Doprowadzenie wody do rzadko ogrzewanego domku na działce nie jest łatwym zadaniem. Nie znalazłem dobrych porad na ten temat a pracownicy sklepów z urządzeniami hydraulicznymi nie specjalnie byli zorientowani w temacie, dlatego też doprowadzając wodę następnym razem nie sugerowałbym się już tymi zaleceniami.

Największym problemem takich działek są zimowe mrozy. Podczas pierwszej zimy z instalacji wodnej nie korzystałem, natomiast teraz odważnie uruchamiam ją co tydzień.

Odwiert

Specjaliści zrobili dosyć głęboki odwiert (odwiert - 25m, poziom wody utrzymuje się na wysokości16m). W ciągu jednego dnia został wywiercony odwiert, zostało wykonane podłączenie do prądu i hydroforu. Wody mogłem używać już tego samego dnia. Wszystkie wykonane badania wody okazały się bardzo dobre. Jak to powiedzieli w laboratorium „można nawet sprzedawać". Odwiert ociepliłem materiałem przepuszczającym powietrze, ale zatrzymującym ciepło (pianką/gąbką).
W połowie odwiertu, na wysokości wychodzenia rur znajduje się złącze, które obowiązkowo należy opróżnić przed nadejściem zimy (oraz hydrofor).

System wodociągowy

Rurociągi były układane na głębokości 1,8 m. Podstawowe prace przy wykopywaniu rowów przypadły traktorowi wyposażonemu w łyżkę do kopania. Następnym razem wynająłbym małą koparkę, gdyż można nią wykopać o wiele węższe rowy i potem jest mniej pracy przy porządkowaniu terenu. Ze względu na to, że nie posiadam piwnicy, hydrofor przechowuję w dwóch studziennych cembrowinach (o średnicy 100 cm), które wkopałem w niżej położonym miejscu niż sam dom. Wodę najlepiej jest spuścić w zimnym okresie i wygodniej to się robi, jeżeli umiejscowione to jest przy naturalnym zboczu.

Wkopane dwie cembrowiny służą zamiast piwnicy, przez okrągły rok jest tam dodatnia temperatura.

Dół na cembrowiny został wykopany o wiele szerszy, a cembrowiny zostały opuszczone przy pomocy traktora. Przestrzeń między cembrowinami została zabetonowana, strona zewnętrzna została pokryta masa bitumiczną, a na dole wysypana warstwa żwiru została ubita i zalana 5 cm betonem. W celu odprowadzania wody został zrobiony otwór w żwirze. Jeżeli cembrowiny będą umieszczone w miejscu, gdzie wody gruntowe są wysoko i będą znajdowały się powyżej poziomu dolnej krawędzi cembrowin, otworu nie należy zostawiać, a warstwa betonowa powinna być dodatkowo pokryta masą bitumiczną. Pokryte masą bitumiczną cembrowiny nie nasiąkają wodą i stosunkowo dobrze izolują ciepło. U góry, wzdłuż krawędzi cembrowin (nawet jeżeli cembrowiny są wkopane wewnątrz budynku), powinna być dodatkowa warstwa izolacyjna ze styropianu.

Na głębokości 1,5 metra do cembrowin zostały doprowadzone rury z domu, łaźni i podwórka. Trzy rury zostały połączone w jedną kolumnę, ale każda ma osobny zawór i możliwość opróżniania z wody. Rury biegnące na zewnątrz od tej kolumny zostały przedzielone plastikową rurą, co zmniejsza możliwość zamarznięcia systemu zimą, ze względu na to, że zewnętrzne rury zamarzają dużo częściej niż biegnące pod ziemią.

Zawory odpływowe powinny być zamontowane w wygodnym miejscu i tak, by nie przeszkadzały jedne drugim.

Rury prowadzić należy z każdego obiektu osobno. Błąd popełniłem prowadząc osobne odgałęzienie rur z jednej części budynku do innej. Z tego względu utworzył się zakręt w kształcie litery „U", który ciągle zamarza i nie ma możliwości wypompować z niego całej wody, nawet przy pomocy kompresora.

W pierwszym roku hydrofor był umiejscowiony w nieogrzewanej letniej kuchni, dlatego była potrzeba wymiany manometru, gdyż nawet po opróżnieniu boilera pozostaje w nim woda, a przy niskich temperaturach niestety bojler się psuje. Jeżeli nie ma możliwości przechowywania hydroforu w ciepłym pomieszczeniu, manometr najlepiej na ten czas wymontować.

