Rozdział 1
Przepisy ogólne

Art. 1.

Ustawa reguluje sprawy dotyczące:
1) geodezji i kartografii,
2) krajowego systemu informacji o terenie,
3) ewidencji gruntów i budynków,
4) inwentaryzacji i ewidencji sieci uzbrojenia terenu,
5) rozgraniczania nieruchomości,
6) państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego,
7) uprawnień do wykonywania prac geodezyjnych i kartograficznych,
8) numeracji porządkowej nieruchomości w miejscowościach.

Art. 2.

Ilekroć w ustawie jest mowa o:
1) pracach geodezyjnych - rozumie się przez to projektowanie i wykonywanie
pomiarów geodezyjnych, wykonywanie zdjęć lotniczych, dokonywanie
obliczeń, sporządzanie i przetwarzanie dokumentacji geodezyjnej, a także
zakładanie i aktualizację baz danych, pomiary i opracowania
fotogrametryczne, grawimetryczne, magnetyczne i astronomiczne związane
z realizacją zadań w dziedzinie geodezji i kartografii oraz krajowego
systemu informacji o terenie,
2) pracach kartograficznych - rozumie się przez to opracowywanie,
merytoryczne i techniczne redagowanie map i opracowań pochodnych oraz
ich reprodukowanie,
4) osnowach geodezyjnych - rozumie się przez to usystematyzowany zbiór
punktów geodezyjnych, dla których określono matematycznie ich wzajemne
położenie i dokładność usytuowania,
5) znakach geodezyjnych - rozumie się przez to znaki z trwałego materiału,
określające położenie punktów osnowy geodezyjnej,
Opracowano na
podstawie: tj. Dz.U. z
2000 r. Nr 100, poz.
1086, Nr 120, poz.
1268, z 2001 r. Nr
110, poz. 1189, Nr
115, poz. 1229, Nr
125, poz. 1363, z 2003
r. Nr 162, poz. 1568,
Nr 166, poz. 1612, z
2004 r. Nr 10, poz.
76.
wykładnia TK z dnia
30 września 1992 r.
(Dz.U. Nr 75, poz.
376) dot. art. 44 ust.
2a.
pkt 3 w art. 2
skreślony
6) mapie topograficznej - rozumie się przez to opracowanie kartograficzne o
treści przedstawiającej elementy środowiska geograficznego powierzchni
Ziemi i ich przestrzenne związki,
7) mapie zasadniczej - rozumie się przez to wielkoskalowe opracowanie
kartograficzne, zawierające aktualne informacje o przestrzennym
rozmieszczeniu obiektów ogólnogeograficznych oraz elementach ewidencji
gruntów i budynków, a także sieci uzbrojenia terenu: nadziemnych,
naziemnych i podziemnych,
8) ewidencji gruntów i budynków (katastrze nieruchomości) - rozumie się
przez to jednolity dla kraju, systematycznie aktualizowany zbiór informacji
o gruntach, budynkach i lokalach, ich właścicielach oraz o innych osobach
fizycznych lub prawnych władających tymi gruntami, budynkami i
lokalami,
9) terenach zamkniętych - rozumie się przez to tereny o charakterze
zastrzeżonym ze względu na obronność i bezpieczeństwo państwa,
określone przez właściwych ministrów i kierowników urzędów centralnych,
10) państwowym zasobie geodezyjnym i kartograficznym - rozumie się przez to
zbiór map oraz materiałów fotogrametrycznych, teledetekcyjnych, rejestrów,
wykazów, informatycznych baz danych, katalogów danych geodezyjnych i
innych opracowań powstałych w wyniku wykonania prac geodezyjnych i
kartograficznych,
11) sieci uzbrojenia terenu - rozumie się przez to wszelkiego rodzaju nadziemne,
naziemne i podziemne przewody i urządzenia: wodociągowe, kanalizacyjne,
gazowe, cieplne, telekomunikacyjne, elektroenergetyczne i inne, z
wyłączeniem urządzeń melioracji szczegółowych, a także podziemne
budowle, jak: tunele, przejścia, parkingi, zbiorniki itp.,
12) gleboznawczej klasyfikacji gruntów - rozumie się przez to podział gleb na
klasy bonitacyjne ze względu na ich jakość produkcyjną, ustaloną na
podstawie cech genetycznych gleb,
13) powszechnej taksacji nieruchomości - rozumie się przez to wycenę
nieruchomości, realizowaną według odrębnych przepisów,
14) geodezyjnej ewidencji sieci uzbrojenia terenu - rozumie się przez to
uporządkowany zbiór danych przestrzennych i opisowych sieci uzbrojenia
terenu, a także informacje o podmiotach władających siecią,
15) systemie informacji o terenie - rozumie się przez to bazę danych
przestrzennych dotyczących określonego obszaru oraz procedury i techniki
służące systematycznemu zbieraniu, aktualizowaniu i udostępnianiu danych.

Art. 3.

1. Podstawę do wykonywania prac geodezyjnych i kartograficznych stanowią
osnowy geodezyjne opracowane w państwowym systemie odniesień
przestrzennych.
2. Osnowy geodecyzjne zakłada się i aktualizuje dla obszaru całego kraju.
3. Projekty osnów geodezyjnych są zatwierdzane przez:
1) Głównego Geodetę Kraju w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej -
w zakresie osnów podstawowych,
2) starostów - w zakresie osnów szczegółowych.
4. Przepisy ust. 1, 2 i ust. 3 pkt 1 stosuje się odpowiednio do osnów
grawimetrycznych i magnetycznych.
5. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, państwowy system odniesień
przestrzennych obowiązujący na terenie całego kraju, uwzględniając jego
parametry techniczne oraz warunki stosowania.

Art. 4.

1. Dla obszaru całego kraju sporządza się i aktualizuje ewidencję gruntów i
budynków, mapę zasadniczą oraz mapy topograficzne, stanowiące podstawę do
wykonywania innych rodzajów map.
2. Dla terenów zamkniętych, zamiast mapy zasadniczej, sporządza się odrębne
mapy zawierające w swojej treści również sieć podziemnego uzbrojenia terenu.
Sporządzanie i aktualizowanie tych map oraz ustalanie granic terenów
zamkniętych należy do właściwych ministrów i kierowników urzędów
centralnych.
2a. Tereny zamknięte są ustalane przez właściwych ministrów i kierowników
urzędów centralnych w drodze decyzji. W decyzji tej określane są również
granice terenu zamkniętego. Dokumentacja geodezyjna określająca przebieg
granic i powierzchnię terenu zamkniętego przekazywana jest przez organy
wydające decyzje o zamknięciu terenu właściwym terytorialnie starostom w
trybie art. 22.
2b. Właściwi ministrowie i kierownicy urzędów centralnych zawiadamiają
Głównego Geodetę Kraju o ustaleniu terenu zamkniętego oraz podają klauzulę
tajności informacji dotyczących obiektów znajdujących się na tym terenie.
2c. Jeżeli teren utracił charakter terenu zamkniętego, zarządzający nim obowiązany
jest przekazać właściwemu staroście dokumentację geodezyjną i kartograficzną
oraz sporządzone mapy w celu włączenia ich do państwowego zasobu
geodezyjnego i kartograficznego.
2d. Nadzór nad pracami geodezyjnymi i kartograficznymi na terenach zamkniętych
sprawuje właściwy minister lub kierownik urzędu centralnego.
3. Koszty zakładania osnów geodezyjnych, sporządzania mapy zasadniczej,
ewidencji gruntów i budynków oraz map topograficznych, a także systemu
informacji o terenie, pokrywa się z budżetu państwa oraz ze środków Funduszu
Gospodarki Zasobem Geodezyjnym i Kartograficznym. W kosztach tych, celem
realizacji zadań własnych, mogą uczestniczyć jednostki samorządu
terytorialnego lub inni inwestorzy.

Art. 5.

Dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków, ewidencji sieci uzbrojenia terenu
oraz inne dane zawarte w państwowym zasobie geodezyjnym i kartograficznym
stanowią podstawę do założenia krajowego systemu informacji o terenie.

Rozdział 2
Służba Geodezyjna i Kartograficzna

Art. 6.

1. Centralnym organem administracji rządowej właściwym w sprawach geodezji i
kartografii jest Główny Geodeta Kraju.
2. Nadzór nad Głównym Geodetą Kraju sprawuje minister właściwy do spraw
architektury i budownictwa.
3. Główny Geodeta Kraju wykonuje swoje zadania przy pomocy Głównego Urzędu
Geodezji i Kartografii.
4. Organizację Głównego Urzędu Geodezji i Kartografii określa statut nadany
przez Prezesa Rady Ministrów, w drodze rozporządzenia.
5. Organizację wewnętrzną i szczegółowy zakres zadań Głównego Urzędu
Geodezji i Kartografii określa Główny Geodeta Kraju w regulaminie
organizacyjnym.
Art. 6a.
1. Służbę Geodezyjną i Kartograficzną stanowią:
1) organy nadzoru geodezyjnego i kartograficznego:
a) Główny Geodeta Kraju,
b) wojewoda wykonujący zadania przy pomocy wojewódzkiego
inspektora nadzoru geodezyjnego i kartograficznego jako kierownika
inspekcji geodezyjnej i kartograficznej, wchodzącej w skład zespolonej
administracji rządowej w województwie,
2) organy administracji geodezyjnej i kartograficznej:
a) marszałek województwa wykonujący zadania przy pomocy geodety
województwa wchodzącego w skład urzędu marszałkowskiego,
b) starosta wykonujący zadania przy pomocy geodety powiatowego
wchodzącego w skład starostwa powiatowego.
2. Wojewódzki inspektor nadzoru geodezyjnego i kartograficznego wykonuje w
imieniu wojewody zadania i kompetencje Służby Geodezyjnej i Kartograficznej
określone w ustawie i przepisach odrębnych.
3. Zadania organów określonych w ust. 1 pkt 2, wykonywane są jako zadania z
zakresu administracji rządowej.
4. Starosta na wniosek gminy powierza wójtowi (burmistrzowi, prezydentowi
miasta), w drodze porozumienia, prowadzenie spraw należących do zakresu jego
zadań i kompetencji, w tym wydawanie decyzji administracyjnych po spełnieniu
warunków, o których mowa w ust. 6.
5. Wójt (burmistrz, prezydent miasta) prowadzi sprawy powierzone na podstawie
ust. 4, przy pomocy geodety gminnego wchodzącego w skład urzędu gminy.
6. Minister właściwy do spraw architektury i budownictwa określi, w drodze
rozporządzenia, szczegółowe warunki organizacyjne, kadrowe i techniczne,
jakie powinny zostać spełnione przez gminy wnioskujące o przejęcie
określonych w ustawie zadań i kompetencji, mając na uwadze konieczność
zapewnienia przez gminę prawidłowego poziomu merytorycznego i
technicznego wykonywania pełnego zakresu zadań.
ust. 6 w art. 6
skreślony
Art. 6b.
Głównego Geodetę Kraju powołuje i odwołuje Prezes Rady Ministrów na wniosek
ministra właściwego do spraw architektury i budownictwa.
Art. 6c.
Minister właściwy do spraw architektury i budownictwa określi, w drodze
rozporządzenia, wymagania jakim powinni odpowiadać wojewódzcy inspektorzy
nadzoru geodezyjnego i kartograficznego, geodeci województw, geodeci powiatowi i
geodeci gminni, uwzględniając konieczność posiadania odpowiednich kwalifikacji
zawodowych do zakresu wykonywanych zadań.

Art. 7.

