^{Mgr inż. Andrzej Boczkowski
   Stowarzyszenie Elektryków Polskich
Sekcja Instalacji i Urządzeń Elektrycznych}

Gospodarstwa rolnicze i ogrodnicze 

Są to pomieszczenia rolnicze i ogrodnicze, w których przebywają zwierzęta hodowlane. Dotyczy to takich pomieszczeń jak stajnie, obory, kurniki, chlewy, szklarnie, pomieszczenia przygotowania paszy, spichlerze, stodoły.

W pomieszczeniach tych oraz na zewnątrz tych pomieszczeń obowiązują następujące podstawowe zasady w zakresie wykonywanych na stałe instalacji elektrycznych, a mianowicie:

• poczynając od złącza lub rozdzielnicy głównej instalację elektryczną należy wykonać w układzie sieci TN-S lub w szczególnie uzasadnionych przypadkach w układzie sieci TT,
• należy wykonać połączenia wyrównawcze dodatkowe (miejscowe), łączące wszystkie części przewodzące obce z sobą oraz z przewodami ochronnymi. Dotyczy to takich części przewodzących obcych jak: metalowe konstrukcje pomieszczeń, wszelkiego rodzaju rury, baterie, krany, przegrody, ruszty, poidła, kanały, koryta, grzejniki wodne, podgrzewacze wody, armatura i zbrojenia budowlane. Zaleca się zainstalowanie w podłodze wyżej wymienionych pomieszczeń kraty metalowej połączonej z przewodem ochronnym,
• napięcie dotykowe dopuszczalne długotrwale należy ograniczyć do wartości 25 V prądu przemiennego lub 60 V prądu stałego,
• obwody zasilające gniazda wtyczkowe należy zabezpieczać wyłącznikami ochronnymi różnicowoprądowymi o znamionowym prądzie różnicowym nie większym niż 30 mA. Zaleca się również zabezpieczanie pozostałych obwodów odbiorczych wyżej wymienionymi wyłącznikami,
• ochronę pomieszczeń przed pożarami, wywołanymi prądami doziemnymi, należy zapewnić przez zainstalowanie na początku instalacji elektrycznej wyłączników ochronnych różnicowoprądowych selektywnych o znamionowym prądzie różnicowym nie większym niż 500 mA. Wyłączniki te pełnią wówczas w instalacji elektrycznej funkcję ochrony przed dotykiem pośrednim (ochrony przy uszkodzeniu) jako elementy samoczynnego wyłączenia zasilania oraz funkcję ochrony przed pożarami,
• stopień ochrony IP urządzeń elektrycznych należy dobierać w zależności od wpływów środowiskowych w miejscu zainstalowania urządzenia, jednak nie mniejszy niż IP35,
• urządzenia przeznaczone do awaryjnego łączenia lub zatrzymania należy instalować
  w miejscach niedostępnych dla zwierząt, a równocześnie łatwo dostępnych dla obsługi, nawet w warunkach utrudnionych, powstałych na skutek paniki wśród zwierząt.

Przestrzenie ograniczone powierzchniami przewodzącymi

Przestrzenie ograniczone powierzchniami przewodzącymi są to przestrzenie, w oto­czeniu których znajdują się głównie metalowe lub przewodzące części i wewnątrz których dotknięcie powierzchnią ciała otaczających elementów przewodzących jest prawdopodobne, a możliwość przerwania tego dotyku jest ograniczona.

Dotyczy to takich przestrzeni jak hydrofornie, wymiennikownie ciepła, kotłownie, pralnie, kanały rewizyjne itp.

W przestrzeniach tych obowiązują następujące podstawowe zasady w zakresie ochrony przeciwporażeniowej, a mianowicie:

