Pnącza i rośliny pnące jest to grupa roślin, do której należą rośliny używane do pionowego zazieleniania i dekorowania ścian, płotów, tarasów, słupów, balkonów oraz sadzenia na trawnikach (na nich można formować kolumny, piramidy itd.). Są też świetnym tłem dla kwietników.

Pnącza przeznaczone do zazieleniania ogrodów

Pnącza mogą udekorować ogród o różnej wielkości i dowolnym kształcie. Niektóre z tych roślin, np. Lapageria albo Passiflora, przyciągają uwagę szczególnie pięknymi kwiatami. Inne, na przykład Wiciokrzew pomorski (Lonicera periclymenum), są cenione za ich delikatny i świeży zapach.

Większość odmian pnączy jest cenionych ze względu na bujne i ładne liście, które są atrakcyjne przez cały rok, na początku piękną zielenią a później jesiennymi barwami, tak jak na przykład Winobluszcz albo Winorośl japońska. Elegancki wygląd pnączy, nawet bez liści, czyli same łodygi, potrafią też zimą cieszyć oko. Sporo odmian roślin pnących owocuje wydając owoce albo jagody.

Technika pionowego zazieleniania

Rośliny pnące wspinają się do góry zaczepiając się za podpory przy pomocy ssawek albo korzeni czepnych, jak np.: Bluszcz pospolity (Hedera), albo zaczepiają się wąsami czepnymi tak, jak Winobluszcz pięciolistkowy. Te rośliny mogą się przyczepić do dowolnego podłoża, ważne jest tylko, by miało ono wystarczającą ilość punktów oparcia, na przykład ściany, drzewa, wtedy już nie potrzebują dodatkowych podpórek.

Podwórko wileńskiej restauracji „Lokys" zdj. V. Misevičiaus

Drewniane podpory zrobione z desek, sznurki czy linki potrzebne są tylko dla młodych roślin, później już same dobrze przyczepiają się do powierzchni i rosną samodzielnie. Rośliny pnące z czepnymi korzeniami przybyszowymi świetnie przyczepiają się i zielenią na pionowych powierzchniach.

Niektóre z roślin pnących owijają podporę jak spirala (w zależności od struktury morfologicznej - mogą wspinać się według wskazówki zegarka albo przeciwko). Wiciokrzew pomorski (Lonicera periclymenum) oraz Manettia (Manettia inflata) to pnącza oplatające podporę według wskazówki zegara, natomiast Ceropegia sandersonii oraz Gliceryna chińska (Wisteria sinensis) - w kierunku przeciwnym. Te rośliny potrzebują podpór ciągle (zazwyczaj jest to siatka albo rozciągnięty drut). One też mogą pomyślnie oplatać drzewa albo krzewy.

Niektóre gatunki pnączy, na przykład Powojniki (Clematis) albo niektóre rodzaje Nasturcji pnącej (Tyopaeolum) do podpory przyczepiają się za pomocą liści. Większość innych odmian ma „wąsy" i przy ich pomocy utrzymuje się przy podporze. Te wąsy to zmodyfikowane liście albo końcówki liści (na przykład Bignonia (Bignonia capreolata) oraz Groszek pnący (Lathyrus odoratus)), wąsy czepne wyrastające z kątów liści (Męczennica (Passiflora)) albo górne wąsy czepne (winorośla). Winobluszcz (Parthenocissus) wytwarza wąsy czepne zakończone przylgami, którymi przytwierdza się do podpory.

Wspinające się, zaczepiające się i pionowo rosnące odmiany roślin pnących, takie jak Rangon pnący (Quisqualis India) oraz Jaśmin nagokwiatowy (Jasminum nudiflorum) wytwarzają długie, giętkie łodygi, które bardzo łatwo przyczepiają się do podpory. W celach dekoracyjnych należy je przywiązywać do siatki albo naciągniętego drutu albo po prostu pozwolić samym zaczepić się za ścianę czy wzdłuż kamiennego płotu. W niektórych przypadkach rośliny te są używane jako przykrycie gleby. Niektóre odmiany, w tym też pnące róże i różnego rodzaju jeżyny, mają zarówno ostre jak i tępe kolce, które pomagają roślinie uczepić cię słupa, czy gałęzi drzew albo krzewów.

