniem lokalu najemcy strony sporządzają protokół, w
którym określają stan techniczny i stopień zużycia znajdujących się
w nim instalacji i urządzeń. Protokół stanowi podstawę rozliczeń
przy zwrocie lokalu.
Art. 6d. Najemca może wprowadzić w lokalu ulepszenia tylko za zgodą
wynajmującego i na podstawie pisemnej umowy określającej sposób
rozliczeń z tego tytułu.
Art. 6e. 1. Po zakończeniu najmu i opróżnieniu lokalu najemca jest
obowiązany odnowić lokal i dokonać w nim obciążających go napraw,
a także zwrócić wynajmującemu równowartość zużytych elementów
wyposażenia technicznego, wymienionych w art. 6b ust. 2 pkt 4,
które znajdowały się w lokalu w chwili wydania go najemcy. Jeżeli
najemca w okresie najmu dokonał wymiany niektórych elementów tego
wyposażenia, przysługuje mu zwrot kwoty odpowiadającej różnicy
ich wartości między stanem istniejącym w dniu objęcia lokalu oraz
w dniu jego opróżnienia. Należne kwoty oblicza się według cen
obowiązujących w dniu rozliczenia.
2. Wynajmujący może żądać usunięcia ulepszeń wprowadzonych przez
najemcę z naruszeniem art. 6d i przywrócenia stanu poprzedniego,
jeżeli nie naruszy to substancji lokalu, albo ulepszenia zatrzymać
za zwrotem ich wartości uwzględniającej stopień zużycia według stanu
na dzień opróżnienia lokalu.
Art. 6f. W umowie najmu lokalu niewchodzącego w skład publicznego zasobu
mieszkaniowego, strony mogą ustalić odmiennie prawa i obowiązki
wymienione w art. 6a-6e.
Art. 6g. W okresie trwania najmu strony umowy są obowiązane informować się
nawzajem na piśmie o każdej zmianie adresu swojego zamieszkania lub
siedziby. W razie zaniedbania tego obowiązku korespondencję wysłaną
na ostatni adres listem poleconym, za potwierdzeniem odbioru i nie
odebraną, uważa się za doręczoną.";
6) art. 7 otrzymuje brzmienie:
"Art. 7. 1. W lokalach wchodzących w skład publicznego zasobu
mieszkaniowego właściciel ustala stawki czynszu za 1 m{2}
powierzchni użytkowej lokali, z uwzględnieniem czynników
podwyższających lub obniżających ich wartość użytkową, a w szcze
gólności:
1) położenia budynku,
2) położenia lokalu w budynku,
3) wyposażenia budynku i lokalu w urządzenia techniczne i instalacje
oraz ich stanu,
4) ogólnego stanu technicznego budynku.";
2. Właściciele, o których mowa w ust. 1, z zastrzeżeniem art. 23 ust.
4, mogą na wniosek najemcy, w oparciu o postanowienia odpowiednio
uchwały organu stanowiącego jednostki samorządu terytorialnego,
zarządzenia wojewody lub uchwały organu wykonawczego państwowej
osoby prawnej, stosować określone obniżki czynszu naliczonego według
obowiązujących stawek w stosunku do najemców o niskich dochodach.
Obniżki takie mogą być udzielane najemcom, których średni dochód w
przeliczeniu na członka gospodarstwa domowego nie przekracza poziomu
określonego w uchwale odpowiedniego organu lub w zarządzeniu
wojewody. Kwota obniżki powinna być zróżnicowana w zależności od
wysokości dochodu gospodarstwa domowego najemcy.
3. Obniżki, o których mowa w ust. 2, udziela się najemcy na okres 12
miesięcy. W przypadku, gdy utrzymujący się niski dochód gospodarstwa
domowego to uzasadnia, właściciel, na wniosek najemcy, może udzielać
obniżek czynszu na kolejne okresy dwunastomiesięczne.
4. Najemca ubiegający się o obniżkę czynszu obowiązany jest
przedstawić deklarację o wysokości dochodów członków gospodarstwa
domowego.