• narzędzia ręczne i przenośne urządzenia pomiarowe należy zasilać napięciem nieprzekraczającym napięcia dotykowego dopuszczalnego długotrwale (układ SELV) lub indywidualnie z transformatora separacyjnego. Zaleca się stosowanie urządzeń o II klasie ochronności. Jeżeli stosowane jest urządzenie o I klasie ochronności, to powinno ono mieć co najmniej uchwyt wykonany z materiału izolacyjnego lub pokryty materiałem izolacyjnym,
• lampy ręczne należy zasilać napięciem nieprzekraczającym napięcia dotykowego dopuszczalnego długotrwale (układ SELV),
• urządzenia zainstalowane na stałe należy chronić przez zastosowanie samoczynnego wyłączenia zasilania, wraz z wykonaniem połączeń wyrównawczych dodatkowych (miejscowych) albo zasilać indywidualnie z transformatora separacyjnego lub napięciem
  nieprzekraczającym napięcia dotykowego dopuszczalnego długotrwale (układ SELV),
• źródła napięcia zasilającego należy instalować na zewnątrz przestrzeni ograniczonych powierzchniami przewodzącymi,
• przy stosowaniu uziemień funkcjonalnych niektórych urządzeń zainstalowanych
  na stałe (np. aparatów pomiarowych i sterowniczych) należy wykonać połączenia wyrównawcze dodatkowe (miejscowe), łączące wszystkie części przewodzące dostępne
  i części przewodzące obce z uziemieniem funkcjonalnym.

                                            
Urządzenia przetwarzania danych

Są to urządzenia sterowane elektrycznie, samodzielne lub zestawione w układy, służące do gromadzenia, przetwarzania i przechowywania danych. Jeżeli prąd upływowy tych urządzeń jest większy niż 10 mA, w celu ochrony przeciwporażeniowej urządzenia powinny być przyłączone do instalacji elektrycznej według jednego z trzech następujących podstawowych rozwiązań:

• 1. Układy ochronne (uziemiające) o wysokiej niezawodności, które powinny spełniać następujące wymagania:
• jeżeli zastosowano niezależne (osobne) przewody ochronne, przekrój pojedynczego przewodu ochronnego nie powinien być mniejszy niż 10 mm2, a w przypadku zastosowania dwóch równoległych przewodów ochronnych każdy z nich powinien mieć przekrój nie mniejszy niż 4 mm2i być przyłączony za pomocą oddzielnych zacisków,
• jeżeli żyła przewodu ochronnego jest prowadzona w jednym przewodzie wielożyłowym z żyłami przewodów zasilających, suma przekrojów wszystkich żył nie powinna być mniejsza niż 10 mm2.
• 2. Stała kontrola ciągłości połączeń uziemionych przewodów ochronnych oraz zastosowany środek lub środki, które w przypadku wystąpienia przerwy w przewodzie ochronnym, spowodują samoczynne wyłączenie zasilania urządzenia,
• 3. Zastosowanie transformatora dwuuzwojeniowego celem ograniczenia drogi przepływu prądu upływowego i zmniejszenie do minimum możliwości przerwy na tej drodze. Zaleca się, aby obwód wtórny był połączony w układzie sieci TN, z tym że do zastosowań specjalnych może być również używany układ sieci IT.

W przypadku przyłączania urządzeń do przetwarzania danych do układu sieci TT
i zabezpieczenia obwodu przez wyłącznik ochronny różnicowoprądowy powinna być spełniona następująca zależność:

Części przewodzące dostępne urządzeń do przetwarzania danych powinny być przyłączone do głównej szyny uziemiającej. Niniejsze wymaganie powinno być również stosowane
do metalowych obudów urządzeń o II lub III klasie ochronności i do układów FELV, jeżeli są uziemione ze względów funkcjonalnych.

Kempingi i pojazdy wypoczynkowe

Są to kempingowe stanowiska postojowe, przyczepy i pojazdy turystyczne, przewoźne domki wypoczynkowe oraz domki ruchome.

Na kempingowych stanowiskach postojowych obowiązują następujące podstawowe zasady w zakresie ochrony przeciwporażeniowej oraz instalowania obwodów rozdzielczych, urządzeń zasilających, gniazd wtyczkowych i sprzętu łączeniowego, a mianowicie:

• urządzenie (wyposażone w odpowiednią ilość gniazd wtyczkowych ze stykiem ochronnym) zasilające stanowisko (stanowiska) postojowe powinno być usytuowane
  w odległości nie większej niż 20 m od złącza odbiorczego pojazdu wypoczynkowego lub namiotu, znajdującego się na tym stanowisku,

