Kuchnia nigdy nie jest pomieszczeniem pustym, a więc była i zostanie miejscem codziennych zajęć i rodzinnych spotkań, miejscem o charakterystycznych zapachach, dźwiękach itd. Jest to nie tylko miejsce realizacji kulinarnych fantazji, ale też rodzinne miejsce pracy i miejsce rozmów, gdzie się dyskutuje i dzieli się nowościami. Czy przypadkiem nie jest też tak, że źródłem irytacji i frustracji w życiu może być wystrój i wyposażenie kuchni? Niewygodne krzesła i stół, trudności w sięganiu po potrzebne rzeczy, stare meble, które już się znudziły - czyż tego nie wystarcza, by czuć się nieswojo, nawet po dobrym posiłku? Zatem droga do pokoju, jedności i porozumienia, zdrowia i duchowej równowagi idzie przez kuchnię, która, jako pomieszczenie, już od dawna jest wielofunkcyjna. Jest ona nie tylko miejscem, w którym przygotowuje się i przechowuje posiłki, ale też miejscem łączącym, początkiem oraz zakończeniem każdego dnia, miejscem ciepłych rodzinnych kolacji i hałaśliwych spotkań z przyjaciółmi. Wygodna i ładna kuchnia nie tylko stwarza warunki do odpoczynku od zbędnych prac, ale też dodaje wnętrzu całego domu gościnności i komfortu.

Rzadko w którym mieszkaniu starego budownictwa można znaleźć osobną jadalnię, dlatego przy okazji różnych świąt cała rodzina czy też goście są zapraszani do salonu. We wszystkich innych przypadkach rodzinne śniadania, kolacje, a czasami i obiady są spożywane w kuchni, tam też są przygotowywane i przechowywane posiłki oraz zmywane naczynia. Jak sprawić, by kuchnia była nie tylko czysta i uporządkowana, ale też wygodna, ekonomiczna i estetyczna?

Wybiera się kuchenne meble, ustala ilość elementów przesuwanych, stacjonarnych i ściennych, uwzględniając umiejscowienie niezbędnych urządzeń i zazwyczaj zapomina się albo nie poświęca się odpowiedniej uwagi dla wystroju wnętrza.

Odrzucając wszelkie stereotypy i uruchamiając fantazję, proponujemy poeksperymentować w wystrojem wnętrza, można to robić aż do znudzenia i to bez większych nakładów finansowych. Ponadto zmiany w dekoracji, czy inne ustawienie mebli korzystnie wpływa na nasza psychikę: mija apatia i czujemy się mniej zmęczeni.

Podstawowym zadaniem jest zachowanie zasad fizyki, natury i przy chęci feng-shui. Według feng-shui najbardziej udanym położeniem kuchni jest wschodnia albo południowo wschodnia część domu. Zaleca się zawsze podkreślić, wyróżnić osobowość gospodarzy.

Paleta kolorów w kuchni powinna być pomocna w odprężeniu się albo odwrotnie - powinna być stymulującą. Dlatego też dla pomieszczenia kuchennego przy wystarczającej ilości naturalnego światła będą pasowały zimne odcienie - błękitne, szare albo zielone. Dla ciemniejszych pomieszczeń kuchennych bardziej będą pasowały kolory pastelowe - cytrynowe, różowe, pistacjowe, brzoskwiniowe i morelowe. Zaleca się unikać soczystych odcieni i kontrastujących kolorów oraz skomplikowanych rysunków, wzorów na powierzchniach roboczych i małych powierzchniach ścian obramowanych płytkami ceramicznymi.

W przypadku pomieszczenia kuchennego, do którego trafia bardzo dużo światła słonecznego, w jasnym świetle dziennym jego kolorystyka będzie wyblakła. Jeśli natomiast okna kuchni są skierowane na północ, to meble w zimnych i soczystych kolorach sprawią, że wnętrze będzie ciemniejsze, nawet gdy na dworze będzie słonecznie. Dla wnętrza pomieszczeń kuchennych zawsze pasuje delikatny błękitny i blado zielony kolor, podkreślają one czystość i dodają świeżości. Zdaniem psychologów, kolor pomarańczowy pobudza apetyt, a niebieski przeciwnie, zmniejsza głód.