1. Do zadań Służby Geodezyjnej i Kartograficznej należy w szczególności:
1) realizacja polityki państwa w zakresie geodezji i kartografii,
2) organizowanie i finansowanie prac geodezyjnych i kartograficznych, w tym:
a) rejestracji stanów prawnych i faktycznych nieruchomości (kataster),
b) pomiarów geodezyjnych i opracowań kartograficznych,
c) fotogrametrycznych zdjęć powierzchni kraju i opracowań
fotogrametrycznych,
d) wydawania urzędowych map i atlasów terytorium Polski,
e) prowadzenia krajowego systemu informacji o terenie,
3) administrowanie państwowym zasobem geodezyjnym i kartograficznym i
jego aktualizacja,
4) kontrolowanie urzędów, instytucji publicznych i przedsiębiorców w zakresie
przestrzegania przepisów dotyczących geodezji i kartografii,
5) opracowanie wytycznych dotyczących powszechnej taksacji nieruchomości
i jej nadzorowanie,
6) prowadzenie państwowego rejestru granic oraz powierzchni jednostek
podziału terytorialnego kraju,
7) sporządzanie map topograficznych i tematycznych kraju oraz mapy
zasadniczej,
8) nadawanie, do czasu utworzenia odpowiednich samorządów zawodowych,
uprawnień zawodowych w dziedzinie geodezji i kartografii, prowadzenie
rejestru osób uprawnionych oraz współpraca z tymi samorządami
zawodowymi,
9) współpraca z wyspecjalizowanymi w dziedzinie geodezji i kartografii
organizacjami krajowymi, międzynarodowymi i regionalnymi oraz
organami i urzędami innych krajów,
10) inicjowanie prac naukowych i badawczo-rozwojowych w zakresie
standardów organizacyjno-technicznych oraz zastosowania metod
informatycznych, fotogrametrycznych i satelitarnych w dziedzinie geodezji
i kartografii oraz w krajowym systemie informacji o terenie,
11) prowadzenie spraw związanych z ochroną informacji niejawnych w
działalności geodezyjnej i kartograficznej,
12) przygotowanie organizacyjno-techniczne i wdrożenie katastru.
2. Minister właściwy do spraw architektury i budownictwa, w porozumieniu z
Ministrem Obrony Narodowej, określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje
materiałów geodezyjnych i kartograficznych, które ze względu na ochronę
interesów państwa lub interesu społecznego oznacza się klauzulą „poufne",
uwzględniając przy tym potrzeby ochrony informacji niejawnych w działalności
geodezyjnej i kartograficznej.
Art. 7a.
Główny Geodeta Kraju wykonuje zadania określone w ustawie, a w szczególności:
1) nadzoruje realizację polityki państwa w zakresie geodezji i kartografii,
2) pełni funkcję organu wyższego stopnia w rozumieniu Kodeksu
postępowania administracyjnego w stosunku do wojewódzkich inspektorów
nadzoru geodezyjnego i kartograficznego, a także nadzoruje i kontroluje ich
działania,
3) prowadzi centralny zasób geodezyjny i kartograficzny oraz dysponuje
środkami Centralnego Funduszu Gospodarki Zasobem Geodezyjnym i
Kartograficznym,
4) zakłada podstawowe osnowy geodezyjne, grawimetryczne i magnetyczne,
5) opracowuje zasady dotyczące techniczno-organizacyjnego przygotowania
katastru oraz współdziała w jego tworzeniu,
6) prowadzi państwowy rejestr granic i powierzchni Rzeczypospolitej Polskiej
oraz poszczególnych województw,
7) ewidencjonuje systemy informacji o terenie o znaczeniu
ogólnopaństwowym oraz współpracuje z innymi resortami w zakładaniu i
prowadzeniu systemów informacji geograficznej,
8) współpracuje z wyspecjalizowanymi w dziedzinie geodezji i kartografii
organizacjami międzynarodowymi, regionalnymi oraz organami i urzędami
innych krajów,
9) inicjuje prace naukowe i badawczo-rozwojowe w zakresie standardów
organizacyjno-technicznych oraz zastosowania metod informatycznych,
fotogrametrycznych i satelitarnych w dziedzinie geodezji i kartografii oraz
w krajowym systemie informacji o terenie,
10) nadaje uprawnienia zawodowe w dziedzinie geodezji i kartografii, prowadzi
rejestr osób uprawnionych oraz współpracuje z samorządami i
organizacjami zawodowymi geodetów i kartografów,
11) prowadzi sprawy związane z ochroną informacji niejawnych w działalności
geodezyjnej i kartograficznej,
12) opracowuje wytyczne dotyczące powszechnej taksacji nieruchomości i
nadzoruje jej przebieg,
13) współdziała z organami administracji geodezyjnej i kartograficznej przy
wykonywaniu:
a) fotogrametrycznych zdjęć powierzchni kraju,
b) map topograficznych,
c) map tematycznych,
d) opracowań fotogrametrycznych,
14) wykorzystuje mapy topograficzne i tematyczne, o których mowa w art. 7c
pkt 2, do sporządzania map topograficznych i tematycznych kraju,
15) prowadzi sprawy związane z nazewnictwem geograficznym, w tym
państwowy rejestr nazw geograficznych,
16) opracowuje zasady dotyczące uzgodnień co do usytuowania projektowanych
sieci uzbrojenia terenu.
Art. 7b.
1. Wojewódzki inspektor nadzoru geodezyjnego i kartograficznego działający w
imieniu wojewody wykonuje zadania nie zastrzeżone na rzecz organów
administracji geodezyjnej i kartograficznej, a w szczególności:
1) kontroluje przestrzeganie i stosowanie przepisów ustawy, a w
szczególności:
a) zgodność wykonywania prac geodezyjnych i kartograficznych z
przepisami ustawy,
b) posiadanie uprawnień zawodowych przez osoby wykonujące
samodzielne funkcje w dziedzinie geodezji i kartografii,
2) kontroluje działania administracji geodezyjnej i kartograficznej,
3) współdziała z Głównym Geodetą Kraju oraz organami kontroli państwowej
w zakresie właściwości nadzoru geodezyjnego i kartograficznego,
4) ewidencjonuje lokalne systemy informacji o terenie oraz przechowuje kopie
zabezpieczające bazy danych, w tym w szczególności bazy danych
ewidencji gruntów i budynków,
5) prowadzi rejestr granic i powierzchni jednostek zasadniczego podziału
terytorialnego państwa w zakresie dotyczącym województwa,
6) na wniosek starosty wyraża opinię o przygotowaniu gminy do przejęcia
zadań w trybie art. 6a ust. 4.
2. W rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego wojewódzki inspektor
nadzoru geodezyjnego i kartograficznego jest organem:
1) pierwszej instancji w sprawach określonych w ustawie,
2) wyższego stopnia w stosunku do organów administracji geodezyjnej i
kartograficznej.
Art. 7c.
Do zadań marszałka województwa należy w szczególności:
1) prowadzenie wojewódzkiego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, a
także dysponowanie środkami wojewódzkiego Funduszu Gospodarki
Zasobem Geodezyjnym i Kartograficznym,
2) zlecanie wykonania i udostępnianie map topograficznych i tematycznych dla
obszarów właściwych województw,
3) prowadzenie wojewódzkich baz danych wchodzących w skład krajowego
systemu informacji o terenie,
4) analiza zmian w strukturze agrarnej oraz programowanie i koordynacja prac
urządzeniowo-rolnych,
5) monitorowanie zmian w sposobie użytkowania gruntów oraz ich bonitacji.
Art. 7d.
Do zadań starosty należy w szczególności:
1) prowadzenie powiatowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, w tym
ewidencji gruntów i budynków, gleboznawczej klasyfikacji gruntów i
geodezyjnej ewidencji sieci uzbrojenia terenu oraz dysponowanie środkami
powiatowego Funduszu Gospodarki Zasobem Geodezyjnym i
Kartograficznym,
2) uzgadnianie usytuowania projektowanych sieci uzbrojenia terenu,
3) zakładanie osnów szczegółowych,
4) zakładanie i aktualizacja mapy zasadniczej,
5) przeprowadzanie powszechnej taksacji nieruchomości oraz opracowywanie
i prowadzenie map i tabel taksacyjnych dotyczących nieruchomości,
6) ochrona znaków geodezyjnych, grawimetrycznych i magnetycznych,
7) prowadzenie powiatowych baz danych wchodzących w skład krajowego
systemu informacji o terenie.
Art. 7e.
Służba Geodezyjna i Kartograficzna współpracuje z Szefem Krajowego Centrum
Informacji Kryminalnych w zakresie niezbędnym do realizacji jego zadań
ustawowych.

Art. 8.

1. Przy Głównym Geodecie Kraju działają:
1) Państwowa Rada Geodezyjna i Kartograficzna jako organ doradczy i
opiniodawczy,
2) Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza granicami
Rzeczypospolitej Polskiej.
2. Główny Geodeta Kraju określa skład osobowy Rady i Komisji, o których mowa
w ust. 1 i 3
3. Minister właściwy do spraw architektury i budownictwa określi, w drodze
rozporządzenia, tryb i zakres działania Państwowej Rady Geodezyjnej i
Kartograficznej i Komisji Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami
Rzeczypospolitej Polskiej oraz zasady wynagradzania ich członków mając na
uwadze konieczność zapewnienia odpowiedniego poziomu przedstawianych
Głównemu Geodecie Kraju opracowań i opinii.

Art. 9.

Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób, tryb i szczegółowy zakres
przeprowadzania przez organy służby geodezyjnej i kartograficznej kontroli
urzędów, instytucji publicznych i przedsiębiorców w zakresie przestrzegania
przepisów dotyczących geodezji i kartografii, uwzględniając podział zadań
kontrolnych pomiędzy poszczególne organy służby geodezyjnej i kartograficznej
oraz ich obowiązki i uprawnienia podczas wykonywania kontroli, a także obowiązki
i uprawnienia podmiotów kontrolowanych.

Art. 10.

1. Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z zainteresowanymi ministrami i
kierownikami urzędów centralnych określi, w drodze rozporządzenia, tereny
zamknięte niezbędne dla obronności państwa, na których nadzoruje prace
geodezyjne i kartograficzne.
1a. Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw
architektury i budownictwa określi, w drodze rozporządzenia, zakres i tryb
sprawowania nadzoru nad pracami geodezyjnymi i kartograficznymi na terenach
zamkniętych, a w szczególności określi rodzaje prac, nad którymi sprawowany
jest nadzór, uwzględniając potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa oraz
ochrony informacji niejawnych.
2. Prawo wykonywania fotogrametrycznych i teledetekcyjnych zdjęć lotniczych na
terytorium państwa przysługuje jednostkom organizacyjnym podległym
Ministrowi Obrony Narodowej, w zakresie obronności państwa, a w pozostałym
zakresie geodezyjnym i kartograficznym jednostkom organizacyjnym.
3. Wykonawca fotogrametrycznych i teledetekcyjnych zdjęć lotniczych, w czasie
nie krótszym niż 7 dni przed planowanym terminem nalotu, zobowiązany jest
poinformować właściwy organ Ministerstwa Obrony Narodowej o swoim
zamiarze wykonania zdjęć wskazanego w zawiadomieniu obszaru.
4. Wykonawca zdjęć lotniczych ich negatywy obowiązany jest przekazać do
państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego.
5. Minister Obrony Narodowej w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw
architektury i budownictwa określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe
zasady pozyskiwania i rejestrowania oraz warunki udostępniania
fotogrametrycznych i teledetekcyjnych zdjęć lotniczych oraz zdjęć satelitarnych,
a w szczególności tryb postępowania związanego z wykonywaniem zdjęć
lotniczych, uwzględniając potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa lub
potrzeby administracji publicznej oraz przedsiębiorców.
6. Do jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej,
wykonujących prace geodezyjne i kartograficzne, oraz innych wykonawców
działających na zlecenie tych jednostek nie stosuje się przepisów art. 6 i art. 7
ust. 1, art. 9, 12, 18, art. 19 ust. 1 pkt 1 i 4 oraz ust. 2, art. 42-46, 49 i art. 50 ust.
2.

