Odmiana jesienna. Znaleziona w 1888 r. Owoce jej osiągają wagę 400-600 g. Skórka ich jest cienka, delikatna, żółtawobiała, bez rumieńca. Miąższ jest biały, lekko aromatyczny, kwaskowaty, smaczny. Dojrzewają na przełomie sierpnia i września. Muszą być kilkakrotnie zbierane, gdyż dojrzewają nierównomiernie. Przechowują się krótko. Odmiana ta ma duże walory przetwórcze. Już od dawna wykorzystywana była do przygotowywania dżemów, przecierów, kompotów i suszu, a także ciast i surówek. Drzewa owocują przemiennie i rosną bardzo silnie tworząc szerokie, kuliste korony. Charakterystyczne są bardzo duże liście na jednorocznych pędach. Drzewo jest bardzo wytrzymałe na mróz.