• gniazda wtyczkowe ze stykiem ochronnym, o prądzie znamionowym nie większym
  niż 16 A (w przypadkach większego obciążenia można stosować gniazda o prądzie powyżej 16 A) powinny być instalowane w urządzeniu zasilającym stanowisko postojowe na wysokości 0,8 ¸ 1,5 m nad powierzchnią ziemi i wyposażone w indywidualne zabez­pieczenia przed skutkami prądu przetężeniowego oraz zabezpieczone wyłącznikami ochronnymi różnicowoprądowymi o znamionowym prądzie różnicowym nie większym niż 30 mA (jeden wyłącznik powinien zabezpieczać nie więcej niż 6 gniazd wtyczkowych),
• obwody rozdzielcze powinny być ułożone w ziemi lub prowadzone napowietrznie poza stanowiskami postojowymi i zabezpieczone przed uszkodzeniami mechanicznymi. Wyżej wymienione obwody należy wykonywać kablami, przewodami oponowymi lub przewodami napowietrznymi izolowanymi,
• sprzęt łączący urządzenie zasilające ze złączem odbiorczym pojazdu wypoczynkowego lub namiotu powinny stanowić: przenośna wtyczka i gniazdo wtyczkowe ze stykiem ochronnym, połączone przewodem oponowym o długości 25 m i przekroju dla prądów znamionowych nieprzekraczających:

W pojazdach wypoczynkowych obowiązują następujące podstawowe zasady w zakresie ochrony przeciwporażeniowej oraz instalowania przewodów, sprzętu, opraw oświetleniowych i urządzeń rozdzielczych, a mianowicie:

• ochronę przeciwporażeniową przed dotykiem pośrednim (ochronę przy uszkodzeniu) należy realizować przez zastosowanie samoczynnego wyłączenia zasilania wraz z wykonaniem połączeń wyrównawczych dodatkowych (miejscowych). Przekrój przewodu użytego do wyżej wymienionych połączeń nie powinien być mniejszy niż 4 mm2,
• przewody wielożyłowe giętkie izolowane, w powłoce izolacyjnej typu OW lub przewody jednożyłowe giętkie typu LgY-750 lub sztywne wielożyłowe typu LY należy instalować
  w sposób zapewniający ich ochronę przed uszkodzeniami mechanicznymi (prowadzenie przewodów w rurach z materiału izolacyjnego lub na uchwytach izolacyjnych, stosowa­nie tulejek lub pierścieni uszczelniających przy przechodzeniu przez ścianki). Przekrój żył przewodów nie powinien być mniejszy niż 1,5 mm2. Przewody ochronne jednożyłowe powinny być izolowane tak jak przewody czynne. Połączenia przewodów powinny znaj­dować się w specjalnie do tego celu przystosowanych skrzynkach (puszkach) chroniących je przed uszkodzeniem. Nie należy umieszczać przewodów w pobliżu lub
  w pomieszczeniu (przedziale) przeznaczonym do umiejscowienia butli gazowej,
• złącze odbiorcze pojazdu wypoczynkowego należy instalować w łatwo dostępnym miejscu we wnęce zamykanej pokrywą z zewnątrz pojazdu oraz tak wysoko jak to jest możliwe, ale nie wyżej jak 1,8 m nad powierzchnią ziemi,
• instalację wnętrzową należy wyposażyć w wyłącznik główny, wyłączający wszystkie przewody czynne. Wyłącznik ten należy instalować w łatwo dostępnym miejscu, wewnątrz pojazdu wypoczynkowego,
• każdy obwód odbiorczy powinien być zabezpieczony przed przetężeniem za pomocą indywidualnego zabezpieczenia. Jeżeli jest tylko jeden obwód odbiorczy urządzenie zabezpieczające może służyć jednocześnie jako wyłącznik główny,

zastosowany sprzęt i osprzęt instalacyjny nie powinien mieć dostępnych części metalo­wych. W przypadku instalowania wyżej wymienionego sprzętu i osprzętu w warunkach narażenia na działanie wilgoci powinien on być wykonany lub osłonięty tak, aby jego stopień ochrony nie był mniejszy niż IP55.

Instalacje oświetleniowe o bardzo niskim napięciu

Instalacje oświetleniowe o bardzo niskim napięciu zasilane są ze źródeł o napięciu znamionowym nieprzekraczającym 50V prądu przemiennego lub 120V prądu stałego.
W instalacjach tych należy stosować układy SELV zabezpieczone przed przetężeniem za pomocą wspólnego urządzenia zabezpieczającego lub za pomocą urządzenia zabezpieczającego przeznaczonego dla każdego układu SELV.

