Piaskownica – bardzo użyteczny przedmiot: dzieci przyciąga możliwością pieczenia mających różne formy ciast z piasku, budowania zamków itp. w warunkowo bezpiecznym otoczeniu, a rodzicom stwarza możliwość odpoczynku. Pomysłowy tata bądź dziadek może sam spróbować zbudować taką atrakcję. Z boku nie wygląda to na zbyt skomplikowane: zbicie kwadratu z pionowo ustawionych desek i wypełnienie go piaskiem. Zacznijmy jednak od wybrania miejsca na piaskownicę.

W którym miejscu podwórka umiejscowić piaskownicę? Jeśli macie duże podwórko, wybór jest niemały. Mniejsza przestrzeń może wymagać więcej twórczości. Ponieważ w piaskownicy dzieci spędzają nie jedną godzinę, na jej umiejscowienie nie nadają się miejsca, gdzie w czasie zabawy grzeje słońce. Najlepiej wybrać miejsce, na które w tym czasie pada cień.

Bezpośrednie promienie słoneczne mogą nie tylko wywołać udar słoneczny (uszkodzenie mózgu, spowodowane bezpośrednim oddziaływaniem słońca na nieprzysłoniętą głowę), jak również mocno rozgrzać piasek. Na piaskownicę nie nadaje się również miejsce pod drzewem: będą przeszkadzać jego korzenie i spadające liście, gałązki. Piaskownica musi być dobrze widoczna wtedy, gdy pracujecie i zostawiacie dzieci same.

Następny krok – wymiary skrzynki. Są zależne od ilości bawiących się w piaskownicy dzieci (nawet jeśli budujecie piaskownicę dla jedynaka – pomyślcie o jego kolegach!). Piaskownica o powierzchni trzech metrów kwadratowych będzie wystarczająca dla jednego dziecka i kilkorga jego kolegów.

Forma – nie musi to być tradycyjny kwadrat czy prostokąt, mając na uwadze pomysł bądź okoliczności, może to być również romb, koło, trójkąt.

Następne są materiały. Będziecie potrzebować: drewnianych desek (grubość od 2,5 cm, szerokość ok. 25-30 cm), cztery kątowniki w formie litery L, śruby, geotekstylia, czysty piasek. Jeśli nie macie geotekstyli, można wykorzystać ruberoid.

Na dno wytnijcie kawałek geotekstyli troszkę większy niż wymiary piaskownicy. Oddzieli on piasek od gruntu i pozwoli na spłynięcie wilgoci. Przenieście wymiary skrzynki na grunt, zaznaczając za pomocą kołków i linki, i równo odkopcie niewielką warstwę gruntu (10-20 cm). Pozwoli to na utrzymanie stabilnych i pionowych ścianek. Zaścielcie geotekstylię.

W przygotowaną formę jako ramy wstawcie 4 odpowiednie wymiarowo deski (np. 2 m długości) i połączcie je kątownikami w formie litery L, przymocowując za pomocą odpowiednich wkrętów do drewna. Papierem ściernym zeszlifujcie wszystkie powierzchnie, z którymi styczność mogą mieć dzieci. Pomalujcie albo polakierujcie, żeby w miejsca połączeń nie dostała się i nie zalegała wilgoć.

No cóż, mamy ramy i dno, czas wypełnić skrzynkę piaskiem. Musi on być miękki, czysty.

Na podstawie wymiarów skrzynki (długości, szerokości, głębokości) można obliczyć ile piasku będziemy potrzebować.

V=abc

Ostatni krok – przykrycie skrzynki (ochrona przed opadami, liśćmi z drzew, domowymi zwierzętami). Pomoże to zachować piasek w czystości i jego suchość. Najłatwiej wykorzystać do tego plandekę (brzegi docisnąć kamieniami albo wykonać z niej służące dłużej przykrycie z zaciskami). Wykorzystany może być jakikolwiek nieprzepuszczający wody materiał, odpowiadający wymiarom skrzynki. Oczywiście, ładniej będzie wyglądać specjalnie wykonana pokrywa albo dach (ochroni również przed bezpośrednimi promieniami słonecznymi).

W przypadku braku miejsca albo jeśli nie chcemy urządzić stacjonarnej piaskownicy, można urządzić dzieciom specjalną niewielką plastikową skrzynkę, wypełnioną piaskiem.

Pierwsza pomoc w przypadku udaru słonecznego

1. Szybko zanieście poszkodowanego w cień;

2. Na głowie połóżcie zimny kompres (mokry ręcznik);

3. Wachlujcie (za pomocą wachlarza bądź wentylatora);

4. Jak najszybciej zawieźcie do punktu medycznego.

Asa.lt