Wybór rur wodociągowych do gorącej i zimnej wody, rur kanalizacyjnych oraz grzewczych jest obecnie bardzo obszerny. Oprócz dawno znanych stalowych, współczesny rynek oferuje rury z miedzi, różnorodnych polimerów, nawet z materiałów wydobytych sposobem połączenia metalu i polimeru. W niniejszym artykule przedstawimy krótki przegląd różnych typów rur, porównamy ich plusy i minusy.

Rury metalowe

Jesteśmy przyzwyczajeni do rur metalowych. Jednak przyzwyczajenie jeszcze nie gwarantuje najlepszej jakości. Warto zaznaczyć, iż ostatnio rury z metalu (szczególnie stalowe i stalowe ocynkowane), bez względu na ich plusy (przede wszystkim wysoka odporność, kwasoszczelność), ustępują miejsce rurom polimerowym i metalowo - polimerowym, o których pomówimy niżej. Na dzień dzisiejszy spektrum rur metalowych - to rury ze stali, rury stalowe z pokryciem cynkowym, rury ze stali nierdzewnej i rury miedziane.

1. Rury stalowe

Rury stalowe produkuje się ze stali wysokiej jakości, o zwiększonej odporności, dobrej spawalności i zniżonej predyspozycji do zniszczenia. Wśród plusów rur stalowych można wyliczyć wysoką odporność, wysokie przewodnictwo ciepła (jest plusem jedynie w systemie grzewczym) itd..
Jeżeli chodzi o zimną wodę, jest to wada, z powodu wysokiej przepuszczalności wody, na zewnętrznej stronie rur powstaje kondensat, który zwiększa wilgotność ściany przylegającej. Prowadzi to do jej zniszczenia.
Podobno największym minusem rur metalowych jest niska odporność na korozję, z powodu bezpośredniego kontaktu wody z niczym nie pokrytą stalą. Korozja jest przyczyną rdzawej wody i zatykania się wnętrza rur. Rury stalowe zaczynają korodować zazwyczaj po 6-7 latach bez względu na gwarancje producenta, iż będą służyć dłużej. Dlatego też, gdy skusi nas niewysoka cena rur ze stali, należy się poważnie zastanowić - częsta wymiana tanich rur może nas dużo kosztować.

2. Rury stalowe ocynkowane

Aby zapobiec korozji rur stalowych, nakłada się na nie warstwę pokrycia cynkowanego. Jednak całkowicie zapobiec korozji nie jest możliwe - jest ona jedynie spowalniana. Oprócz tego, w niektórych przypadkach ocynkowana powierzchnia jest całkowicie bezużyteczna, nawet niebezpieczna. Ma się na myśli połączenia przy spawaniu, gdy pod działaniem zwyczajnych elektrodów ochronna warstwa cynkowa wyparowuje. Zwiększa to ryzyko korozji i jest niebezpieczne dla zdrowia spawacza. Jest jeszcze jeden warunek - armatura połączeń również powinna być ocynkowana. Nawet przy zachowaniu wszystkich tych zasad czas eksploatacji rur ocynkowanych ogranicza się do 15-20 lat.

3. Rury ze stali nierdzewnej

Ten wariant jest prawie idealny: długi czas eksploatacji (około 100 lat), wysoka odporność, właściwości antykorozyjne, nie zanikające nawet przy spawaniu, oprócz tego doskonały wygląd zewnętrzny. Wszystko psuje wysoka cena, która dotyczy rur i prac montażowych.

4. Rury miedziane

Miedź praktycznie nie poddaje się korozji, jest plastyczna i posiada właściwości antybakteryjne. Dzięki tym właściwościom rury mają długi okres eksploatacji, doskonale wytrzymują niską (do 100) i wysoką (do 250) temperaturę, nie pękają przy zamarzaniu wody, oprócz tego oddziałują na wodę antybakteryjnie.

Rury miedziane nadają się do wszystkich komunikacji domu: można ich używać do zimnej i gorącej wody, gazu, systemów ogrzewania i klimatyzacji. Jednak ten gatunek rur ma też swoje wady. Rury miedziane boją się kwaśnej wody, a podczas montażu należy pamiętać o tym, że nie można łączyć miedzi z materiałami stalowymi i stalowymi ocynkowanymi, w przeciwnym razie powstaną niepotrzebne procesy elektrochemiczne, co doprowadzi do korozji stali.