Oświetlenie kuchni służy dwóm celom: stworzyć dodatkowe źródła oświetlenia nad stanowiskami pracy oraz oświetlić fronty tak, by były podkreślone, a także stworzyć przytulną, niepowtarzalną atmosferę. Możliwe są różne warianty oświetlenia: lampy neonowe, zamontowane pod półkami w celu oświetlenia blatów, ekonomiczne lampy luminescencyjne, lampy halogenowe zamontowane w półkach, będące częścią oświetlenia całej kuchni. Jednego elementu oświetleniowego wystarcza na powierzchnię o wielkości 0,6 m2, może on mieć osobny włącznik albo włączać się razem z całym oświetleniem.

Oświetlenie w kuchni powinno być równomierne i jaskrawe, nie może być przytłaczające. Nisze, blaty robocze i inne ciemne miejsca potrzebują dodatkowego oświetlenia, gdyż światło z sufitu do nich nie dociera.
Czasami przy wykańczaniu i urządzaniu pomieszczeń kuchennych estetyka i piękno są na pierwszym miejscu względem funkcjonalności i wygody, później natomiast można usłyszeć narzekanie na niewygodę i zmęczenie. W krajach rozwiniętych kuchenna ergonomia i techniczne kuchenne urządzenia są ciągle ulepszane. Dla nowoczesnych pomieszczeń kuchennych obecnie stawiane są trzy wymagania: kuchnia nie powinna być głośna (kuchenny sprzęt AGD w czasie pracy powinien pracować jak najciszej, a drzwiczki w szafkach i wysuwane szuflady muszą zamykać się jak najciszej), po drugie przestrzeń kuchni powinna być wykorzystana maksymalnie, a dostęp do wszelkich potrzebnych urządzeń nie powinien być trudny i po trzecie, miejsce do pracy w kuchni powinno być zaplanowane racjonalnie, by przygotowując posiłki nie trzeba było tracić czasu na wyjmowaniu potrzebnych produktów czy naczyń, popularnie mówiąc, wszystko musi „być pod ręką".

Miejsce do pracy w kuchni powinno być zaplanowane racjonalnie.

Wygoda w kuchni w większości przypadków zależy od jej rozplanowania, bo gdy meble są ustawione prawidłowo, wymiary pomieszczenia stają się mniej istotne. Podstawą planowania przestrzeni kuchennej jest tak zwany trójkąt roboczy, który tworzą - lodówka, zlewozmywak i kuchenka. Idealną odległością między wierzchołkami trójkąta jest 3-7 metrów. Większe odstępy dodadzą niepotrzebnego chodzenia, a mniejsze sprawiają, że robi się ciasno. Sposoby planowania przestrzeni kuchni można podzielić na sześć części:

Jednej linii. Rozmieszczenie mebli kuchennych w jednej linii, najczęściej wiąże się albo z bardzo małą powierzchnią kuchni albo, jeżeli celem jest podzielenie pomieszczenia na dwie części: w jednej umieszcza się meble, a druga przeznaczona jest do przygotowywania posiłków. W tym przypadku zlewozmywak najlepiej jest zamontować po środku a kuchenkę i lodówkę po bokach. Między kuchenką i zlewozmywakiem zaleca się zrobić przestrzeń do pracy. Jest to idealne rozwiązanie dla niedużej rodziny.

Rozmieszczeni mebli w jednej linii

Dwóch linii. Ten sposób rozmieszczenia mebli jest wygodny, gdy kuchnia jest przejściowa, samo pomieszczenie jest szerokie, meble ustawione przy przeciwległych ścianach i jest wystarczająco miejsca na cały kuchenny sprzęt. Kuchenkę i zlewozmywak wówczas najlepiej jest zamontować wzdłuż jednej ściany, a lodówkę - wzdłuż przeciwległej. Przy takim ustawieniu zostaje zachowany system trójkąta roboczego i wystarczająco duża powierzchnia do pracy.