Rozdział 3
Prace geodezyjne i kartograficzne

Art. 11.

Prace geodezyjne i kartograficzne wykonują podmioty prowadzące działalność
gospodarczą, a także inne jednostki organizacyjne utworzone zgodnie z przepisami
prawa, jeżeli przedmiot ich działania obejmuje prowadzenie tych prac.

Art. 12.

Wykonawca prac geodezyjnych i kartograficznych jest obowiązany zgłosić do
organów, o których mowa w art. 40 ust. 3, prace przed przystąpieniem do ich
wykonania, a po wykonaniu prac przekazać powstałe materiały lub informacje o tych
materiałach do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego.

Art. 13.

1. Osoby wykonujące prace geodezyjne i kartograficzne mają prawo:
1) wstępu na grunt i do obiektów budowlanych oraz dokonywania niezbędnych
czynności związanych z wykonywanymi pracami,
2) dokonywania przecinek drzew i krzewów, niezbędnych do wykonania prac
geodezyjnych,
3) nieodpłatnego umieszczania na gruntach i obiektach budowlanych znaków
geodezyjnych, grawimetrycznych i magnetycznych oraz urządzeń
zabezpieczających te znaki,
4) umieszczania na gruntach i obiektach budowlanych budowli
triangulacyjnych.
2. Uprawnienia, o których mowa w ust. 1, nie naruszają:
1) przepisów o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami, o ochronie
środowiska, o lasach i o drogach publicznych,
2) przywilejów i immunitetów przysługujących obcym przedstawicielstwom
dyplomatycznym, misjom specjalnym i urzędom konsularnym, a także
członkom ich personelu oraz innym osobom korzystającym z przywilejów i
immunitetów na podstawie ustaw, umów lub powszechnie uznanych
zwyczajów międzynarodowych.
3. Na terenach zamkniętych prace geodezyjne mogą być wykonywane tylko przez
wykonawców działających na zlecenie organów, które wydały decyzję o
zamknięciu terenu, lub za ich zgodą.

Art. 14.

Właściciel lub inna osoba władająca nieruchomością są obowiązani umożliwić
podmiotom i jednostkom organizacyjnym, o których mowa w art. 11, wykonanie
prac geodezyjnych i kartograficznych określonych w art. 13 ust. 1.

Art. 15.

1. Znaki geodezyjne, urządzenia zabezpieczające te znaki oraz budowle
triangulacyjne podlegają ochronie.
2. W miarę potrzeby może być wydzielony na gruncie, za odszkodowaniem, obszar
niezbędny do ochrony znaku geodezyjnego oraz budowli triangulacyjnej. Na
obszarze tym nie mogą być wykonywane czynności, które zagrażałyby znakowi
geodezyjnemu i budowli triangulacyjnej.
3. Właściciel lub inna osoba władająca nieruchomością, na której znajdują się znaki
geodezyjne, urządzenia zabezpieczające te znaki oraz budowle triangulacyjne, są
obowiązani:
1) nie dokonywać czynności powodujących ich zniszczenie, uszkodzenie lub
przemieszczenie,
2) niezwłocznie zawiadomić właściwego starostę o ich zniszczeniu,
uszkodzeniu, przemieszczeniu lub zagrażaniu przez nie bezpieczeństwu
życia lub mienia.
4. Przepis ust. 1-3 stosuje się odpowiednio do znaków grawimetrycznych i
magnetycznych.

Art. 16.

1. Szkody wyrządzone w związku z wykonywaniem prac geodezyjnych i
kartograficznych podlegają naprawieniu na zasadach prawa cywilnego.
2. W razie ograniczenia korzystania z nieruchomości przy wykonywaniu czynności
określonych w art. 13 ust. 1 pkt 3 i 4, właścicielowi lub inne osobie władającej
nieruchomością przysługuje wynagrodzenie.

Art. 17.

Minister właściwy do spraw architektury i budownictwa, w porozumieniu z
ministrem właściwym do spraw zagranicznych, ustala, w drodze rozporządzenia,
sposób przedstawiania na mapach przedmiotów sporów międzynarodowych,
uwzględniając na mapach:
1) sporne terytoria państwa lub ich części, terytoria okupowane, terytoria i
granice pomiędzy państwami ościennymi,
2) granice polityczne będące liniami demarkacyjnymi,
3) nazewnictwo niektórych terytoriów spornych.

Art. 18.

Rozpowszechnianie, rozprowadzanie oraz reprodukowanie w celu
rozpowszechniania i rozprowadzania map , materiałów fotogrametrycznych i
teledetekcyjnych, stanowiących państwowy zasób geodezyjny i kartograficzny
wymaga zezwolenia:
1) Głównego Geodety Kraju - w zakresie zasobu centralnego,
2) marszałka województwa - w zakresie zasobu wojewódzkiego,
3) starosty - w zakresie zasobu powiatowego.

Art. 19.

1. Minister właściwy do spraw architektury i budownictwa określi, w drodze
rozporządzenia:
1) szczegółowe zasady i tryb zgłaszania prac geodezyjnych i kartograficznych,
przekazywania materiałów i informacji powstałych w wyniku tych prac do
państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, ewidencjonowania
systemów informacji o terenie, a także szczegółowe zasady
przechowywania kopii zabezpieczających bazy danych systemu informacji
o terenie, ogólne warunki umów o udostępnianie tych baz oraz rodzaje prac
nie podlegających zgłaszaniu i materiałów nie podlegających
przekazywaniu, uwzględniając konieczność zapewnienia odpowiedniej
jakości prac przekazywanych do zasobu oraz zabezpieczenia baz danych
przed zniszczeniem i utratą,
2) sposób i tryb ochrony znaków geodezyjnych, grawimetrycznych i
magnetycznych oraz rodzaje znaków nie podlegających ochronie, z
uwzględnieniem zadań, obowiązków i praw podmiotów biorących udział w
czynnościach związanych z ochroną tych znaków,
3) w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej, rodzaje prac
geodezyjnych i kartograficznych mających znaczenie dla obronności
i bezpieczeństwa państwa oraz szczegółowe zasady współdziałania Służby
Geodezyjnej i Kartograficznej z jednostką organizacyjną Sztabu
Generalnego Wojska Polskiego właściwą w sprawach geodezji i kartografii,
w zakresie wykonania tych prac, a także wzajemnego przekazywania
materiałów, uwzględniając potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa
oraz potrzeby administracji publicznej,
4) standardy techniczne dotyczące geodezji, kartografii oraz krajowego
systemu informacji o terenie, mając na celu zapewnienie jednolitości i
spójności opracowań geodezyjnych, kartograficznych i systemu informacji
o terenie,
5) w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej, rodzaje map, materiałów
fotogrametrycznych i teledetekcyjnych, stanowiących państwowy zasób
geodezyjny i kartograficzny, których rozpowszechnianie i rozprowadzanie
oraz reprodukowanie w celu rozpowszechniania i rozprowadzania, wymaga
zezwolenia oraz tryb udzielania tych zezwoleń, mając na względzie
konieczność ochrony informacji niejawnych oraz prawa własności Skarbu
Państwa do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego.
2. Szczegółowe zasady wykonywania specjalistycznych prac geodezyjnych i
kartograficznych, przeznaczonych na potrzeby resortów, określają właściwi
ministrowie i kierownicy urzędów centralnych w porozumieniu z Głównym
Geodetą Kraju.

Rozdział 4
Ewidencja gruntów i budynków

Art. 20.