Hydrofor

Hydrofor jest najważniejszą częścią całego systemu. Woda jest pompowana do niego za pomocą silnika. Pompowana pod ciśnieniem woda ściska wewnątrz znajdujący się gumowy pęcherz. Po osiągnięciu odpowiedniego ciśnienia pompa wodna automatycznie się wyłącza a wodę do całego układu wypycha rozszerzający się pęcherz gumowy. Ciśnienie w pęcherzu gumowym należy ciągle sprawdzać i jeżeli trzeba, uzupełnić. Miałem z tym problem, gdyż poprzez zaniedbanie sprawdzania poziomu ciśnienia w pęcherzu powietrze z niego wyszło całkowicie i przylgnął do ścianek hydrofora. W związku z tym należało przemontować hydrofor, przy odrywaniu gumowego pęcherza od ścianek został on gdzieś przedziurawiony i trzeba było go wymienić.

Spód hydrofora przez który można wymienić uszkodzony pęcherz.

Automatyczny system sterujący pompy oraz hydrofora wyprowadzony został na zewnątrz. Został umiejscowiony w dobrze dostępnym i suchym miejscu, a mianowicie na ścianie letniej kuchni. System składa się z następujących części: automatyki, która reguluje pracę pompy w zależności od ciśnienia w hydroforze, systemu bezpieczeństwa i bezpiecznika. Dolną i górną granicę ciśnienia można regulować.

Bezpiecznik i panel sterujący do hydroforu i pompy.

Urządzenia hydrauliczne

Zimna woda została doprowadzona do łazienki i toalety, w łazience woda podgrzewana jest podgrzewaczem. Podstawowe 25 mm rury doprowadzające wodę do domu są plastikowe, wewnątrz natomiast - 16 mm rury z kilkowarstwowego metalu i plastiku „Henko". Moim zdaniem montaż takich rur nie wymaga profesjonalnej pomocy. Spawane rury są bardziej wytrzymałe, natomiast mając taki domek daleko od miasta, w przypadku awarii, nie ma co się spodziewać szybkiej pomocy.

Cięcie kilkuwarstwowej rurki

Wyrównanie miejsca przecięcia rurki kilkuwarstwowej

Łączenie jest jednym z bardziej skomplikowanych i trudnych zadań. W porównaniu oryginalnych złączy „Henco" z chińskimi, te ostatnie są bardziej skomplikowane. Przy odrobinie wody pozostawionej na okres zimowy złącza chińskie zaczynają przeciekać. Doszedłem do wniosku że lepiej w takich przypadkach używać gumowych uszczelniaczy a nie lnianych pakuł. Pakuły, w odróżnieniu od uszczelek, namakają i zamarzając niszczą złącza.

Warto zawczasu skompletować wyżej pokazane złącza i rozdzielacze.

Klozet i syfon są najbardziej wrażliwymi częściami całego systemu, w przypadku zamarznięcia wody syfon i zbiornik wody pękają. Zbiornik na wodę najlepiej wybierać taki, w którym podawanie wody jest umiejscowione z boku, gdyż każda uszczelka znajdująca się u dołu jest bardziej podatna na zniekształcenia, nawet przy kilku kropelkach wody.

Podgrzewacz wody tak samo wymaga uwagi. Zazwyczaj jest tak, że w rurze doprowadzającej zimną wodę jest zamontowany zawór zwrotny, który nie pozwala przedostawać się powietrzu i wyciekać wodzie. Dodatkowo montuje się też kran między podgrzewaczem a zaworem zwrotnym, wraz z gumową rurą do spuszczania wody.

Wszystkie urządzenia, do których dopływa woda musza być oddzielone zaworami, by w razie potrzeby można było zatrzymać obieg wody nie wyłączając całego systemu. Szczególnie jest to przydatne w przypadku pęknięcia rur, złączy, kranów, rozdzielaczy czy zaworów.

Eksploatacja

Wyjeżdżając z domku należy cały system opróżnić z wody, zakręcić dopływ wody do podgrzewacza i zbiornika przy klozecie, opróżnić z wody podgrzewacz otwierając krany z ciepłą wodą i tak samo z zimną. W ciągu kilku godzin woda całkowicie powinna wyciec.
Należy zamknąć przepływ wody przy hydroforze, odkręcić albo podnieść mieszadła, odkręcić krany i z całego systemu wypuścić wodę. W całym systemie należy pozostawić poodkręcane krany.
Syfon klozetowy należy wypełnić kilkoma kilogramami soli (szczególnie przed dużymi mrozami), sól należy też wsypać do syfonów umywalek i kabiny prysznicowej.
Po powrocie należy najpierw pozamykać krany na zimną wodę, krany na gorącą wodę należy zostawić otwarte, zanim ni uzupełni się woda w podgrzewaczu, uruchamia się on dopiero po całkowitym uzupełnieniu wodą.