Pod tą nazwą odmiana była spotykana na Podkarpaciu. Jest podobna do Pepiny Londyńskiej, ale nie ma całkowitej pewności, że jest to ta odmiana. Drzewo rośnie średnio silnie, tworzy rozłożystą, niezbyt gęstą koronę. Wcześnie zaczyna owocować i owocuje corocznie. Jest niestety wrażliwe na parch. Owoce są nieco większe niż średniej wielkości, kulisto-spłaszczone. Skórka gładka, barwy słomkowej, od strony słonecznej z delikatnym, rozmytym rumieńcem. Miąższ białokremowy, drobnoziarnisty, niezbyt soczysty, słodko-winny, smaczny. Owoce należy zbierać od końca września, do spożycia są dobre w listopadzie i grudniu.