5. Za dochód, o którym mowa w ust. 2 i 4, uważa się dochód w
rozumieniu przepisów o dodatkach mieszkaniowych. W sprawach
dotyczących deklarowania oraz wzoru deklaracji o wysokości dochodów
członków gospodarstwa domowego i rodzaju dokumentów, które powinny
być przez składających deklaracje przechowywane w celu udostępnienia
na żądanie właściciela, stosuje się odpowiednio przepisy o dodatkach
mieszkaniowych.
6. W razie wątpliwości, co do wiarygodności danych zawartych w
przedstawionej deklaracji właściciel może żądać od wnioskodawcy
dostarczenia zaświadczenia naczelnika właściwego miejscowo urzędu
skarbowego o wysokości dochodów uzyskanych przez tę osobę oraz
innych członków jej gospodarstwa domowego.
7. Właściciel może odstąpić od obniżenia czynszu, jeżeli w wyniku
przeprowadzenia wywiadu środowiskowego ustali, że występuje rażąca
dysproporcja między niskimi dochodami wykazanymi w złożonej
deklaracji a faktycznym stanem majątkowym wnioskodawcy wskazującym,
że jest on w stanie uiszczać czynsz nieobniżony, wykorzystując
własne środki i posiadane zasoby finansowe.
8. Do sposobu przeprowadzenia wywiadu środowiskowego stosuje się
odpowiednio przepisy w sprawie sposobu przeprowadzania wywiadu
środowiskowego, wzoru kwestionariusza wywiadu oraz oświadczenia o
stanie majątkowym wnioskodawcy i innych członków jego gospodarstwa
domowego, a także wzoru legitymacji pracownika upoważnionego do
przeprowadzenia wywiadu.
9. W przypadku złożenia deklaracji niezgodnej z prawdą, najemca
obowiązany jest zwrócić właścicielowi 200% kwoty nienależnie
otrzymanego obniżenia czynszu.
10. Wnioskodawcy, który nie złożył deklaracji lub nie dostarczył na
żądanie właściciela zaświadczenia, o którym mowa w ust. 6, obniżki
czynszu nie udziela się. A jeśli wnioskodawca korzysta z obniżek
udzielonych wcześniej odstępuje się od stosowania obniżek po upływie
terminu, w którym powinien on dostarczyć deklarację lub
zaświadczenie.
11. Obniżki, o których mowa w ust. 2, mogą być stosowane także w
stosunku do podnajemców, którzy używają lokali wynajmowanych przez
gminę od innych właścicieli i podnajmowanych tym podnajemcom.";
7) art. 8 otrzymuje brzmienie:
"Art. 8. Jeżeli właścicielem jest jednostka samorządu terytorialnego,
stawki czynszu, o których mowa w art. 7, ustala organ wykonawczy tej
jednostki:
1) w przypadku gminy - zgodnie z zasadami, o których mowa w art. 21
ust. 2 pkt 4,
2) w przypadku pozostałych jednostek samorządu terytorialnego -
zgodnie z uchwałą odpowiednio rady powiatu lub sejmiku województwa
w sprawie zasad wynajmu lokali mieszkalnych stanowiących własność
tych jednostek lub własność samorządowych osób prawnych.";
8) po art. 8 dodaje się art. 8a w brzmieniu:
"Art. 8a. 1. Właściciel może podwyższyć czynsz albo inne opłaty za
używanie lokalu, wypowiadając jego dotychczasową wysokość,
najpóźniej na koniec miesiąca kalendarzowego, z zachowaniem termi
nów wypowiedzenia.
2. Termin wypowiedzenia wysokości czynszu albo innych opłat za
używanie lokalu wynosi 3 miesiące, chyba że strony w umowie ustalą
termin dłuższy.
3. Wypowiedzenie wysokości czynszu albo innych opłat za używanie
lokalu powinno być pod rygorem nieważności dokonane na piśmie.
4. Podwyżka, w wyniku której wysokość czynszu albo innych opłat za
używanie lokalu przekroczy w skali roku 3% wartości odtworzeniowej
lokalu, może nastąpić tylko w uzasadnionych przypadkach. Na pisemne
żądanie lokatora właściciel w terminie 7 dni przedstawi na piśmie
przyczynę podwyżki i jej kalkulację.
