Izolacja przeciwwilgociowa pomieszczeń wilgotnych
Drukować
2007-02-21 16:00
Nie jest sekretem, że przenikająca do budynku woda, stwarza wspaniałe warunki dla powstawania defektów w pomieszczeniu, niszczy wykończenie i - na koniec - konstrukcje budynku. A więc, może być wyrządzona szkoda nie tylko Waszemu mieszkaniu, lecz także własności sąsiada.
Jednym z największych problemów, o którym ludzie mało wiedzą oraz zwracają na niego mało uwagi, jest wpływ wilgoci na zdrowie. Wilgoć w pokojach stwarza dogodne warunki dla rozmnażania się bakterii i pleśni, których zarodniki rozpowszechniają się w otoczeniu i mogą spowodować zagrożenie dla zdrowia.
Zarodniki pleśni są wszędzie. Nie potrzebują one specjalnych warunków do życia i dobrze się rozmnażają w wilgoci. Grzybki pleśniowe mogą przystosować się byle gdzie - zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz budynków. W pomieszczeniach wilgotnych w porównaniu z otoczeniem normalnym, skupienia zarodników zwiększają się w tysiąc razy. Zbyt wielka ilość zarodników pleśni szkodzi oczom, podrażnia drogi oddechowe i powoduje zapalenie płuc. Wielka ilość pleśni jest również powodem specyficznego zapachu w pokojach. A więc, chcąc uniknąć uszkodzenia budynku i kłopotów ze zdrowiem, w wilgotnych pomieszczeniach obowiązkowo należy zainstalować odpowiednią izolację wodną.
Dzielenie pomieszczeń na strefy
W celu zaoszczędzenia materiałów i pracy wilgotne pomieszczenia należy podzielić na strefy (rys.1). Wilgotne pomieszczenia są to: łazienki, prysznice, pralnie, sauny i ich przedsionki. Dzieli się je na strefy wilgotne i mokre. Strefy mokre - są to powierzchnie najbardziej narażone na działanie wody, np. prysznic i strefa dokoła niego.
rys. 1
A - strefa mokra
B - strefa wilgotna
Strefy mokre potrzebują bardzo dobrej izolacji. Przy planowaniu wyposażenia pomieszczeń należy wziąć pod uwagę to, że nieodporne na wilgoć konstrukcje, takie jak drzwi i okna, muszą się znajdować jak najdalej od bezpośredniego kontaktu z wodą.
Cała powierzchnia podłogi i 10 cm nad nią uważa się za strefę mokrą.
Podział ścian na strefy określa się według rozmieszczenia w pomieszczeniu urządzeń hydraulicznych. Ściany dzieli się na strefy mokre i wilgotne. Otwory rur muszą być umieszczone w mokrych strefach ścian i podłogi. Za strefy mokre uważa się również te miejsca, do których mogą trafić krople wody.
Wykonanie prac
Pierwszą i najważniejszą pracą jest odpowiednie przygotowanie podłoża. Obowiązkowo trzeba się upewnić, że powierzchnia podłoża jest sucha, mocna, trwała, równa i czysta. W razie potrzeby ściany i podłogę należy wyrównać używając przeznaczonych do pomieszczeń wilgotnych mieszanek wyrównujących. Dla spływania wody musi być zrobiona odpowiednia pochyłość podłogi (1:80, dokoła otworów rur 1:50).
Wszystkie powierzchnie należy zagruntować gruntem tworzącym warstwę wiążącą. Strefy mokre pokrywa się płynną hydroizolacją, która zapewnia niezawodną i długotrwałą ochronę konstrukcji budynków od wilgoci.
Po pierwsze pokrywa się miejsca złączeń różnych materiałów i konstrukcji, węgły ścian, kąty złączenia ścian z podłogą, otwory rur, itp. Do zamocowania używa się specjalnej taśmy mocującej, którą wciska się w nałożoną masę hydroizolacyjną i kompletnie nią się pokrywa z góry. Strefy mokre należy całkowicie pokryć warstwą hydroizolacyjną.
Podłogę tak samo jak ściany należy po pierwsze zagruntować. Następnie całą powierzchnię równomiernie pokrywa się warstwą hydroizolacyjną.
Po całkowitym wyschnięciu i stwardnieniu podłoża można rozpoczynać prace wykończeniowe. Przy wyborze materiałów wykończeniowych dla wilgotnych pomieszczeń należy pamiętać o tym, że prócz deformacji muszą one być odporne również na działanie wilgoci, dlatego do wykończenia łazienek, WC, basenów, itp. używa się najczęściej płytek ceramicznych. Można je kleić bezpośrednio na hydroizolację.