1. Ewidencja gruntów i budynków obejmuje informacje dotyczące:
1) gruntów - ich położenia, granic, powierzchni, rodzajów użytków
gruntowych oraz ich klas gleboznawczych, oznaczenia ksiąg wieczystych
lub zbiorów dokumentów, jeżeli zostały założone dla nieruchomości, w
skład której wchodzą grunty,
2) budynków - ich położenia, przeznaczenia, funkcji użytkowych i ogólnych
danych technicznych,
3) lokali - ich położenia, funkcji użytkowych oraz powierzchni użytkowej.
2. W ewidencji gruntów i budynków wykazuje się także:
1) właściciela, a w odniesieniu do gruntów państwowych i samorządowych -
inne osoby fizyczne lub prawne, w których władaniu znajdują się grunty i
budynki lub ich części,
2) miejsce zamieszkania lub siedzibę osób wymienionych w pkt 1,
3) informacje o wpisaniu do rejestru zabytków,
4) wartość nieruchomości.
3. Grunty rolne i leśne obejmuje się gleboznawczą klasyfikacją gruntów,
przeprowadzaną w sposób jednolity dla całego kraju, na podstawie urzędowej
tabeli klas gruntów.
3a. Ewidencję gruntów i budynków, w części dotyczącej lasów, prowadzi się z
uwzględnieniem przepisów o lasach.
4. Rada Ministrów może rozszerzyć, w drodze rozporządzenia, zakres informacji
objętych ewidencją gruntów i budynków, uwzględniając zadania administracji
publicznej.

Art. 21.

1. Podstawę planowania gospodarczego, planowania przestrzennego, wymiaru
podatków i świadczeń, oznaczania nieruchomości w księgach wieczystych,
statystyki publicznej, gospodarki nieruchomościami oraz ewidencji gospodarstw
rolnych stanowią dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków.
2. Organy i jednostki organizacyjne realizujące zadania, o których mowa w ust. 1,
współdziałają z organami Służby Geodezyjnej i Kartograficznej w zakresie
utworzenia i sfinansowania systemu dostępu i wymiany danych między
ewidencją gruntów i budynków a ewidencjami i rejestrami publicznymi
prowadzonymi przez te organy i jednostki organizacyjne.

Art. 22.

1. Ewidencję gruntów i budynków oraz gleboznawczą klasyfikację gruntów
prowadzą starostowie.
2. Osoby, o których mowa w art. 20 ust. 2 pkt 1 i art. 51, są obowiązane zgłaszać
właściwemu staroście wszelkie zmiany danych objętych ewidencją gruntów i
budynków, w terminie 30 dni licząc od dnia powstania tych zmian. Obowiązek
ten nie dotyczy zmian danych objętych ewidencją gruntów i budynków,
wynikających z decyzji właściwych organów.
3. Na żądanie starosty osoby, o których mowa w art. 20 ust. 2 pkt 1 i art. 51,
zgłaszające zmiany są obowiązane dostarczyć dokumenty geodezyjne,
kartograficzne i inne niezbędne do wprowadzenia zmian w ewidencji gruntów i
budynków.

Art. 23.

Właściwe organy, sądy i kancelarie notarialne przesyłają staroście odpisy
prawomocnych decyzji i orzeczeń oraz odpisy aktów notarialnych, z których
wynikają zmiany danych objętych ewidencją gruntów i budynków, w terminie 30 dni
od dnia uprawomocnienia się decyzji, orzeczenia lub sporządzenia aktu notarialnego.

Art. 24.

1. Informacje o gruntach, budynkach i lokalach zawiera operat ewidencyjny, który
składa się z map, rejestrów i dokumentów uzasadniających wpisy do tych
rejestrów.
2. Informacje o gruntach, budynkach i lokalach zawarte w operacie ewidencyjnym
są jawne. Informacji tych udziela się odpłatnie.
3. Wyrysy i wypisy z operatu ewidencyjnego są wydawane przez organ
prowadzący ewidencję gruntów i budynków odpłatnie na żądanie właścicieli lub
osób fizycznych i prawnych, w których władaniu znajduje się grunt, budynek
lub lokal, osób fizycznych i prawnych oraz innych jednostek organizacyjnych
nie posiadających osobowości prawnej, które mają interes prawny w tym
zakresie, a także na żądanie zainteresowanych organów administracji rządowej i
jednostek samorządu terytorialnego.
[4. Starosta zapewnia nieodpłatnie gminom oraz Agencji Restrukturyzacji i
Modernizacji Rolnictwa w celu założenia i prowadzenia krajowego systemu
ewidencji gospodarstw rolnych i zwierząt gospodarskich bezpośredni dostęp do
bazy danych ewidencji gruntów i budynków bez prawa ich udostępniania
osobom trzecim.]
4. Starosta zapewnia nieodpłatnie gminom oraz Agencji Restrukturyzacji i
Modernizacji Rolnictwa, w celu utworzenia i prowadzenia krajowego
systemu ewidencji producentów, ewidencji gospodarstw rolnych oraz
ewidencji wniosków o przyznanie płatności, bezpośredni dostęp do bazy
danych ewidencji gruntów i budynków, bez prawa ich udostępniania
osobom trzecim, z zastrzeżeniem ust. 5.
5. Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa może przetwarzać
oraz nieodpłatnie udostępniać producentom rolnym, w rozumieniu
przepisów o krajowym systemie ewidencji producentów, ewidencji
gospodarstw rolnych oraz ewidencji wniosków o przyznanie płatności,
dane, o których mowa w ust. 4, dotyczące tych producentów na cele
szkoleniowe związane z utworzeniem lub prowadzeniem ewidencji
wniosków o przyznanie płatności.

Art. 25.

1. Na podstawie danych z ewidencji gruntów i budynków sporządza się terenowe i
krajowe zestawienia zbiorcze danych objętych tą ewidencją.
2. Starostowie sporządzają gminne i powiatowe, a marszałkowie województw
wojewódzkie zestawienia zbiorcze danych objętych ewidencją gruntów i
budynków.
3. Główny Geodeta Kraju sporządza, na podstawie zestawień wojewódzkich,
krajowe zestawienia zbiorcze danych objętych ewidencją gruntów i budynków.

Art. 26.

1. Minister właściwy do spraw rozwoju wsi określi, w drodze rozporządzenia:
1) urzędową tabelę klas gruntów,
2) sposób i tryb przeprowadzania gleboznawczej klasyfikacji gruntów,
3) rodzaje gruntów wyłączonych z klasyfikacji,
4) szczegółowe warunki jakim powinny odpowiadać podmioty wykonujące tę
klasyfikację,
5) niezbędne kwalifikacje zawodowe osób wykonujących klasyfikację,
- mając na celu wykonanie prawidłowego podziału gleb na klasy bonitacyjne ze
względu na ich jakość produkcyjną, ustaloną na podstawie cech genetycznych
gleb, oraz zapewnienie prawidłowego poziomu merytorycznego wykonywania
gleboznawczej klasyfikacji gruntów.
nowe brzmienie ust. 4
w art. 24 wchodzi w
¿ycie z dniem
7.02.2004r.
dodany ust. 5 w art.
24 wchodzi w ¿ycie z
dniem 7.02.2004r.
2. Minister właściwy do spraw architektury i budownictwa, w porozumieniu z
ministrem właściwym do spraw rozwoju wsi, określi, w drodze rozporządzenia,
sposób zakładania i prowadzenia ewidencji gruntów i budynków oraz
szczegółowy zakres informacji objętych tą ewidencją, w sposób i terminy
sporządzania powiatowych, wojewódzkich i krajowych zestawień zbiorczych
danych objętych tą ewidencją, a także rodzaje budynków i lokali, które nie będą
wykazywane w ewidencji oraz zakres informacji objętych rejestrem cen i
wartości nieruchomości zapewniając informację o gruntach, budynkach,
lokalach, ich właścicielach oraz o innych osobach fizycznych lub prawnych,
władających tymi gruntami, budynkami i lokalami, a także szczegółowe zasady
wymiany danych ewidencyjnych.
2a. Minister właściwy do spraw architektury i budownictwa określi, w drodze
rozporządzenia, sposób ewidencjonowania przez Służbę Geodezyjną i
Kartograficzną przebiegu granic i powierzchni jednostek podziału terytorialnego
państwa, mając na uwadze konieczność zapewnienia aktualnych urzędowych
informacji o przebiegu granic i powierzchni tych jednostek.
3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób wykazywania w
ewidencji gruntów i budynków danych odnoszących się do gruntów, budynków
i lokali, znajdujących się na terenach zamkniętych a w szczególności wskaże
dane przekazywane do ewidencji gruntów i budynków, tryb przekazywania
zmian oraz sposób postępowania z dokumentacją geodezyjną i kartograficzną w
przypadku ustalenia terenu zamkniętego lub utraty przez teren charakteru
zamkniętego, uwzględniając potrzeby obronności i bezpieczeństwa państwa lub
potrzeby administracji publicznej.

