SCHEMAT PODLĄCZENIA I ZASADA DZIALANIA

Typowa instalacja kolektorowa do złudzenia przypomina instalację centralnego ogrzewania. Do zbiornika (1), który jest traktowany jako zbiornik energii podłaczamy również instalację c.o. oraz wymiennik cieplny z kominka. Zimna woda lub ciecz niezamarzajaca (glikol) jest przepompowywana przez pompę (3) z kolektora (2) w którym jest ogrzewana promieniami słonecznymi do zbiornika, gdzie ciepło jest oddawane w dolnej jego częsci, powracajac z powrotem do kolektora. Cykl przekazywania ciepła trwa tak długo jak swieci słońce. Praca pompy steruje układ mikroprocesorowy (7), który czuwa nad prawidłowym działaniem instalacji. Czujniki temperatury umieszczone w kolektorze (8) i zbiorniku (9) dostarczaja danych o temperaturze. Układ elektroniczny zapobiega odwróceniem zasady działania, gdzie po zajsciu słońca ciepło z zbiornika przekazywane było by do zimnego już kolektora. Zawór bezpieczeństwa (5) zabezpiecza układ przed zbyt dużym cisnieniem spowodowanym na przykład zanikiem pradu. Naczynie wzbiorcze (6) wyrównuje cisnienie w całym układzie. Do skorygowania szybkosci przepływu czynnika grzewczego zastosowano wodomierz (4). W momencie pierwszego napełnienia instalacji układ odpowietrzamy (10). Sprawnosć układu zależy od jakosci wymiennika (13) w zbiorniku oraz pojemnosci zbiornika, stosujac zasadę im większy zbiornik tym większa sprawnosć.

Do kwoty osprzętu należy również doliczyć koszty montażu i instalacji około 600-1000 zł