5. W ciągu 2 miesięcy od dnia wypowiedzenia lokator może
zakwestionować podwyżkę, o której mowa w ust. 4, wnosząc pozew do
sądu o ustalenie, że podwyżka jest niezasadna albo jest zasadna,
lecz w innej wysokości, albo odmówić przyjęcia podwyżki ze skutkiem
rozwiązania umowy z upływem okresu dokonanego wypowiedzenia. Ciężar
udowodnienia zasadności podwyżki ciąży na właścicielu.
6. W przypadkach określonych w ust. 5, lokator jest obowiązany
uiszczać czynsz albo inne opłaty za używanie lokalu w dotychczasowej
wysokości:
1) w razie zakwestionowania podwyżki - do dnia uprawomocnienia się
orzeczenia sądu kończącego postępowanie w sprawie,
2) w razie odmowy przyjęcia podwyżki - do dnia rozwiązania stosunku
prawnego, na podstawie którego lokator zajmuje lokal.
7. Przepisy ust. 1-6 nie mają zastosowania do podwyżek:
1) nieprzekraczających w skali roku 10% dotychczasowego czynszu albo
dotychczasowych opłat za używanie lokalu,
2) opłat za używanie lokalu, do ponoszenia których są obowiązani
członkowie spółdzielni mieszkaniowych na podstawie art. 4 ust. 1 i
5 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych
(Dz.U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1116 oraz z 2004 r. Nr 19, poz. 177 i
Nr 63, poz. 591) oraz osoby niebędące członkami spółdzielni, którym
przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu,
3) opłat niezależnych od właściciela.";
9) w art. 9:
a) ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie:
"1. Podwyższanie czynszu lub innych opłat za używanie lokalu, z wyjątkiem
opłat niezależnych od właściciela, nie może być dokonywane częściej niż
co 6 miesięcy, a jeżeli poziom rocznego czynszu lub innych opłat za
używanie lokalu, z wyłączeniem opłat niezależnych od właściciela,
przekracza 3% wartości odtworzeniowej lokalu, to roczna podwyżka nie
może być wyższa niż 10% dotychczasowego czynszu albo dotychczasowych
opłat za używanie lokalu, liczonych bez opłat niezależnych od
właściciela.
2. W razie podwyższania opłat niezależnych od właściciela jest on
obowiązany do przedstawienia lokatorowi na piśmie zestawienia opłat wraz
z przyczyną ich podwyższenia. Lokator obowiązany jest opłacać
podwyższone opłaty tylko w takiej wysokości, jaka jest niezbędna do
pokrycia przez właściciela kosztów dostarczenia do lokalu używanego
przez lokatora dostaw, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 8.",
b) uchyla się ust. 4, 7 i 9;
10) po art. 9 dodaje się art. 9a w brzmieniu:
"Art. 9a. Czynsz najmu w zasobach towarzystwa budownictwa społecznego
regulują odrębne przepisy.";
11) w art. 11:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
"1. Jeżeli lokator jest uprawniony do odpłatnego używania lokalu,
wypowiedzenie przez właściciela stosunku prawnego może nastąpić tylko z
przyczyn określonych w ust. 2-5 oraz w art. 21 ust. 4 i 5 niniejszej
ustawy. Wypowiedzenie powinno być pod rygorem nieważności dokonane na
piśmie oraz określać przyczynę wypowiedzenia.",
b) w ust. 2 pkt 3 otrzymuje brzmienie:
"3) wynajął, podnajął albo oddał do bezpłatnego używania lokal lub jego
część bez wymaganej pisemnej zgody właściciela lub",
c) ust. 3 otrzymuje brzmienie:
"3. Właściciel lokalu, w którym czynsz jest niższy niż 3% wartości
odtworzeniowej lokalu w skali roku, może wypowiedzieć stosunek najmu:
1) z zachowaniem sześciomiesięcznego terminu wypowiedzenia, z powodu
niezamieszkiwania najemcy przez okres dłuższy niż 12 miesięcy,
2) z zachowaniem miesięcznego terminu wypowiedzenia, na koniec
miesiąca kalendarzowego, osobie, której przysługuje tytuł prawny do
innego lokalu położonego w tej samej miejscowości, a lokator może
używać tego lokalu, jeżeli lokal ten spełnia warunki przewidziane
dla lokalu zamiennego.",
d) ust. 7 otrzymuje brzmienie:
"7. Przepisy ust. 4-6 stosuje się, jeżeli w lokalu właściciela ma
zamieszkać jego pełnoletni zstępny, wstępny lub osoba, wobec której
właściciel ma obowiązek alimentacyjny. Wypowiedzenie stosunku prawnego,
pod rygorem nieważności, powinno wskazywać osobę mającą zamieszkać w
lokalu właściciela.",
e) po ust. 10 dodaje się ust. 11 i 12 w brzmieniu:
"11. Wypowiedzenie najmu w zasobach towarzystwa budownictwa społecznego
może nastąpić także na podstawie art. 30 ust. 5 ustawy z dnia 26
października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa
mieszkaniowego (Dz.U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1070, z późn. zm.)[3].