Rury polimerowe

Podstawowa różnica rur polimerowych i metalowych - to całkowita odporność rur polimerowych na korozję, co znacznie przedłuża czas ich eksploatacji. Są lekkie i łatwe do montowania. Jeżeli zaś chodzi o minusy - też je mają. Przede wszystkim, polimery przepuszczają tlen, co niszczycielsko oddziałuje na systemy ogrzewania. Kolejna wada - to niskie utrzymywanie ciepła. Oprócz tego, pod działaniem bezpośrednich promieni słonecznych rury polimerowe szybko się starzeją. Przejrzyjmy kilka najbardziej znanych typów rur polimerowych.

1. Rury z polietylenu

Znane są dwa gatunki polietylenu - o wysokiej (PEHD) i niskiej (PELD) gęstości. Do produkcji rur najczęściej używa się polietylenu o wysokiej gęstości. Rur z polietylenu używa się między innymi do wodociągu i kanalizacji. Dzięki dużej gładkości wewnętrznych ścianek, ich przepuszczalność jest wyższa o 25-30% od rur ze stali. Jedna z ważniejszych właściwości polietylenu - to długowieczność, okres gwarancji wynosi 50 lat, przy tym właściwości rury z czasem stają się lepsze: gładkość powierzchni wewnętrznej zwiększa się ze względu na szlifowanie podczas eksploatacji.
Jednakże, używając rur z polietylenu należy pamiętać o tym, iż nie znoszą one temperatury powyżej +60 i poniżej -70 C oraz są wrażliwe na bezpośrednie promienie słoneczne.

2. Rury z polichlorku winylu

Polichlorek winylu jest odporny na światło i połączenia chemiczne, nie znosi jednak bardzo niskiej i wysokiej temperatury. Rury z polietylenu i polichlorku winylu są używane w lokalnych sieciach kanalizacyjnych, działających bez ciśnienia.
Jeżeli chodzi o rury z polichlorku winylu do systemów dostawy wody, w dobie dzisiejszych kraje Europejskie z nich rezygnują. Jest na to wiele przyczyn. Po pierwsze, z biegiem czasu aktywizuje się proces wydzielania toksyn, po drugie, polichlorek winylu jest materiałem łatwopalnym, podczas palenia się wydzielającym szkodliwe związki chemiczne. Dlatego obecnie rury z polichlorku winylu używane są w Europie tylko do systemów kanalizacyjnych.

3. Rury z polietylenu sieciowanego

Polietylen sieciowany (PEX) jest tworzywem, które powstaje ze zwykłego polietylenu w procesie sieciowania, czyli tworzenia poprzecznych połączeń pomiędzy makrocząsteczkami polietylenu. Dzięki sieciowaniu otrzymujemy materiał o znacznie większej niż polietylen odporności termicznej, mechanicznej i chemicznej. Wadą rur z polietylenu jest to, iż ze względu na właściwości materiału nie można ich spawać.

4. Rury z polipropylenu

W porównaniu z polietylenem, rury polipropylenowe są bardziej odporne i długowieczne (do 50 lat). Oprócz tego, istnieją różne gatunki polipropylenu o niskiej przepuszczalności tlenu, których można używać do systemów dostawy gorącej wody i ogrzewania.
Rur polipropylenowych można też używać do dostawy zimnej wody i montażu wewnętrznych systemów kanalizacyjnych itd.

5. Rury z polibutenu

W porównaniu z polipropylenem i polietylenem potrafią wytrzymać bardzo wysoką i niską temperaturę. Dzięki podwyższonej elastyczności polibuten jest szeroko używany przy urządzaniu ciepłych podłóg.

Metalowo - polimerowe rury

Ten gatunek rur otrzymuje się poprzez łączenie metalu i polimerów. Konstrukcja rur posiada warstwę aluminium między dwoma warstwami polietylenu. Przy tym grubość ścianek rur jest około 2 mm.
Rury metalowo - polimerowe są bardzo lekkie, długo służą, znoszą temperaturę powyżej 100˚С itd. Są z powodzeniem używane do sieci wodociągowych i ciepłowniczych, również do urządzenia podłóg podgrzewanych. Do systemów kanalizacyjnych zazwyczaj się ich nie używa.

Więcej o tym