Montaż rur plastykowych jest łatwiejszy od montażu rur metalowych. Oprócz tego, są one lżejsze, więc do ich transportowania wystarczy jedna osoba. Do montowania rur plastykowych, jak też metalowych, potrzebne są specjalne narzędzia, za pomocą których montażu może się nauczyć każdy człowiek.

Polipropylenowe rury są używane do sieci zewnętrznych (studni, kanalizacji, drenażu, systemu grzewczego i wodociągu), do ogrzewania natomiast używa się specjalnych wzmocnionych rur polipropylenowych.

Używając rur nie należy przewyższać dozwolonego ciśnienia. Jeżeli ciśnienie będzie większe niż się przewiduje, rura będzie krócej służyć. Oznakowanie PN 10 i PN 20 wskazuje normy ciśnienia, których nie należy przewyższać. Nie zapomnijmy, że rury, szczególnie polipropylenowe i bez wzmocnień, mogą się rozszerzać, aby tego uniknąć należy postarać się o specjalne kompensatory, lub zostawić miejsce na rozszerzenie.

Każda rura plastykowa staje się krucha, gdy powietrze robi się chłodniejsze, dlatego należy pracować ostrożnie, a jeżeli temperatura spada poniżej -20 stopni, lepiej jest w ogóle nie pracować.

Należy zadbać, by nasadki do spawania rur polipropylenowych były czyste, można je czyścić tylko specjalnym środkiem czyszczącym (do powierzchni teflonowych).

Po spawaniu rur należy sprawdzić, czy nie zespawano ich otworu, ponieważ czasem tak się zdarza. W takim wypadku należy spróbować przedmuchać rurę i na podstawie tego, jak będzie chodzić powietrze, ustalić, czy otwór nie został zespawany. Jeżeli tak się stało, należy rozwiązać problem. Zazwyczaj takie kłopoty zdarzają się z rurami o małej średnicy i rur przeznaczonych do zimnej wody.

Nie zaleca się kupować rur od nieznajomych i podejrzanych sprzedawców.

Rury należy łączyć aparatem do spawania i tylko ciepłe.

Współczynnik tarcia rur plastykowych jest mniejszy od metalowych, dlatego, gdy zamieniamy rury metalowe na plastykowe, możemy zostawić taką samą lub podobną średnicę rur.