Miejsce wzrostu pnączy

W celu pełnego zrealizowania swoich pomysłów należy pamiętać, że niektóre z odmian pnączy wymagają bardzo słonecznego miejsca, natomiast korzenie ich powinny być w cieniu. Większość odmian lubi warunki chłodniejszego mikroklimatu. Inne natomiast odmiany tego gatunku są mniej wymagające i nawet, jeżeli lubią rosnąć w słonecznym miejscu, mogą też świetnie rosnąć w cieniu; najczęściej są to Winobluszcz (Parthenocissus) oraz Przywarka (Schizophragma). Bardziej wymagające odmiany lepiej rosną na ścianach od słonecznej strony.

Oświecone przez słońce i zacienione miejsce

W regionach o łagodnym klimacie ciepłolubnym i egzotycznym roślinom pnącym odpowiednie mikroklimatyczne warunki zapewni zasłaniająca od wiatrów ściana. Dodatkowo, ogrzewana w zimowym okresie dobrze rośnie Plątwa różowa (Lapageria rosea) i obficie kwitnie Męczennica zwyczajna (Passiflora caerulea). Ciepło pochłonięte przez ściany ze słońca dobrze wpływa na rozwój pędów, co powoduje też, że dobrze zimują. Zimą temperatura przy ścianie jest o kilka stopni wyższa. Nie poleca się sadzić pnączy w miejscach, gdzie ich pąki może ogrzewać poranne słońce, szczególnie, jeżeli w okresach kwitnięcia przydarzają się jeszcze przymrozki, gdyż za szybko rozmarzające pąki mogą na tym ucierpieć. Zaleca się przy pnączach sadzić lubiące słońce rośliny cebulowe i trawiaste, one dadzą dobre zacienienie dla korzeni roślin pnących.

Zacienione i wietrzne miejsce

Przy zacienionych ścianach, skierowanych na północ i owiewanych zimnym zimowym wiatrem najlepiej sadzić mocne i odporne rośliny - wiciokrzew albo bluszcz. W zacienionych miejscach zaleca się sadzić te odmiany bluszczu, które mają zielone liście, gdyż pnącza o żółtych i kolorowych liściach potrzebują więcej słońca, poza tym lubią też ciepło.

Zazielenianie płotów, ścian budynków i ogrodzeń roślinami pnącymi

Rośliny pnące w znaczy sposób poprawiają zewnętrzny wygląd wielu budynków ogrodowych. Ogrodowe płoty i wewnętrzne przegrody obsadzone pnączami o jaskrawych kwiatach i dekoracyjnych liściach wyglądają bardziej dekoracyjnie.

Zdj. V. Misevičiaus

Zazielenianie zewnętrznych ścian budynków

Przed sadzeniem roślin należy wziąć pod uwagę architektoniczne zalety budynku i użyć do zazieleniania takie gatunki roślin, które jeszcze bardziej te zalety podkreślą. Budynki idealne pod względem architektonicznym można udekorować atrakcyjnie wyglądającymi roślinami pnącymi, które wyróżniają się swym kolorem i kształtem liści albo jaskrawymi kwiatami. Świetnie do tego nadaje się Aktinidia pstrolistna (Actinidia kolomikta)- to jedna z najbardziej wyróżniających się roślin, jej brzegi liści są ozdobione różowym albo białym kolorem a kwiaty o kształcie kielicha są białe.

Średnio atrakcyjne wyglądające budynki też można ozdobić pnączami. Równomiernie zasadzone pasma roślin pnących bardzo ożywiają ponury widok długiej ściany, tym samym podkreślają albo odwrotnie łagodzą wpadające w oko poziome i pionowe linie. Wąskie, do góry wspinające się pasma liści wizualnie zwiększają wysokość budynku.

Sięgające pierwszego piętra szerokie pasma pnączy wizualnie poszerzają wysokie i wąskie budynki.
Dla tego typu zazieleniania najbardziej nadają się różne rodzaje bluszczu i inne rośliny pnące, posiadające czepne korzenie przybyszowe - Hortensja pnąca (Hydrangea anomala subsp. Petiolaris) oraz Przywarka całolistna (Schizophragma integrifolium). Tworzą one bardzo gęsty dywan liściasty a przycinając można je też formować.