Rozdział 5
Inwentaryzacja i ewidencja sieci uzbrojenia terenu

Art. 27.

1. Sieć uzbrojenia terenu podlega inwentaryzacji i ewidencji.
2. Inwestorzy są obowiązani:
1) uzgadniać usytuowanie projektowanych sieci uzbrojenia terenu z
właściwymi starostami,
2) zapewnić wyznaczenie, przez jednostki uprawnione do wykonywania prac
geodezyjnych, usytuowania obiektów budowlanych wymagających
pozwolenia na budowę, a po zakończeniu ich budowy - dokonanie
geodezyjnych pomiarów powykonawczych i sporządzenie związanej z tym
dokumentacji.
3. Geodezyjne pomiary powykonawcze sieci podziemnego uzbrojenia terenu,
układanej w wykopach otwartych, należy wykonać przed ich zakryciem.

Art. 28.

1. Starostowie przy pomocy zespołów uzgadniania dokumentacji projektowej
koordynują uzgadnianie usytuowania projektowanych sieci uzbrojenia terenu.
2. Ewidencja sieci uzbrojenia terenu obejmuje:
1) ewidencję geodezyjną, zawierającą dane geodezyjne dotyczące sieci,
2) ewidencję branżową, zawierającą podstawowe charakterystyki branżowe
sieci.
3. Założenie i prowadzenie ewidencji sieci uzbrojenia terenu zapewniają:
1) starostowie - w zakresie ewidencji geodezyjnej,
2) inne właściwe organy albo zainteresowani ministrowie i kierownicy
urzędów centralnych - w zakresie ewidencji branżowej.
4. Minister właściwy do spraw architektury i budownictwa określi, w drodze
rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb zakładania i prowadzenia
geodezyjnej ewidencji sieci uzbrojenia terenu, uzgadniania usytuowania
projektowanych sieci oraz współdziałania między jednostkami prowadzącymi
ewidencję geodezyjną i jednostkami prowadzącymi ewidencję branżową sieci, a
także organizację, kompetencje oraz sposób wynagradzania zespołów o których
mowa w ust. 1, uwzględniając konieczność udziału jednostek prowadzących
ewidencje branżowe w uzgadnianiu usytuowania projektowanych sieci, a także
mając na celu bezkolizyjne usytuowanie projektowanych sieci z obiektami
budowlanymi.

Rozdział 6
Rozgraniczanie nieruchomości

Art. 29.

1. Rozgraniczenie nieruchomości ma na celu ustalenie przebiegu ich granic przez
określenie położenia punktów i linii granicznych, utrwalenie tych punktów
znakami granicznymi na gruncie oraz sporządzenie odpowiednich dokumentów.
2. Rozgraniczeniu podlegają, w miarę potrzeby, wszystkie albo niektóre granice
określonej nieruchomości z przyległymi nieruchomościami lub innymi gruntami.
3. Rozgraniczenia nieruchomości dokonują wójt (burmistrz, prezydent miasta) oraz,
w wypadkach określonych w ustawie, sądy.

Art. 30.

1. Wójt (burmistrz, prezydent miasta) przeprowadzają rozgraniczenie
nieruchomości z urzędu lub na wniosek strony.
2. Postępowanie o rozgraniczenie nieruchomości przeprowadza się z urzędu przy
scaleniu gruntów, a także jeżeli jest brak wniosku strony, a potrzeby gospodarki
narodowej lub interes społeczny uzasadniają przeprowadzenie rozgraniczenia.
3. Postanowienie o wszczęciu postępowania w sprawie scalenia gruntów zastępuje
postanowienie o wszczęciu postępowania o rozgraniczenie nieruchomości.
4. Na postanowienie o wszczęciu postępowania o rozgraniczenie nieruchomości nie
służy zażalenie.

Art. 31.

1. Czynności ustalania przebiegu granic wykonuje geodeta upoważniony przez
wójta (burmistrza, prezydenta miasta).
2. Przy ustalaniu przebiegu granic bierze się pod uwagę znaki i ślady graniczne,
mapy i inne dokumenty oraz punkty osnowy geodezyjnej.
3. Jeżeli jest brak danych, o których mowa w ust. 2, lub są one niewystarczające
albo sprzeczne, ustala się przebieg granicy na podstawie zgodnego oświadczenia
stron lub jednej strony, gdy druga strona w toku postępowania oświadczenia nie
składa i nie kwestionuje przebiegu granicy.
4. W razie sporu co do przebiegu linii granicznych, geodeta nakłania strony do
zawarcia ugody. Ugoda zawarta przed geodetą posiada moc ugody sądowej.

Art. 32.

1. Wezwanie do stawienia się na gruncie doręcza się stronom za zwrotnym
poświadczeniem odbioru, nie później niż 7 dni przed wyznaczonym terminem.
2. W wezwaniu należy poinformować strony o skutkach niestawiennictwa.
3. Nie usprawiedliwione niestawiennictwo stron nie wstrzymuje czynności geodety.
4. W razie usprawiedliwionego niestawiennictwa strony, geodeta wstrzymuje
czynności do czasu ustania przeszkody lub wyznaczenia pełnomocnika - nie
dłużej jednak niż na okres jednego miesiąca.
5. Z czynności ustalenia przebiegu granic sporządza się protokół graniczny lub akt
ugody.
6. Minister właściwy do spraw architektury i budownictwa, w porozumieniu z
ministrem właściwym do spraw rozwoju wsi, określi, w drodze rozporządzenia,
szczegółowe zasady rozgraniczania nieruchomości, określając w szczególności
rodzaje dokumentów stanowiących podstawę ustalania przebiegu granic oraz
sposób i tryb wykonywania przez geodetę czynności ustalania przebiegu granic i
sporządzania dokumentacji przy rozgraniczaniu nieruchomości, mając na
względzie dążenie do ugodowego rozstrzygnięcia sporu oraz poszanowanie
prawa własności nieruchomości uczestników postępowania.

Art. 33.

1. Wójt (burmistrz, prezydent miasta) wydaje decyzję o rozgraniczeniu
nieruchomości, jeżeli zainteresowani właściciele nieruchomości nie zawarli
ugody, a ustalenie przebiegu granicy nastąpiło na podstawie zebranych
dowodów lub zgodnego oświadczenia stron.
2. Wydanie decyzji poprzedza:
1) dokonanie przez wójta, burmistrza (prezydenta miasta) oceny
prawidłowości wykonania czynności ustalenia przebiegu granic
nieruchomości przez upoważnionego geodetę oraz zgodności
sporządzonych dokumentów z przepisami; w wypadku stwierdzenia
wadliwego wykonania czynności upoważnionemu geodecie zwraca się
dokumentację do poprawy i uzupełnienia,
2) włączenie dokumentacji technicznej do państwowego zasobu geodezyjnego
i kartograficznego.
3. Strona niezadowolona z ustalenia przebiegu granicy może żądać, w terminie 14
dni od dnia doręczenia jej decyzji w tej sprawie, przekazania sprawy sądowi.

Art. 34.