12. Jeżeli lokatorem, któremu właściciel wypowiada stosunek prawny na
podstawie ust. 5, jest osoba, której wiek w dniu otrzymania
wypowiedzenia przekroczył 75 lat, a która po upływie terminu, o którym
mowa w ust. 5, nie będzie posiadała tytułu prawnego do innego lokalu, w
którym może zamieszkać, ani nie ma osób, które zobowiązane są wobec niej
do świadczeń alimentacyjnych, wypowiedzenie staje się skuteczne dopiero
w chwili śmierci lokatora; przepisów art. 691 § 1 i 2 Kodeksu cywilnego
nie stosuje się.";
12) uchyla się art. 12;
13) w art. 14:
a) w ust. 4 pkt 5 otrzymuje brzmienie:
"5) osoby posiadającej status bezrobotnego,",
b) ust. 5 otrzymuje brzmienie:
"5. Sąd może orzec o braku uprawnienia do otrzymania lokalu socjalnego, w
szczególności jeżeli nakazanie opróżnienia następuje z przyczyn, o
których mowa w art. 13.",
c) po ust. 6 dodaje się ust. 7 w brzmieniu:
"7. Przepisu ust. 4 nie stosuje się do osób, które utraciły tytuł prawny
do lokalu niewchodzącego w skład publicznego zasobu mieszkaniowego, z
wyjątkiem osób, które były uprawnione do używania lokalu na podstawie
stosunku prawnego nawiązanego ze spółdzielnią mieszkaniową albo z
towarzystwem budownictwa społecznego.";
14) w art. 18 ust. 3 i 4 otrzymują brzmienie:
"3. Osoby uprawnione do lokalu zamiennego albo socjalnego, jeżeli sąd orzekł
o wstrzymaniu wykonania opróżnienia lokalu do czasu dostarczenia im
takiego lokalu, opłacają odszkodowanie w wysokości czynszu albo innych
opłat za używanie lokalu, jakie byłyby obowiązane opłacać, gdyby stosunek
prawny nie wygasł.
4. Jeżeli gmina nie dostarczyła lokalu socjalnego osobie uprawnionej do
niego z mocy wyroku, właścicielowi przysługuje roszczenie odszkodowawcze
do gminy w wysokości odpowiadającej różnicy między odszkodowaniem
określonym w ust. 2 a odszkodowaniem, do płacenia którego jest obowiązany
były lokator, jeżeli osoba ta nadal zamieszkuje w lokalu właściciela.";
15) w art. 20:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
"1. W celu realizacji zadań, o których mowa w art. 4, gmina może tworzyć i
posiadać zasób mieszkaniowy.",
b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a i 2b w brzmieniu:
"2a. W celu wykonywania zadań, o których mowa w art. 4, gmina może także
wynajmować lokale od innych właścicieli i podnajmować je osobom, których
gospodarstwa domowe osiągają niski dochód.