Powojnik (Clematis armandii) o zielonych liściach i białych kwiatach, a także o soczyście czerwonych i żółtych liściach Wiciokrzew ((Lonicera x americana) cudownie współgrają z pnącymi różami, a między nimi można zasadzić rośliny jednoroczne (najlepiej nadawał będzie się Groszek pachnący (Lathyms odoratus)). Posadzona taka długo kwitnąca kompozycja roślin przy oknie czy obok wejścia, gdzie można poczuć przyjemny zapach kwitnących roślin, wygląda naprawdę rewelacyjnie.

Ukrywanie wad przy pomocy zazieleniania pnącymi roślinami

Po zasadzeniu niektórych odmian, po w miarę krótkim czasie, można zamaskować nieestetycznie wyglądający budynek, jego ściany albo płot. W tym celu używa się roślin takich jak Powojnik górski (Clematis Montana), który pod koniec maja obficie zakwita kwiatami o kremowym albo różowym kolorze albo różne rodzaje Rdestu Polygonum baldschuanica i jego formy (Fallopia baldschuani-ca,syn. Polygonum aubertii, P. baldschuanicum). Te rośliny dosyć szybko rosną i tworzą gęsty liściasty parasol, który pod koniec lata zakwita białymi kwiatami skupionymi w kiściach Wielkiej Brytanii ta ostatnia roślina otrzymała nazwę" kilometr na minutę", gdyż bardzo szybko rośnie, dlatego miejsce na jej zasadzenie trzeba wybierać rozważnie, w przeciwnym wypadku zacieni wszystkie inne rośliny, nawet bardzo mocne. W celu zahamowania intensywności wzrostu należy roślinę regularnie przycinać.

W celu uzyskania dobrego efektu poleca się sadzić bluszcz. Można też kombinować sadząc rośliny zielone przez cały rok i takie, które tracą liście na zimę. Na przykład bardzo wyrazistą ciągle zieloną rośliną jest Powojnik wąsaty (Clematis cirrhosa) - jego liście są świetnym tłem dla pnącej się róży „New Dawn" kwitnącej różowymi kwiatami.

Zazielenianie altanek i pionowych przegród pnącymi roślinami

Altany, obeliski i inne pionowe zabudowy stwarzają możliwość pnącym roślinom otoczyć je ze wszystkich stron jednocześnie, nadając pewien wyrazisty styl dla ogólnego wizerunku ogrodu. Eleganckie altany wyglądają o wiele atrakcyjniej, jeżeli przynajmniej częściowo są obrośnięte roślinami pnącymi. Wszystkie elementy obrośnięte przez rośliny pnące muszą być wystarczająco mocne, by wytrzymały ciężar łodyg i liści i przez długie lata nie załamały się pod ich wpływem.

Altanki

Opleciona pnączami altanka stwarza możliwość na odpoczynek w cieniu, jak i wyjątkowy widok. Uwzględniając te okoliczności należy wybrać takie rośliny, które stworzą atrakcyjny wygląd w odpowiednim czasie - w okresie, kiedy altanka użytkowana jest najczęściej.

Jeżeli w altance przebywa się najczęściej w letnie wieczory to do jej zazieleniania świetnie nada się Jaśmin lekarski (Jasminum officinale L.), wiciokrzew „Graham Thomas"(Lonicera periclymenum) albo pnące się róże „Madame Alfred Carriere". Jasne i pachnące kwiaty tych roślin są bardzo dobrze widoczne o zmierzchu. W celu osłony przed słońcem w południe, lepiej zasadzić pnącza o dużych liściach - Winorośl japońską (Vitis coignetiае), która jesienią przybiera cudowne barwy albo Winorośl purpurową (V. vinifera 'Purpurea'), której liście o wiśniowym kolorze później przybierają kolor ciemno purpurowy. Przed słońcem można też się chować pod gęstym liściastym zadaszeniem z Wisterii chińskiej (Wisteria sinensis 'Alba'). Szczególną jej ozdobą są kwitnące pędy, które cudownie wyglądają na altankach, albo wzdłuż ścieżek ogrodowych. W tym celu, by rozrastające się i zwisające gałęzie nie zasłaniały wejścia do altany, poprzeczne belki altany powinny być w miarę wysoko.

Obeliski

Proste i kombinowane obeliski będą wyglądały o piękniej, jeżeli będą porośnięte takimi pnącymi roślinami jak Powojnik (Clemantis) albo Męczennica (Passiflora).