1. Jeżeli w razie sporu co do przebiegu linii granicznych nie dojdzie do zawarcia
ugody lub nie ma podstaw do wydania decyzji, o której mowa w art. 33 ust. 1,
upoważniony geodeta tymczasowo utrwala punkty graniczne według ostatniego
stanu spokojnego posiadania, dokumentów i wskazań stron, oznacza je na szkicu
granicznym, sporządza opinię i całość dokumentacji przekazuje właściwemu
wójtowi (burmistrzowi, prezydentowi miasta).
2. Organ, o którym mowa w ust. 1 umarza postępowanie administracyjne i
przekazuje sprawę z urzędu do rozpatrzenia sądowi.
3. Sąd rozpatruje sprawy o rozgraniczenie nieruchomości w trybie postępowania
nieprocesowego.
4. Przepisów ust. 1-3 i art. 31 ust. 4 nie stosuje się do sporów wynikłych przy
wyznaczaniu granic nowo tworzonych nieruchomości na podstawie odrębnych
przepisów.

Art. 35.

1. Na obszarach objętych postępowaniem scaleniowym sprawy sporne związane z
ustaleniem przebiegu granic nieruchomości rozstrzyga organ prowadzący to
postępowanie, stosując odpowiednio przepisy o rozgraniczaniu nieruchomości.
2. Sprawy o rozgraniczenie nieruchomości, toczące się przed organami
administracji państwowej po wszczęciu postępowania scaleniowego, są
rozpatrywane w ramach tego postępowania.
3. Decyzja o scaleniu gruntów, wydana w trybie określonym w ust. 1, zastępuje
decyzję o rozgraniczeniu nieruchomości.
4. W wypadku umorzenia postępowania scaleniowego sprawy, o których mowa w
ust. 2, są prowadzone przy zastosowaniu przepisów o rozgraniczaniu
nieruchomości.

Art. 36.

Sąd, przed którym toczy się sprawa o własność lub o wydanie nieruchomości albo jej
części, jest właściwy również do przeprowadzenia rozgraniczenia, jeżeli ustalenie
przebiegu granic jest potrzebne do rozstrzygnięcia rozpatrywanej sprawy. W tym
wypadku sąd w orzeczeniu zamieszcza również rozstrzygnięcie o rozgraniczeniu
nieruchomości.

Art. 37.

1. Wykonanie orzeczeń sądowych o rozgraniczeniu nieruchomości odbywa się z
udziałem geodety.
2. Prawomocne orzeczenia i ostateczne decyzje ustalające przebieg granic
nieruchomości sąd lub organ rozstrzygający przesyła z urzędu w terminie 30 dni
do sądów rejonowych właściwych do prowadzenia ksiąg wieczystych i do
właściwych starostów, w celu ujawnienia ich w księgach wieczystych oraz w
ewidencji gruntów i budynków.

Art. 38.

Właściciele lub inne osoby władające nieruchomościami (gruntami) są obowiązane
do ochrony znaków granicznych.

Art. 39.

1. Przesunięte, uszkodzone lub zniszczone znaki graniczne, ustalone uprzednio,
mogą być wznowione bez przeprowadzenia postępowania rozgraniczeniowego,
jeżeli istnieją dokumenty pozwalające na określenie ich pierwotnego położenia.
Jeżeli jednak wyniknie spór co do położenia znaków, strony mogą wystąpić do
sądu o rozstrzygnięcie sprawy.
2. Wznowienia znaków granicznych dokonują, na zlecenie zainteresowanych,
podmioty prowadzące działalność gospodarczą i inne jednostki, o których mowa
w art. 11.
3. O czynnościach wznowienia znaków granicznych zawiadamia się
zainteresowane strony. Do zawiadomień stosuje się przepisy art. 32 ust. 1-4.
4. Z czynności wznowienia znaków granicznych sporządza się protokół.
5. Przepisy ust. 1-4 stosuje się odpowiednio przy wyznaczaniu punktów
granicznych ujawnionych uprzednio w ewidencji gruntów i budynków.

Rozdział 7
Państwowy zasób geodezyjny i kartograficzny

Art. 40.

1. Państwowy zasób geodezyjny i kartograficzny służy gospodarce narodowej,
obronności państwa, nauce, kulturze i potrzebom obywateli.
2. Państwowy zasób geodezyjny i kartograficzny, składający się z zasobu
centralnego, zasobów wojewódzkich i zasobów powiatowych, stanowi własność
Skarbu Państwa i jest gromadzony w ośrodkach dokumentacji geodezyjnej i
kartograficznej.
3. Gromadzenie i prowadzenie państwowego zasobu geodezyjnego i
kartograficznego, kontrola opracowań przyjmowanych do zasobu oraz
udostępnianie tego zasobu zainteresowanym jednostkom oraz osobom prawnym
i fizycznym należy do:
1) Głównego Geodety Kraju - w zakresie zasobu centralnego,
2) marszałków województw - w zakresie zasobów wojewódzkich,
3) starostów - w zakresie zasobów powiatowych.
3a. Nadzór nad prowadzeniem państwowego zasobu geodezyjnego i
kartograficznego należy do Głównego Geodety Kraju, a w zakresie zasobów
powiatowych i wojewódzkich także do wojewódzkich inspektorów nadzoru
geodezyjnego i kartograficznego.
3b. Wykonywanie czynności związanych z prowadzeniem państwowego zasobu
geodezyjnego i kartograficznego i uzgadnianiem usytuowania projektowanych
sieci uzbrojenia terenu oraz związanych z prowadzeniem krajowego systemu
informacji o terenie, udzielanie informacji, a także wykonywanie wyrysów i
wypisów z operatu ewidencyjnego jest odpłatne.
4. Materiały z państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, które utraciły
przydatność użytkową, podlegają wyłączeniu z tego zasobu, przy czym ta część,
która stanowi materiały archiwalne, jest przekazywana do właściwych archiwów
państwowych.
5. Minister właściwy do spraw architektury i budownictwa określi, w drodze
rozporządzeń:
1) w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rozwoju wsi:
a) rodzaje materiałów stanowiących państwowy zasób geodezyjny i
kartograficzny, sposób i tryb ich pozyskiwania, gromadzenia,
przechowywania, zabezpieczania, wyłączania z zasobu oraz
udostępniania zasobu, a także wzory klauzul umieszczanych na
materiałach gromadzonych w zasobie i udostępnianych z zasobu,
uwzględniając zapewnienie właściwych warunków przechowywania i
zabezpieczania zasobu, wykazy materiałów gromadzonych w
centralnym, wojewódzkich i powiatowych ośrodkach dokumentacji
geodezyjnej i kartograficznej oraz podział materiałów na grupy
asortymentowe i funkcjonalne,
b) wysokość opłat za czynności związane z prowadzeniem państwowego
zasobu geodezyjnego i kartograficznego i uzgadnianiem usytuowania
projektowanych sieci uzbrojenia terenu oraz związane z prowadzeniem
krajowego systemu informacji o terenie, za udzielanie informacji, a
także za wykonywanie wyrysów i wypisów z operatu ewidencyjnego
uwzględniając potrzeby różnych podmiotów oraz konieczność
zapewnienia środków na aktualizację i utrzymywanie państwowego
zasobu geodezyjnego i kartograficznego,
2) w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw kultury, szczegółowy
sposób klasyfikowania i kwalifikowania materiałów przeznaczonych do
wyłączania z państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, a także
sposób ich porządkowania i tryb wyłączania z zasobu, uwzględniając
przydatność użytkową w zakresie geodezji i kartografii oraz posiadaną
wartość historyczną,
3) w porozumieniu z zainteresowanymi ministrami, szczegółowe zasady i tryb
założenia i prowadzenia krajowego systemu informacji o terenie, zakres
danych zawartych w systemie, szczegółowy tryb zakładania, prowadzenia i
przetwarzania danych systemu oraz ewidencjonowania lokalnych systemów
informacji o terenie, uwzględniając konieczność systematycznego
gromadzenia, aktualizowania i udostępniania danych systemu oraz zasady
współpracy organów administracji publicznej i innych podmiotów
współtworzących system.
Art. 40a.
Przepisy ustawy dotyczące państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego
nie naruszają przepisów ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. - Prawo wodne (Dz.U. Nr
115, poz. 1229).

Art. 41.