2b. Od podnajemców, o których mowa w ust. 2a, gmina może pobierać czynsz
niższy niż ten, który sama opłaca właścicielowi lokalu.";
16) w art. 21:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
"1. Rada gminy uchwala:
1) wieloletnie programy gospodarowania mieszkaniowym zasobem gminy,
2) zasady wynajmowania lokali wchodzących w skład mieszkaniowego
zasobu gminy, w tym zasady i kryteria wynajmowania lokali, których
najem jest związany ze stosunkiem pracy, jeżeli w mieszkaniowym
zasobie gminy wydzielono lokale przeznaczone na ten cel; w razie gdy
rada gminy nie określi w uchwale odmiennych zasad, do lokali
podnajmowanych przez gminę stosuje się odpowiednio zasady
wynajmowania lokali wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu
gminy.";
b) w ust. 2 pkt 4 otrzymuje brzmienie:
"4) zasady polityki czynszowej oraz warunki obniania czynszu,";
c) ust. 3 otrzymuje brzmienie:
"3. Zasady wynajmowania lokali wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu
gminy powinny określać w szczególności:
1) wysokość dochodu gospodarstwa domowego uzasadniającą oddanie w
najem lub w podnajem lokalu na czas nieoznaczony i lokalu
socjalnego, oraz wysokość dochodu gospodarstwa domowego
uzasadniającą zastosowanie obniżek czynszu,
2) warunki zamieszkiwania kwalifikujące wnioskodawcę do ich poprawy,
3) kryteria wyboru osób, którym przysługuje pierwszeństwo zawarcia
umowy najmu lokalu na czas nieoznaczony i lokalu socjalnego,
4) warunki dokonywania zamiany lokali wchodzących w skład
mieszkaniowego zasobu gminy oraz zamiany pomiędzy najemcami lokali
należących do tego zasobu a osobami zajmującymi lokale w innych
zasobach,
5) tryb rozpatrywania i załatwiania wniosków o najem lokali zawierany
na czas nieoznaczony i o najem lokali socjalnych oraz sposób
poddania tych spraw kontroli społecznej,
6) zasady postępowania w stosunku do osób, które pozostały w lokalu
opuszczonym przez najemcę lub w lokalu, w którego najem nie wstąpiły
po śmierci najemcy,
7) kryteria oddawania w najem lokali o powierzchni użytkowej
przekraczającej 80 m{2}.";
17) w art. 23 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
"2. Umowa najmu lokalu socjalnego, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 1, może być
zawarta z osobą, która nie ma tytułu prawnego do lokalu i której dochody
gospodarstwa domowego nie przekraczają wysokości określonej w uchwale rady
gminy podjętej na podstawie art. 21 ust. 3 pkt 1.";
18) uchyla się art. 29;
19) art. 32 otrzymuje brzmienie:
"Art. 32. W razie wypowiedzenia najmu, na podstawie art. 11 ust. 2 pkt 4,
najemcy opłacającemu w dniu poprzedzającym dzień wejścia w życie
ustawy czynsz regulowany, obowiązek zapewnienia temu najemcy lokalu
zamiennego oraz pokrycia kosztów przeprowadzki spoczywa, do dnia 31
grudnia 2015 r., na właściwej gminie.";
20) w art. 36 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
"2. Kaucja wpłacona przez najemcę w okresie obowiązywania ustawy, o której
mowa w art. 39, podlega zwrotowi w zwaloryzowanej kwocie odpowiadającej
przyjętemu przy jej wpłacaniu procentowi wartości odtworzeniowej lokalu
obowiązującej w dniu jej zwrotu, w terminie określonym w ust. 1. Zwrócona
kwota nie może być jednak niższa od kwoty kaucji wpłaconej przez
najemcę.".
Art. 2.
W ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz.U. Nr 16, poz. 93, z
późn. zm.)[4] art. 685{1} otrzymuje brzmienie:
"Art. 685{1}. Wynajmujący lokal może podwyższyć czynsz, wypowiadając
dotychczasową wysokość czynszu najpóźniej na miesiąc naprzód, na
koniec miesiąca kalendarzowego.".
Art. 3.