Obeliskami ogrodowymi oznacza się czasami różne poziomy w ogrodzie, stawia się je na końcach ścieżek albo w centrum roślinnej kompozycji. W zagłębieniu klomby albo wzdłuż ścieżki usytuowany szereg obelisk można połączyć sznurkami, które z czasem oplotą pnącza. Drewniany słup owity metalową siatką jest pewną podporą, używa się go jako podpory dla pnących jak i innych ciągle zielonych roślin. Jeżeli podpora jest obrośnięta pnączem zrzucającym liście na zimę, będzie ona zimą łysa. Dlatego w takim przypadku zaleca się nabyć już gotowe dekoracyjne obeliski ogrodowe, wówczas i bez zazielenionych roślin pnących będą wyglądały w miarę dekoracyjnie.

Użycie drzew i krzewów na podpory roślin pnących

Większość naturalnie rosnących pnączy w przyrodzie rośnie do góry a za podpory często używają drzew i krzewów. Te zasadę można świetnie zastosować też w zazielenianiu ogrodu, pamiętać tylko należy, że rośliny nie mogą być mocniejsze od podpory. Planując kombinowane pod względem koloru sadzenie roślin pnących z innymi należy dokładnie ocenić ich kolor liści, kwiatów i owoców. Pnącza idealnie dopasowują się do krzewów, są to np. hybryda Powojnika włoskiego (Clematis viticella) i inne rodzaje powojnika mające okrągłe kwiaty i których łodygi każdego roku należy ścinać aż u samej podstawy. Krzewy są bardzo dobrą podporą i dla wielu jednoletnich roślin pnących, m.in. dla Nasturcji (Tropaeolum speciosum) kwitnącej jaskrawo czerwonymi kwiatami, o takim samym kolorze łodyg.

Drzewa są pewną i mocną podporą dla większych i cięższych roślin, takich jak Winnik Zmienny (Ampelopsis glandulosa var. maximowiczii) albo Przywarka całolistna (Schizophragma integrifolium). Można też uzyskać piękne kompozycje liści, kwiatów i owoców. Zaleca się łączyć kaskady kwiatów dzikiej róży „Kiftsgate" z białymi albo różowymi kwiatami Klematisa. Obie rośliny można z łatwością unieść do góry a one swoimi potężnymi gałęziami zahaczą się o gałęzie drzew.

Rośliny pnące przeznaczone do poziomego zazieleniania terenów

Niektóre rośliny pnące z korzeniami przybyszowymi, czepnymi pędami albo wąsami świetnie nadają się do kształtowania roślinnych kompozycji i podłoża. Rozłożyste rośliny wyglądają szczególnie wyjątkowo wtedy, gdy pokrywają powierzchnię wzgórza albo ściany z korzeniami zapuszczonymi u ich podnóża. Pnącza zahaczają się do podpory przy pomocy wąsów, na przykład Winobluszcz (Parthenocissus), albo czepnymi korzeniami przybyszowymi tworząc gęstą powłokę i jednocześnie świetnie zagłuszając wszelkiego rodzaju chwasty. Wybierając miejsce na sadzenie takich roślin należy wziąć pod uwagę to, że mogą one zasłonić inne rośliny, szczególnie, gdy rośliny te stanowią podporę dla pnączy. W celu uniknięcia takiego efektu należy wybierać stosunkowo słabsze rośliny pnące albo przeznaczyć im wystarczającą ilość przestrzeni przesadzając inne rośliny.
Do ukształtowania zielonej powierzchni można sadzić pnącza w „duecie" - po dwa rodzaje, pod warunkiem, że ich łodygi będą rosły w miarę jednakowo. W razie potrzeby można między podporami rozciągnąć drut, który będzie dodatkowo podtrzymywał łodygi roślin w dla nich przeznaczonej przestrzeni. Prześlicznie wyglądają pnącza rozciągające się po ziemi o jaskrawych kolorach np.: Powojnik (Klematis 'Ernest Markham'), Powojnik „Jakmani" (Clematis 'Jacmanii'), a także o niebiesko zielonych liściach i czerwonych kwiatach Pnąca nasturcja (Tropaeolum speciosum).

Kolorowe odmiany roślin pnących

Efekt kolorystyczny roślin w dużej mierze zależy od poziomu oświetlenia danej części ogrodu. W oświetlonym miejscu jaskrawe ciemne kolory pochłaniające światło wyglądają bardziej wyraziście niż odcienie jasne i blade.