1. Tworzy się Fundusz Gospodarki Zasobem Geodezyjnym i Kartograficznym,
zwany dalej "Funduszem", składający się z funduszy centralnego, wojewódzkich
i powiatowych.
2. Przychodami funduszu centralnego są wpływy ze sprzedaży map oraz innych
materiałów i informacji z zasobu centralnego, z opłat za czynności związane z
prowadzeniem tego zasobu, przekazywane w okresach kwartalnych, w ciągu 30
dni od zakończenia kwartału, wpłaty z funduszy wojewódzkich i powiatowych
w wysokości 10% ich wpływów, a także inne wpływy. Wpłaty na fundusz
centralny, geodeta powiatowy, przekazuje za pośrednictwem geodety
wojewódzkiego.
3. Przychodami funduszy wojewódzkich są wpływy ze sprzedaży map oraz innych
materiałów i informacji z zasobów wojewódzkich, z opłat za czynności
związane z prowadzeniem tych zasobów, przekazywane w okresach
kwartalnych, w ciągu 30 dni od zakończenia kwartału, wpłaty z funduszy
powiatowych w wysokości 10% ich wpływów, a także inne wpływy. Fundusze
wojewódzkie mogą być uzupełniane dotacją z funduszu centralnego.
3a. Przychodami funduszy powiatowych są wpływy ze sprzedaży map, danych z
ewidencji gruntów i budynków oraz innych materiałów i informacji z zasobów
powiatowych, z opłat za czynności związane z prowadzeniem tych zasobów i
uzgadnianiem usytuowania projektowanych sieci uzbrojenia terenu, a także
inne wpływy. Fundusze powiatowe mogą być uzupełniane dotacją z funduszu
centralnego i wojewódzkiego.
4. Środki Funduszu są przeznaczone na uzupełnienie środków budżetowych
niezbędnych na finansowanie zadań związanych z aktualizacją i utrzymywaniem
państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego oraz zakup urządzeń i
wyposażenie lokali niezbędnych do prowadzenia tego zasobu.
5. Środkami funduszu dysponują:
1) Główny Geodeta Kraju - w zakresie funduszu centralnego,
2) marszałkowie województw - w zakresie funduszy wojewódzkich,
3) starostowie - w zakresie funduszy powiatowych.
7. Marszałkowie województw i starostowie przedstawiają do zatwierdzenia
właściwym sejmikom lub radom powiatów coroczne projekty planów oraz
sprawozdania z wykonania zadań i gospodarowania funduszami, o których
mowa w ust. 3 i 3a.
8. Środki funduszy centralnego, wojewódzkiego, powiatowego i gminnego
gromadzone są na wyodrębnionym rachunku bankowym. Środki tych funduszy
nie wykorzystane w danym roku kalendarzowym przechodzą na rok następny.
Art. 41a.
1. W przypadku przejęcia kompetencji przez wójtów (burmistrzów, prezydentów
miast), zgodnie z art. 6a ust. 4, tworzy się gminny Fundusz Gospodarki Zasobem
Geodezyjnym i Kartograficznym.
2. Do funduszu gminnego stosuje się odpowiednio zasady wynikające z przepisów
art. 41, w zakresie dotyczącym funduszu powiatowego.
ust. 6 w art. 41 skreślony

Rozdział 8
Uprawnienia zawodowe do wykonywania samodzielnych
funkcji w dziedzinie geodezji i kartografii

Art. 42.

1. Do wykonywania samodzielnych funkcji w dziedzinie geodezji i kartografii jest
niezbędne posiadanie uprawnień zawodowych.
2. Przez wykonywanie samodzielnych funkcji w dziedzinie geodezji i kartografii
rozumie się:
1) kierowanie pracami geodezyjnymi i kartograficznymi, podlegającymi
zgłoszeniu do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, oraz
sprawowanie nad nimi bezpośredniego nadzoru,
2) wykonywanie czynności rzeczoznawcy z zakresu prac geodezyjnych i
kartograficznych, podlegających zgłoszeniu do państwowego zasobu
geodezyjnego i kartograficznego,
3) pełnienie funkcji inspektora nadzoru z zakresu geodezji i kartografii,
4) wykonywanie czynności technicznych i administracyjnych związanych z
rozgraniczaniem nieruchomości,
5) wykonywanie prac geodezyjnych i kartograficznych niezbędnych do
dokonywania wpisów w księgach wieczystych oraz prac, w wyniku których
mogłoby nastąpić zagrożenie dla zdrowia lub życia ludzkiego.
3. Osoby wykonujące samodzielne funkcje w dziedzinie geodezji i kartografii są
obowiązane wykonywać swoje zadania z należytą starannością, zgodnie z
zasadami współczesnej wiedzy technicznej i obowiązującymi przepisami prawa.

Art. 43.

Uprawnienia zawodowe nadaje się w następujących zakresach:
1) geodezyjne pomiary sytuacyjno-wysokościowe, realizacyjne i
inwentaryzacyjne,
2) rozgraniczanie i podziały nieruchomości (gruntów) oraz sporządzanie
dokumentacji do celów prawnych,
3) geodezyjne pomiary podstawowe,
4) geodezyjna obsługa inwestycji,
5) geodezyjne urządzanie terenów rolnych i leśnych,
6) redakcja map,
7) fotogrametria i teledetekcja,

Art. 44.

1. Uprawnienia zawodowe w dziedzinie geodezji i kartografii mogą otrzymać
osoby, które:
1) posiadają wyższe lub średnie wykształcenie geodezyjne,
2) posiadają 3 lata praktyki zawodowej w wypadku wykształcenia wyższego i
6 lat praktyki zawodowej w wypadku wykształcenia średniego,
pkt 8 w art. 43
skreślony
3) wykażą się znajomością przepisów w dziedzinie geodezji i kartografii,
4) posiadają nienaganną opinię zawodową.
2. Uprawnienia zawodowe w zakresach, o których mowa w art. 43 pkt 6 i 7, mogą
otrzymać również osoby posiadające wyższe wykształcenie geograficzne o
specjalności kartografia albo innej specjalności, po ukończeniu podyplomowego
studium w zakresie kartografii.
3. Osoby posiadające w dziedzinie geodezji i kartografii tytuł naukowy profesora
albo I lub II stopień specjalizacji zawodowej, nadane w trybie odrębnych
przepisów, są zwolnione z wymogów określonych w ust. 1 pkt 2 i 3.
4. Główny Geodeta Kraju może w uzasadnionych wypadkach, na wniosek osoby
ubiegającej się o uzyskanie uprawnień zawodowych, uznać posiadanie innego
pokrewnego wykształcenia i długoletniej geodezyjnej lub kartograficznej
praktyki zawodowej za spełnienie wymagań kwalifikacyjnych, o których mowa
w ust. 1 i 2.

Art. 45.

1. Uprawnienia zawodowe nadaje Główny Geodeta Kraju na podstawie wyników
postępowania kwalifikacyjnego, przeprowadzonego przez komisję
kwalifikacyjną do spraw uprawnień zawodowych.
2. Nadanie uprawnień zawodowych stwierdza się świadectwem. Odmowa nadania
uprawnień zawodowych następuje w drodze decyzji.
3. Główny Geodeta Kraju powołuje komisję do spraw uprawnień zawodowych z
udziałem przedstawicieli stowarzyszeń społeczno-zawodowych działających w
dziedzinie geodezji i kartografii, a także prowadzi centralny rejestr osób
posiadających uprawnienia zawodowe.
4. Koszty postępowania kwalifikacyjnego ponosi osoba ubiegająca się o nadanie
uprawnień zawodowych.
5. Minister właściwy do spraw architektury i budownictwa określi, w drodze
rozporządzenia, sposób, tryb i szczegółowe warunki nadawania uprawnień
zawodowych oraz działania komisji kwalifikacyjnej do spraw uprawnień
zawodowych w dziedzinie geodezji i kartografii, a w szczególności:
1) tryb składania wniosków o nadanie uprawnień zawodowych,
2) sposób i warunki uznania p