Trudno by było wyobrazić sobie krajobraz bez drzew. To drzewa formują strukturę krajobrazu, tworzą jego podstawę. Przy pomocy drzew można łatwo zmienić i upiększyć obszar zamieszkania. Obecnie nie trzeba czekać kilkudziesięciu lat, by cieszyć się pięknym widokiem zza okna, istnieje możliwość zasadzenia już większych drzewek, które od razu zmienią nasz krajobraz.

Grusza

Lubi światło, jest odporna na suszę, wrażliwa na warunki przyrodnicze (niską temperaturę), niewybredna co do gleby, ale lepiej się rozwija w glebie bogatej w próchnicę, najbardziej odpowiednią jest piaszczysta gleba gliniasta i glina piaszczysta.

Grusze są bardziej wymagające co do miejsca niż jabłonie. Gleba powinna być lekko kwaśna - pH 5-6,5, pulchna, łatwo przepuszczająca wodę, nieskompresowana (pulchna warstwa nie może być cieńsza niż 1 m).

Odpowiednim miejscem na sadzenie gruszy są miejsca wyżej usytuowane. Zupełnie nie pasują dla grusz niskie miejsca, w których zatrzymuje się woda i zimne powietrze. Wody gruntowe muszą być co najmniej 2,5-3 m od powierzchni ziemi. Jeżeli na danym terenie rosną takie drzewa i rośliny jak olcha, wierzba, turzyca czy skrzyp jest to dowodem na to że dany teren i gleba zupełnie nie odpowiada gruszom.

Gruszki są sadzone jesienią i wiosną. Sadzenie gruszek jesienią odbywa się nie później niż 15-20 października, to jest przed niskimi temperaturami.
Odległość między drzewami w rzędzie musi być 4-5 m, między rzędami 6-7 m. By drzewa miały wystarczającą ilość światła i przestrzeni odległości między sadzonkami drzew oblicza się zgodnie z charakterystyką odmiany drzew. Odstęp między rzędami drzew z okrągłymi koronami musi być około 7m, jeżeli natomiast korony drzew są płaskie - 5m, a w rzędzie odstęp między drzewami wynosić musi 3,5-4 m. Dla karłowatych gruszek między rzędami wystarczająca odległość jest 4-5 m, a w rzędzie - 1,5-2m.

Dołek na sadzonkę gruszki musi być okrągły, z pionowymi ściankami, około 60-70 cm głęboki, o średnicy podobnej do korony. Dno dołka należy spulchnić do 20-30 cm i 1/3 wypełnić żyzną glebą wymieszaną z nawozami. Do jednego dołka należy wsypać: 3-4 wiadra kompostu lub próchnicy, 100 -150 g superfosfatu lub 400-600 g fosforowej mąki, 150-200 g siarczanu potasu i 1 kg popiołu drzewnego.

Dołek do sadzenia gruszki należy przyszykować zawczasu. Korzenie sadzonki układane są na ziemi następnie zasypywane. Szyjkę korzenia należy zostawić 2-3 cm nad powierzchnia gleby, by później gdy się ziemia zleży, był na poziomie gruntu.

Przygotowanie miejsca zasadzenie drzewka:

1. Przygotowanie dołka 6-10 dni przed sadzeniem drzewka;
2. Szerokość i długość wykopanego dołka musi być większa od korzeni sadzonki z gruzłem ziemi o co najmniej 70-90 cm, a głębokość o 20-35 cm.
3. Ścianki i dno dołka należy wyrównać i oczyścić, dno dołka spulchnić na około 15-20 cm głębokości, wsypać warstwę kompostu lub torfu (10-25 cm), środek dołka zaznacza się tyczką- to ułatwia posadzenie sadzonki pośrodku.
4. Urodzajny torf należy przyszykować zawczasu, potrzebna jego ilość zależy od żyzności gleby, w której będzie zasadzone drzewko. Nieurodzajną ziemię wymienia się w 100 proc., potrzebna ilość torfu jest taka jak objętość dołka minus korzenie sadzonki z gruzłem ziemi.
5. Urządzenie drenażu - warstwa gruboziarnistego piasku albo żwiru, taka warstwa musi być na wysokości 10-25 cm.

Przygotowanie dołka pod sadzenie sadzonki

Podlewanie

Uformowanie wgłębienia na wodę naokoło drzewka

Przycinanie drzew owocowych

Młode drzewka owocowe przycinane są już w pierwszym roku. Nieprzycinane drzewa owocowe owocują w piękne owoce - ale tylko pierwszego roku ich owocowania. Często gałęzie przeobrażają się w gęste wieńce, drzewka mocno rosną do góry. Osobne gałęzie rosną od pnia pod ostrym katem i potem łamią się .

Owoce drzew owocowych nieprzecinanych albo rzadko przycinanych z czasem są bardzo drobne, miej odporne na szkodniki i choroby. Szczególnie źle jest kiedy drzewka są posadzone za gęsto, a wyrośnięte nie są przycinane. W takich sadach opanowanych chorobą owoce gniją, a plon dojrzewa raz na 2-3 lata, owoce nie są tak wartościowe.

Przycina się drzewka z umiarkowaniem i odpowiednia techniką. Nie ma określonego wzoru do przycinania drzew, tak samo jak niema dwóch identycznych drzew.

Młode drzewka należy przycinać jak najmniej. Należy przycinać młode gałęzie i pędy rosnące pionowo i pod ostrym katem (nie należy czekać aż wyrosną duże). Dla chętnych zalecane jest przycięte gałęzie wychylić na boki i przywiązać sznurkiem do gałęzi niżej, pnia albo wbitego do ziemi trzonka. Takie gałęzie rosną gorzej i wcześniej dają owoce. Jeżeli później okaże się że te gałęzie nie są potrzebne, można je ściąć po 1-2 urodzaju.

Jeżeli korona drzewa jest zbyt gęsta i mocno rośnie do góry, należy ją przycinać latem.

Im bardziej drzewa owocują tym więcej trzeba je przycinać. Nie należy zbytnio martwić się odciętymi kwitnącymi gałęziami. Drzewko owocowe gotowe do owocowania zawiązuje tylko 4-6 proc. kwiatów. Jeżeli pąki czy kwiaty są przerzedzane, owoców zawiązać się może więcej, poza tym wyrosną one większe. Oto dlaczego przycinanie nie zmniejsza urodzaju, a zwiększa.

Wskazane jest dosyć mocne przycinanie starych drzew owocowych, których urodzaj hamowany jest poprzez wzrost i rozwój drzew. To odnowi owocujące gałęzie, a nowo wyrośnięte dadzą tak samo obfity i ładny plon jak na młodych drzewach. Mocno przycinane stare drzewa owocowe szybko zaowocują w młode owocujące gałązki.

Chcąc uzyskać kolorystycznie ładne owoce, w drugiej połowie lata należy przerzedzić pędy.

Ogrodnik powinien wiedzieć, że co roku prawidłowo i w czas przycięte młode drzewka owocowe zaczynają owocować wcześniej, a dojrzałe drzewa dają co roku plon obfity i dobrej jakości.

Przygotowała R. Š.