Te ostatnie najlepiej używać w takich miejscach ogrodu, gdzie jest cień, i w takich kompozycjach, które cieszą oko o zmierzchu. Jeżeli podpora albo ściana jest już pomalowana na jaskrawy kolor, należy do niej dostosować takie rośliny, których kwiaty i liście są bledsze (jeśli nie chcemy stworzyć kompozycji, która mocno raziłaby oko).

Kompozycje kwiatowe

Sadząc w jednym miejscu sporo odmian roślin pnących dostosowanych do drzew i krzewów należy próbować stworzyć wymowną i przyjemną dla oka kolorystyczną kompozycję. Rośliny pnące są podstawą dla wielu kolorowych kompozycji, w nich efekt doskonałego współgrania tworzy się dopasowując jaskrawe kwiaty albo inne rośliny o podobnych kolorach.
Paleta kolorów kwiatów roślin pnących

Kwiaty roślin pnących są o różnorodnych kolorach - od ciemno fioletowych w Powojniku „Etoile Violete" (Clematis 'Etoile Violette') po czerwone w Milinie amerykańskim (Campsis radicans) i biało kremowe w Araujia sericifera. Zazwyczaj rośliny pnące o jaskrawych kwiatach odznaczają się szybkim wzrostem, dlatego należy je sadzić w odpowiednim dla nich miejscu, inaczej trzeba będzie je przycinać albo w inny sposób zmniejszać ich wzrost. Rośliny o bledszych kwiatach, na przykład Powojnik o różowych kwiatach „Elizabeth" (Clematis montana var. rubens 'Elizabeth') świetnie pasuje do tworzenia kompozycji o jasnych kolorach.

Kolorystyka liści i owoców pnączy

Kolor liści roślin pnących jest nie mniej ważny niż kolor kwiatów. Liści można użyć jako kontrastowe tło dla jaskrawych i soczystych kolorystycznie roślin, albo odwrotnie, stworzyć kompozycje w jednym odcieniu. Wysokie żółte liście Chmielu zwyczajnego (Humulus lupulus 'Aureus') wkomponowane w ciemne tło stają się prawie złociste. Jeszcze bardziej efektownie wyglądają liście Aktinidii ostrolistnej, które wyglądają jakby były ochlapane białymi, różowymi i kremowymi plamkami. Odmiany wąskolistnego bluszczu są też bardzo atrakcyjne, gdyż roślina ta jest ciągle zielona i zdobi ogród przez cały rok. Niektóre odmiany pnączy maja też owoce, które swoją kolorystyką wcale nie są gorsze od kwiatów, np.: liliowe owoce Akebii pięciolistkowej (Akebia quinata), granatowo purpurowe, czerwono różowe i białe owoce Billardiera longiflora, początkowo zielone a potem czarnego albo żółtego koloru z czerwonymi pestkami owoce Dławisza okrągłolistnego.

Piękne kolory liści

Aktinidia ostrolistna (Actinidia kolomikta) - roślina pnąca o nadzwyczajnej kolorystyce liści. Większość liści ma jasne albo różowe końcówki. Latem zdobią ją pachnące, nieduże, w kształcie kielicha kwiaty o białym kolorze.

Atrakcyjność roślin przez okrągły rok

By rośliny wyglądały atrakcyjnie przez cały rok, należy tak skomponować kompozycję, by rośliny uzupełniały się i wymieniały nawzajem w zalezności od sezonu.

Letnie i wiosenne kolory

Bardzo efektownie wygląda kompozycja wczesną wiosną kwitnących Powojnika (Clematis macropetala) oraz Wiciokrzewu „Serotina" (Lonicera peridymenum 'Serotina'). Rośliny te szczyt kwitnięcia osiągają dopiero w środku lata. Przekwitnięte kwiaty powojnika zamieniają się w puszyste owoce, w taki sposób uzupełniają pachnące kwiaty Wiciokrzewu i tak naprawdę cieszą oko aż do rozpoczęcia się zimy.

Jesienne kolory

Niektóre odmiany roślin pnących zachwycają nas swoim przepięknym jesiennym kolorem liści. Lekko pogniecione i poszczerbione liście Winobluszczu trójklapowego (Parthenocissus tricuspidata) są jednymi z najpiękniejszych liści pnączy, które jesienią przybierają jaskrawo czerwony, malinowy i ciemno wiśniowy kolor.