W ustawie z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania
budownictwa mieszkaniowego (Dz.U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1070, z późn. zm.)[5] w
art. 30 ust. 5 otrzymuje brzmienie:
"5. W razie:
1) złożenia przez najemcę w deklaracji oświadczeń niezgodnych z prawdą,
towarzystwo wypowiada mu umowę najmu bez zachowania terminu
wypowiedzenia; po rozwiązaniu umowy osoba zajmująca lokal bez tytułu
prawnego jest obowiązana płacić towarzystwu miesięczne odszkodowanie za
korzystanie z lokalu w wysokości 200% czynszu miesięcznego, jaki
płaciłaby, gdyby umowa nie została rozwiązana,
2) gdy najemca nie złoży deklaracji w terminie, o którym mowa w ust. 3,
lub wykaże w deklaracji dochody przekraczające wysokość określoną w ust.
1 pkt 2, towarzystwo może wypowiedzieć umowę najmu w części dotyczącej
czynszu; w takich przypadkach nie stosuje się art. 28 ust. 2.".
Art. 4.
Przepisów art. 3 ust. 1 oraz art. 14 ust. 7 ustawy, o której mowa w art. 1, w
brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie stosuje się do umów o używanie lokali
mieszkalnych, zawartych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy.
Art. 5.
Przepisu art. 685{1} ustawy, o której mowa w art. 2, w brzmieniu nadanym
niniejszą ustawą, nie stosuje się do umów najmu lokali użytkowych, zawartych
przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy.
Art. 6.
Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2005 r.
_______________________________
[1] Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 23 kwietnia 1964 r. -
Kodeks cywilny oraz ustawę z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach
popierania budownictwa mieszkaniowego.
[2] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2002 r. Nr 113, poz.
984 i Nr 168, poz. 1383, z 2003 r. Nr 113, poz. 1069 oraz z 2004 r. Nr 116,
poz. 1203.
[3] Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2001
r. Nr 4, poz. 27, Nr 16, poz. 167 i Nr 154, poz. 1800, z 2002 r. Nr 25, poz.
253, Nr 153, poz. 1271, Nr 216, poz. 1824 i Nr 240, poz. 2058, z 2003 r. Nr
65, poz. 594 oraz z 2004 r. Nr 141, poz. 1492, Nr 146, poz. 1546 i Nr 213,
poz. 2157.
[4] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 1971 r. Nr 27, poz.
252, z 1976 r. Nr 19, poz. 122, z 1982 r. Nr 11, poz. 81, Nr 19, poz. 147 i Nr
30, poz. 210, z 1984 r. Nr 45, poz. 242, z 1985 r. Nr 22, poz. 99, z 1989 r. Nr
3, poz. 11, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, Nr 55, poz. 321 i Nr 79, poz. 464, z
1991 r. Nr 107, poz. 464 i Nr 115, poz. 496, z 1993 r. Nr 17, poz. 78, z 1994
r. Nr 27, poz. 96, Nr 85, poz. 388 i Nr 105, poz. 509, z 1995 r. Nr 83,
poz. 417, z 1996 r. Nr 114, poz. 542, Nr 139, poz. 646 i Nr 149, poz. 703, z
1997 r. Nr 43, poz. 272, Nr 115, poz. 741, Nr 117, poz. 751 i Nr 157, poz.
1040, z 1998 r. Nr 106, poz. 668 i Nr 117, poz. 758, z 1999 r. Nr 52, poz. 532,
z 2000 r. Nr 22, poz. 271, Nr 74, poz. 855 i 857, Nr 88, poz. 983 i Nr 114,
poz. 1191, z 2001 r. Nr 11, poz. 91, Nr 71, poz. 733, Nr 130, poz. 1450 i Nr
145, poz. 1638, z 2002 r. Nr 113, poz. 984 i Nr 141, poz. 1176, z 2003 r. Nr
49, poz. 408, Nr 60, poz. 535, Nr 64, poz. 592 i Nr 124, poz. 1151 oraz z 2004
r. Nr 91, poz. 870, Nr 96, poz. 959, Nr 162, poz. 1692 i Nr 172, poz. 1804.
[5] Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz.U. z 2001 r. Nr 4, poz. 27,
Nr 16, poz. 167 i Nr 154, poz. 1800, z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 153, poz.
1271, Nr 216, poz. 1824 i Nr 240, poz. 2058, z 2003 r. Nr 65, poz. 594 oraz z
2004 r. Nr 141, poz. 1492, Nr 146, poz. 1546 i Nr 213, poz. 2157.