Powinny być stosowane następujące rodzaje oprzewodowania:
- jednożyłowe przewody izolowane w rurach lub listwach instalacyjnych,
- przewody wielożyłowe,
- przewody giętkie lub przewody sznurowe,
- przewody szynowe.

Przekrój przewodów nie powinien być mniejszy niż:
- 1,5 mm² Cu, ale dopuszcza się przekrój 1 mm² Cu w przypadku przewodów giętkich o długości nie większej niż 3 m,
- 4 mm² Cu ze względów mechanicznych w przypadku podwieszanych przewodów giętkich lub przewodów izolowanych,
- 4 mm² w przypadku przewodów zawierających ekran zewnętrzny ocynowany oraz rdzeń wewnętrzny z materiału o dużej wytrzymałości na rozciąganie.

Jeżeli napięcie nominalne instalacji oświetleniowej nie przekracza 25V prądu przemiennego lub 60V prądu stałego, mogą być stosowane przewody gołe pod warunkiem, że instalacja spełnia następujące wymagania:
- instalacja jest wykonana w taki sposób, aby ryzyko wystąpienia zwarcia było zmniejszone do minimum, oraz
- przekrój stosowanych przewodów, ze względów mechanicznych, jest nie mniejszy niż 
  4 mm², oraz
- przewody nie są ułożone bezpośrednio na materiale palnym.

W przypadku stosowania gołych przewodów podwieszanych, aby zapobiec ich zwarciu, przynajmniej jeden z nich i jego zaciski powinny być izolowane na odcinku między transformatorem a urządzeniem zabezpieczającym.
Urządzenia do zawieszenia opraw oświetleniowych, w tym elementy nośne, powinny wytrzymywać obciążenie równe co najmniej pięciokrotnej masie oprawy(łącznie z lampami), którą mają podtrzymywać, lecz nie mniejsze niż 5 kg.
Zakończenia oraz połączenia przewodów powinny być wykonane za pomocą zacisków śrubowych lub elementów zaciskowych bezgwintowych.
Na końcach elementów nośnych, które mogą zwisać nad przewodami podwieszonymi, nie powinny być stosowane ani zaciski przebijające izolację ani przeciwwagi.
Układ podwieszany powinien być zamocowany do ścian lub sufitów za pomocą izolacyjnych uchwytów dystansowych i powinien być dostępny na całej trasie.
Spadek napięcia między transformatorem a najdalszą oprawą oświetleniową w instalacjach oświetleniowych o bardzo niskim napięciu nie powinien przekraczać 5% napięcia nominalnego instalacji.

                                          Instalacje oświetlenia zewnętrznego

Oświetlenie zewnętrzne składa się z opraw oświetleniowych, oprzewodowania i osprzętu umieszczonych na zewnątrz budynków.
Wymagania dotyczą w szczególności:
- instalacji oświetlenia dróg, parków, ogrodów, miejsc publicznych, terenów sportowych,
  iluminacji pomników, oświetlenia iluminacyjnego itp.
- innego wyposażenia obejmującego oświetlenie kabin telefonicznych, przystanków
  autobusowych, paneli reklamowych, planów miast, znaków drogowych itp.
Wymagania nie dotyczą:
- publicznych instalacji oświetlenia zarządzanych przez służby publiczne,
- tymczasowych iluminacji,
- urządzeń sygnalizacji ruchu ulicznego,
- opraw oświetleniowych umocowanych na zewnątrz budynku i zasilanych z instalacji
   wewnętrznej budynku.
Obwód instalacji oświetlenia zewnętrznego powinien być zasilany energią elektryczną  ze złącza.
Wszystkie części czynne urządzeń elektrycznych powinny być zabezpieczone za pomocą izolacji, obudów lub przegród, celem ochrony przed dotykiem bezpośrednim.
Szafki zawierające dostępne części czynne muszą być zamykane za pomocą klucza lub narzędzia, jeżeli nie są umieszczone w miejscu, gdzie dostęp mogą mieć tylko osoby wykwalifikowane lub przeszkolone.
Drzwi umożliwiające dostęp do urządzeń elektrycznych i umieszczone niżej niż 2,5 m nad poziomem podłoża muszą być zamykane za pomocą klucza lub narzędzia. Ponadto ochrona przed dotykiem bezpośrednim powinna być zapewniona również przy otwartych drzwiach przez użycie sprzętu o stopniu ochrony co najmniej IP2X lub IPXXB, zagwarantowanym przez odpowiednią konstrukcję lub sposób zainstalowania albo przez dodanie obudowy lub przegrody gwarantującej ten sam stopień ochrony.
W przypadku opraw oświetleniowych zainstalowanych na wysokości mniejszej niż 2,8 m nad poziomem podłoża, dostęp do źródła światła powinien być możliwy dopiero po zdjęciu osłony lub obudowy za pomocą narzędzia.