Zimą kwitnących roślin pnących jest bardzo mało i wszystkie one należą do grupy roślin subtropikalnych. Jedynym wyjątkiem jest Jaśmin nagokwiatowy (Jasminum nudiflorum). Zakwita on zimą subtelnymi, żółtymi kwiatkami, rosnąc nawet przy płocie od północnej strony. Mniej odporny na mróz jest Jaśmin wielokwiatowy (Jasminum polyanthum), bujnie rozkwita w miejscach ochronionych przed mrozem, natomiast Powojnik wąsaty (Clematis cirrhosa) zimą kwitnie tylko tam, gdzie temperatura nie spada poniżej 0°C.

Różne rodzaje bluszczu charakteryzują się odmienną odpornością na mróz. Charakterystyczną cechą niektórych jego odmian, na przykład „Buttercup" i „Goldheart" (Hedera helix 'Buttercup' i 'Goldheart') są pstre liście. Inne odmiany zachwycają nadzwyczajnymi kształtami liści, np. bluszcz „Parsley Crested", którego krawędzie liści są kędzierzawe.

Zimią atrakcyjnie wyglądają pnącza, które zielone są przez cały rok, np.: Bluszcz. Ładnie prezentują się też i niektóre rośliny pnące zrzucające liście na zimę. Na przykład Dławisz albo Wisterie, ich pędy nawet bez liści wyglądają ładnie.

Pachnące pnącza

Jeszcze bardziej atrakcyjnie wyglądają pnącza wydzielające przyjemny zapach, np.: Beaumontia grandiflom oraz Pachnący groszek (Lathyms odoratus). W celu rozkoszowania się pięknym zapachem groszku pachnącego należy sadzić go pod oknami albo przy wejściu do domu. W kompozycjach Pachnący groszek zaleca się sadzić przy samym brzegu. Niektóre odmiany pnączy mocniej pachną w określonych porach dnia. Jaśmin (Jasminum) mocniej pachnie nocą, z tego powodu zaleca się go sadzić przy altankach, tarasach albo w środku ogrodu, czyli tam, gdzie najwięcej czasu spędza się wieczorem.

Pnącza jednoroczne

Pnącza jednoroczne oraz te, które w mniej korzystnych warunkach są hodowane jako jednoroczne np. Eccremocarpus scaber oraz Pueraria łatkowata (Pueraria lobata) wyglądają efektywnie w kompozycjach, natomiast w naszych warunkach rosną krótko. Takie rośliny można sadzić tam, gdzie jest potrzeba załatania dziur, do zazieleniania pionowych, ogrodowych obelisk albo tworząc tymczasowe kompozycje przy podporach, zanim nie rozrosną się pnącza posadzone na stałe.

Pnącza rosnące w pojemnikach

Niektóre niskie pnącza można hodować w donicach i bez podpory, np.: Clematis macropetala. Rośliny takie należy natomiast sadzić w bardzo wysokich pojemnikach tak, by ich łodygi miały możliwość zwisać do dołu i rozciągać się po ziemi. Takim sposobem można hodować bluszcz, z tym że należy często go przycinać.

W niedużych ogródkach, gdzie ograniczona jest przestrzeń do sadzenia roślin, często nawet szybko rosnące pnącza sadzi się w pojemnikach, jak np.: Wisterie czy Bugenwilla. Ich wzrost można ograniczać poprzez regularnie przycinanie. By rośliny były zdrowe, muszą być co jakiś czas przesadzane do innych pojemników i nawożone.

W pojemnikach najczęściej są hodowane te rośliny, które należy przykrywać w czasie mrozów, np.: Hardenbergia comptoniаnа oraz Starzec bluszczolistny „Variegatus" (Senecio macroglossus 'Variegatus'). Po nadejściu przymrozków rośliny te są wnoszone do pomieszczeń albo do ogrzewanej szklarni a wiosną ponownie wystawiane.

Kwitnące rośliny pnące

Wilec purpurowy. Roślina jednoroczna z rodziny powojowatych. Kwiaty tych pnączy są w kształcie lejka, białego, różowego, purpurowo czerwonego, błękitnego i niebieskiego koloru; ich średnica wynosi 4-6 cm. Kwitnie od końca czerwca do października, natomiast kwiaty rozwinięte są w pierwszej połowie dnia. Przekwitnięte kwiaty nie psują ogólnego dekoracyjnego wyglądu rośliny.
Wilec rośnie bardzo szybko, w krótkim czasie wypuszcza 3-4 metrowe pędy.