W kształcie litery L. Takie rozmieszczenie mebli najbardziej pasuje dla niedużych kwadratowych pomieszczeń. W przypadku dużego pomieszczenia odległość między miejscami pracy może być za duża. Dlatego zlewozmywak i kuchenkę należy zamontować jak najbliżej siebie, urządzając między nimi blat do pracy. Taki sposób rozplanowania jest nie mniej wygodny niż w dwóch liniach, dodatkowo stwarza możliwość ustawienia w kuchni stołu obiadowego. Trójkąt roboczy w tym przypadku rozkłada się na dwóch sąsiednich ścianach. Rozmieszczenie kątowe pozwala zaoszczędzić czas i energię, gdyż wszelkie prace są wykonywane na minimalnej powierzchni.

Rozmieszczenie mebli w pomieszczeniu kuchennym wzdłuż przecinających się ścian.

W kształcie litery U. Nadaje się dla dużych pomieszczeń i pięcio albo sześcio osobowych rodzin. Jest to sposób kompaktowy, przestronny, maksymalnie wykorzystujący przestrzeń. Meble są ustawiane wzdłuż trzech ścian. W takim przypadku można bardzo wygodnie urządzić trójkąt roboczy. Tylna ściana powinna być nie krótsza niż 2500 mm, a wolna przestrzeń między bocznymi 1200-2800mm. W przypadku mniejszych wymiarów może być ciasno i niewygodnie, a gdy przestrzeni jest za dużo, dochodzi niepotrzebne chodzenie. Duże praktyczne powierzchnie pozwalają na zamontowanie maksymalnej ilość kuchennego sprzętu AGD.

„Wyspa" po środku. Kuchnia z wyspą to kuchnia urządzona w kształcie litery „U" albo „L" z dodatkowym miejscem pracy w centrum. Jedna ze stref roboczych znajduje się na „wyspie". Takie rozmieszczenie mebli w kuchni nadaje się tylko dla dużych pomieszczeń. Powierzchnia kuchni powinna być nie mniejsza niż 15-20 m2, w przeciwnym wypadku przejścia między meblami ustawionymi wzdłuż ściany a wyspą byłoby za wąskie. Najwygodniejszy rozmiar wyspy, to 1200x1200 mm. Tradycyjnie na środku kuchni ustawia się wyspę ze zlewozmywakiem albo kuchenką, wyspą też może być zwyczajny stół jadalny albo przesuwany. Może to też być powierzania przeznaczona do pracy z szafkami przeznaczonymi do przechowywania różnego sprzętu czy produktów. Takie rozplanowanie daje wiele możliwości stworzenia optymalnego trójkąta roboczego.

Dodatkowe miejsce pracy w środku kuchni. Scanpix

„Półwysep". To każdy wariant z dodatkową wystającą powierzchnią do pracy albo kuchenką czy zlewozmywakiem. Zazwyczaj powierzchnia ta oddziela kuchnię od jadalni.
Może ona służyć jako barek śniadaniowy albo jako stół do serwowania.

Rodzaj kuchni z półwyspem, którego robocza powierzchnia dzieli jadalnię od kuchni.

W zakresie racjonalnego rozplanowania całą przestrzeń kuchenną można podzielić na pięć podstawowych stref: przechowywania zapasów żywności, przechowywanie produktów i przedmiotów codziennego użytku, zmywania, przyrządzania potraw i gotowania. Przy odpowiednim, wcześniejszym przemyśleniu i zaprojektowaniu tych stref można znacznie zmniejszyć czas i energię przy przyrządzaniu jedzenia, a tym samym i zmęczenie, a sam proces gotowania może się stać nie, jako męczący obowiązek, ale świetny sposób spędzania czasu.

Wiele osób nie zdaje sobie z tego sprawy, jak bardzo wciąga tworzenie całkowicie niepowtarzalnego wnętrza kuchni i jak pozytywnie wpływa to na atmosferę psychologiczną całej rodziny.

^{Zdjęcia: UAB "DuTomai"}