Zaleca się uzupełnienie ochrony przed dotykiem bezpośrednim przez stosowanie urządzeń ochronnych różnicowoprądowych o znamionowym prądzie różnicowym nie przekraczającym 30 mA w instalacjach oświetlenia kabin telefonicznych, przystanków autobusowych, paneli reklamowych, planów miast, znaków drogowych itp.
W przypadku stosowania urządzeń II klasy ochronności lub o izolacji równoważnej, jako środka ochrony przed dotykiem pośrednim, nie powinien być stosowany przewód ochronny i nie należy uziemiać części przewodzących słupów oświetleniowych.
Urządzenie elektryczne powinno mieć stopień ochrony nie mniejszy niż IP33, zapewniony przez konstrukcję urządzenia lub przez sposób jego zainstalowania.
Dla opraw oświetleniowych wystarcza stopień ochrony IP23, jeżeli ryzyko zabrudzenia jest pomijalne np. na terenach osiedli mieszkaniowych oraz na terenach wiejskich i jeśli oprawy oświetleniowe są umieszczone na wysokości większej niż 2,5 m nad poziomem podłoża.

Pomieszczenia i kabiny zawierające ogrzewacze sauny

W wyżej wymienionych pomieszczeniach i kabinach rozróżnia się trzy strefy:

• strefa 1, jest to przestrzeń zawierająca ogrzewacz sauny, wraz z należącymi do niego urządzeniami, ograniczona przez podłogę, zimną stronę izolacji cieplnej sufitu i pionową powierzchnię otaczającą ogrzewacz sauny w odległości 0,5 m od powierzchni ogrzewacza sauny. Jeśli ogrzewacz sauny jest umieszczony bliżej niż 0,5 m od ściany, wtedy strefa 1 jest ograniczona przez zimną stronę izolacji cieplnej tej ściany,
• strefa 2, jest to przestrzeń na zewnątrz strefy 1, ograniczona przez podłogę, zimną stronę izolacji cieplnej ścian i poziomą powierzchnię znajdującą się 1,0 m nad podłogą. Nie ma w tej strefie specjalnych wymagań dotyczących odporności cieplnej urządzeń,
• strefa 3, jest to przestrzeń na zewnątrz strefy 1, ograniczona przez zimną stronę izolacji cieplnej sufitu i ścian i poziomą powierzchnię znajdującą się 1,0 m nad podłogą. Zainstalowane w tej strefie urządzenia powinny wytrzymywać co najmniej temperaturę 125 ^oC a izolacja przewodów powinna wytrzymywać co najmniej temperaturę 170 ^oC.

Powyższe strefy przedstawiono na rysunku 10.

                

Rys.10. Strefy występujące w pomieszczeniach i kabinach zawierających ogrzewacze  sauny