Rozmnaża się przy pomocy nasion. W stałe miejsce albo do doniczek wysiewa się po 2-4 nasiona w maju. Podrośnięte rośliny razem z ziemią (inaczej źle się zakorzeniają) przesadza się na zewnątrz w połowie maja. Odstępy między sadzonymi roślinami muszą wynosić około 15-20 cm.

Najlepiej rośnie w słonecznym, osłoniętym od silnego wiatru miejscu; nie jest wymagający co do rodzaju podłoża. Niezbędnym elementem pielęgnacyjnym wilca są rozciągnięte przy nim sznurki.

Groszek pachnący. Roślina jednoroczna z rodziny bobowatych, o żebrowanych cienkich łodygach dorastających od 0,3 do 3 metrów.

Na jednej kiści ma od 3 do 13 kwiatów, o średnicy 3-5 cm, wydzielających przyjemny, ale intensywny zapach. Paleta kolorystyczna pachnącego groszku jest bardzo szeroka, od białego po purpurowy, bywają jednokolorowe i pstre; zdarzają się też pełnokwiatowe odmiany. Kwitnie od czerwca do połowy sierpnia a regularnie przycinany może kwitnąć aż do przymrozków. Po przekwitnięciu roślina mocno traci na dekoracyjności.

Groszek rozmnaża się za pomocą nasion: należy je namoczyć na całą dobę w ciepłej wodzie (20- 24oC), wysiewany jest w czerwcu w donicach o średnicy 9 cm (najlepiej wysiewać już kiełkujące nasiona), które są umieszczane w szklarniach albo w innych ciepłych pomieszczeniach. Chwilowa zmiana temperatury do 3oC po namoczeniu (7-8dni) skutkuje szybszym kwitnięciem. Do gruntu sadzonki wysadzane są na początku maja. W celu uzyskania późniejszego kwitnięcia, Groszek pachnący należy siać na otwartym gruncie w maju. Odstępy między rzędami powinny wynosić 40-70 cm, a odstępy roślin w rzędach 15-20cm.

Karłowatych odmiany nie wymagają przywiązywania do podpór, natomiast odmiany wysoko pnące na początku wzrostu należy przywiązać do podpórek w dwóch, trzech miejscach albo do naciągniętych drutów.

Najbardziej ozdobnie Pachnący groszek wygląda wtedy, gdy rośnie w słonecznym, osłoniętym od wiatru miejscu, w dobrze wyrobionej i nawożonej wapiennej, średnio kwaśnej albo nisko kwaśniej (pH 6 - 7) glebie. Okres kwitnięcia zależy też od plewienia, spulchniania i podlewania gleby. Jeżeli glebie brakuje wilgoci, pąki i kwiaty zaczynają żółknąc i opadać.

Szacuje się że istnieje ponad 70 różnych rodzajów Groszka pachnącego.

Nasturcja. Nasturcja - częściowo pnąca roślina. Jej zielone, lekko szarawe liście przypominają tarczę. Najbardziej popularne rodzaje nasturcji: większa, mniejsza, błękitna trójbarwna. U nas najbardziej rozpowszechnione i znane to Nasturcja mniejsza i większa.

Fasola ozdobna, fasola pnąca, fasola turecka. Roślina jednoroczna z rodziny strączkowych. Jej długość może dochodzić do 4-5 metrów. Kwiaty nieduże, w kolorach: białych, czerwonych, różowych, pstrych; kwiatostany małe, składające się z kilku kwiatów. Kwitnie od czerwca do pierwszych przymrozków. Po przekwitnięciu roślina nadal dekoracyjna.

Fasolę rozmnażana się przy pomocy nasion. W celu wczesnego zakwitnięcia wysiewa się ją w czerwcu do doniczek o średnicy około 9 cm., po 1-2 nasiona. Pojemniki często umieszcza się w przewiewnych szklarniach. Po ustąpieniu przymrozków wysadza się je w stałe miejsce w odstępach 15-20 centymetrowych.

Do pionowego zazieleniania używa się też : Thunbergię oskrzydloną, Kobeę pnącą, japońskiego albo zwyczajnego chmielu, Dyni zwyczajnej, Laganerii itd.

Rośliny pnące dobrze rosną i kwitną przy prawidłowym i dobrym ich uprawianiu (głęboko wyrobiona gleba, obfite nawożenie, regularne podlewanie, przycinanie itd.).