Płyty gipsowo-kartonowe, choć zostały wynalezione pod koniec XIX wieku, jako materiały budowlane zyskały popularność dopiero po drugiej wojnie światowej. Produkowane są ze sprasowanego gipsu z domieszkami regulującymi czas wiązania, obniżającymi gęstość oraz zwiększającymi przyczepność. Gips ten jest obustronnie oklejony warstwami kartonu, który przejmuje na siebie naprężenia rozciągające. Płyty g-k, bo tak powszechnie nazywa się te materiały budowlane, w zależności od typu i przeznaczenia, mają grubość 6,5; 8,0; 9,5; 12,5; 14,0; 16,0; 18,0; 20,0; 24,0 mm przy szerokości 200 lub 600 mm i długości od 2000 do 4000 mm. Stosowane są przede wszystkim do wznoszenia ścianek działowych oraz jako licowanie wewnętrzne ścian i sufitów. Istnieją też specjalne materiały budowlane służące jako jastrych w podłogach, deskowanie dachu, czy też, w przypadku rdzenia gipsowego zbrojonego włóknem szklanym, jako osłona przeciwpożarowa.

Płyty g-k to materiały budowlane o doskonałej izolacyjności akustycznej, a przy tym bardzo lekkie. Ich powierzchnia jest gładka i idealnie nadaje się do malowania, okładania płytkami ceramicznymi czy tapetowania. Kolejną zaletą jest łatwość i szybkość montażu oraz możliwość użytkowania pomieszczeń praktycznie tuż po zakończeniu prac budowlanych.

Główną wadą płyt g-k jest ich brak odporności na wilgoć. Dlatego też materiały budowlane tego typu stosowane w kuchniach czy łazienkach muszą być dodatkowo zaimpregnowane środkiem hydrofobowym a i tak nie mogą być stosowane w pomieszczeniach, w których wilgotność powietrza powyżej 85% utrzymuje się dłużej niż 10 godzin. Trzeba też pamiętać, że płyty g-k są podatne na uszkodzenia mechaniczne zarówno w trakcie transportu jak i montażu.

Bartosz Chmielewski 

http://materialybudowlane.cybra.pl/