W tych pomieszczeniach i kabinach obowiązują następujące podstawowe zasady ochrony przeciw­porażeniowej oraz instalowania sprzętu, osprzętu, przewodów i urządzeń elektrycznych, a mianowicie:
- urządzenia elektryczne, które stanowią część wyposażenia ogrzewacza sauny lub stanowią stałe wyposażenie w strefie 2, mogą być instalowane wewnątrz pomieszczenia lub kabiny sauny zgodnie z instrukcjami producentów. Inna aparatura rozdzielcza i sterownicza, np. dla oświetlenia, oraz gniazda wtyczkowe powinny być instalowane na zewnątrz pomieszczenia lub kabiny sauny,
- zaleca się,  aby oprzewodowanie  było instalowane  na zewnątrz stref, tj.  na zimnej stronie izolacji cieplnej. Jeżeli oprzewodowanie jest instalowane w strefie 1 lub 3, to jest na gorącej stronie izolacji cieplnej, to powinno posiadać odpowiednią odporność cieplną. Metalowe osłony i metalowe rury nie powinny być dostępne w normalnym użytkowaniu, 
- instalowane w pomieszczeniach lub kabinach sauny urządzenia elektryczne powinny mieć stopień ochrony nie mniejszy niż IP24, a w przypadku pomieszczeń lub kabin czyszczonych strumieniami wody, urządzenia elektryczne powinny mieć stopień ochrony co najmniej IPX5, 
- wszystkie obwody sauny, z wyjątkiem ogrzewacza sauny, powinny mieć zastosowaną ochronę uzupełniającą  z użyciem jednego lub kilku urządzeń ochronnych różnicowoprądowych o znamionowym prądzie różnicowym nie przekraczającym 30 mA.

Wystawy, pokazy i stoiska            

Nominalne napięcie zasilania tymczasowych instalacji elektrycznych wystaw, pokazów lub stoisk nie powinno przekraczać 230/400 V prądu przemiennego lub 500 V prądu stałego. 

Przy wykonywaniu tymczasowych instalacji elektrycznych należy uwzględnić wpływ warunków zewnętrznych np. obecność wody, naprężenia mechaniczne.

Tam gdzie zastosowano układ sieci TN, należy wykonać instalację w układzie TN-S.

Części przewodzące obce pojazdu, wagonu kolejowego, przyczepy turystycznej lub kontenera powinny być przyłączone do przewodu ochronnego instalacji elektrycznej więcej niż w jednym miejscu, jeżeli  konstrukcja w/w obiektów nie zapewnia ciągłości galwanicznej połączeń. Znamionowy przekrój przewodu miedzianego używanego do tego celu nie powinien być mniejszy niż 4 mm².

Jeżeli pojazd, wagon kolejowy, przyczepa turystyczna lub kontener zbudowane są przede wszystkim z materiału izolacyjnego, to powyższe wymaganie nie dotyczy części metalowych, których prawdopodobieństwo znalezienia się pod napięciem w przypadku uszkodzenia jest niewielkie.

W przypadku tymczasowych instalacji elektrycznych występuje zwiększone ryzyko pożaru i oparzeń w miejscach oddziaływania cieplnego wywołanego przez te instalacje. Powoduje to konieczność ochrony przed skutkami tego oddziaływania. Tam gdzie zastosowano SELV lub PELV, ochronę przed skutkami oddziaływania cieplnego powinna zapewniać izolacja przewodów wytrzymująca napięcie probiercze 500 V prądu przemiennego w czasie 1minuty lub ogrodzenie, względnie obudowa o stopniu ochrony co najmniej IP4X lub IPXXD.
Każdy oddzielny obiekt tymczasowy, jak pojazd, stoisko lub urządzenie, przeznaczony dla  jednego określonego użytkownika, i każdy obwód rozdzielczy, zasilający instalacje zewnętrzne, powinien być wyposażony we własne łatwo dostępne i należycie oznaczone urządzenie odłączające.  Można stosować łączniki, wyłączniki, urządzenia ochronne różnicowoprądowe itp.

Przewody przeznaczone do zasilania tymczasowych obiektów powinny być zabezpieczone przy złączu za pomocą urządzeń ochronnych różnicowoprądowych, których znamionowy prąd różnicowy  nie przekracza 300 mA. Urządzenia te powinny mieć zwłokę czasową lub powinny być typu S.  Wszystkie obwody gniazd wtyczkowych o prądzie  znamionowym do 32 A oraz wszystkie obwody końcowe inne niż przeznaczone do awaryjnego oświetlenia powinny być zabezpieczone urządzeniami ochronnymi różnicowoprądowymi o znamionowym prądzie różnicowym nie przekraczającym 30 mA.

Urządzenia oświetleniowe, takie jak żarówki, reflektory punktowe i małe projektory oraz inny osprzęt lub przyrządy o powierzchniach bardzo gorących, powinny być właściwie osłonięte oraz instalowane i umieszczane zgodnie z odpowiednią normą. Wszystkie urządzenia tego rodzaju powinny być stosowane z dala od materiałów palnych, aby uniknąć z nimi kontaktu.

Szafki wystawowe i napisy świetlne powinny być wykonane z materiałów o odpowiedniej odporności cieplnej, wytrzymałości mechanicznej, izolacji elektrycznej i mieć odpowiednią wentylację, z uwzględnieniem palności eksponatów przy  wydzielaniu ciepła.

Na stoiskach wystawowych, na których występuje koncentracja urządzeń elektrycznych, opraw oświetleniowych lub lamp wydzielających nadmierną ilość ciepła, należy zapewnić odpowiednią wentylację, np. sprawną wentylację sufitową. W związku z tym nie należy ich ustawiać zanim nie zapewni się odpowiedniej wentylacji wykonanej z materiału niepalnego.  

Rozdzielnice sterowniczo-zabezpieczeniowe powinny znajdować się w zamykanych szafkach, które mogą być otwierane tylko kluczem lub narzędziem, z wyjątkiem części zaprojektowanych i przewidzianych do obsługi przez osoby nieprzyuczone.

Tam gdzie istnieje ryzyko uszkodzenia mechanicznego, należy stosować przewody opancerzone lub przewody  zabezpieczone przed uszkodzeniami mechanicznymi.            
Żyły przewodów powinny być miedziane, o minimalnym przekroju 1,5 mm².
Przewody giętkie, jeżeli nie są zabezpieczone przed uszkodzeniami mechanicznymi, nie powinny być układane w miejscach dostępnych dla publiczności.

Jeżeli w budynkach, w których odbywają się wystawy itp. brak systemu alarmu przeciwpożarowego, stosowane przewody powinny być:

- trudno palne i o małej emisji dymu, albo

- jedno lub wielożyłowe nieopancerzone, układane w metalowych lub niemetalowych rurach lub listwach instalacyjnych zapewniających ochronę przeciwpożarową i stopień ochrony co najmniej IP4X.

Nie należy wykonywać połączeń przewodów, z wyjątkiem niezbędnego przyłączenia do obwodu elektrycznego. Przyłączenia te powinny być zgodne z odpowiednimi normami lub umieszczone w obudowie o stopniu ochrony co najmniej IP4X lub IPXXD.

W przypadku przenoszenia naprężenia mechanicznego do złącz, połączenie należy wyposażyć w odciążkę przewodu.

Oprawy oświetleniowe zawieszane na wysokości poniżej 2,5 m (zasięg ręki) od poziomu  podłogi lub w inny sposób dostępne w razie przypadkowego kontaktu powinny być trwale i odpowiednio zamocowane oraz tak zlokalizowane lub osłonięte, aby zapobiec ryzyku zranienia obsługi lub zapalenia materiałów.

Nie należy stosować opraw lamp z zaciskami przebijającymi izolację, chyba że zastosowano odpowiednie zaciski do tych lamp i pod warunkiem że lampy te nie będą przemieszczane po przyłączeniu przewodu.
Instalacje wszelkiego typu znaków z rur świetlnych lub lamp, jako zespołu świetlnego na stoisku lub jako eksponatu wystawowego, o napięciu nominalnym zasilania wyższym niż 230/400 V prądu przemiennego powinny  spełniać następujące warunki:

- napis świetlny lub lampę należy instalować poza zasięgiem ręki lub należy je odpowiednio chronić, by zmniejszyć ryzyko zagrożenia dla ludzi,

- szyldy, materiały tworzące stanowisko za znakami z rur świetlnych lub lampami powinny być niepalne i chronione zgodnie z wymaganiami norm krajowych,

- sterownica o napięciu wyjściowym wyższym niż 230/400V prądu przemiennego powinna być montowana na materiale niepalnym.

Należy stosować oddzielny obwód do zasilania znaków świetlnych, lamp i eksponatów, załączany wyłącznikiem awaryjnym. Wyłącznik ten powinien być dobrze widoczny, dostępny i oznaczony zgodnie z wymaganiami władz lokalnych.

Tam gdzie silnik elektryczny może być przyczyną powstania zagrożenia należy wyposażyć go w skuteczne urządzenie odłączające wszystkie bieguny. Takie urządzenie powinno znajdować się w pobliżu silnika, którym steruje.

Tymczasowe instalacje elektryczne wystaw, pokazów i stoisk powinny być po każdym montażu poddane badaniom odbiorczym.