Wilgoć, niezależnie od tego czy występuje od strony zewnętrznej, czy wewnątrz pomieszczenia, jest najczęstszą przyczyną uszkodzeń ścian, podłóg oraz ich podłoży. Woda do materiałów budowlanych przenika z różnym tworzywem organicznym i środkami czyszczącymi.

Zwiększona wilgoć z domieszkami organicznymi w konstrukcjach budowlanych tworzy doskonałe warunki do rozmnażania się pleśni oraz wytworzenia kwasów. Dobra wentylacja w tym miejscu zwiększa koncentrację tworzyw organicznych. Podczas schnięcia razem z wilgocią na wierzch wychodzą wapno i sole, co psuje wygląd warstw wykończeniowych. Jak pokazuje praktyka, zdarzają się też nieprzewidziane wypadki, np. pękają rury wodociągowe klozetu, psują się części armatury sanitarnej, zatyka się kanalizacja. Odpowiedni system izolacji wodnej chroni podłoże od wody i oddziaływań pary. Izolacja wodna wilgotnych i mokrych pomieszczeń jest potrzebna również tam, gdzie oddziaływanie wody jest nieduże lub krótkotrwałe, np. w prysznicu lub ubikacji. W zależności od intensywności oddziaływania wody, do izolacji wodnej używa się różnych produktów.

Wielu sądzi, iż wystarczą wodoodporne zaprawy fugowe oraz kleje do płytek, by ochronić podłoże od niechcianego, chociaż i tymczasowego oddziaływania wody. Trzeba jednak pamiętać o tym, że odporność na chłonność oraz nieprzepuszczalność wody - są to dokładnie określone pojęcia, odpowiadające swym nazwom i oparte na wskaźnikach technicznych, np. odporność na wodę - to określenie oznacza, że części składowe mieszanki nie rozpadają się, nie topią i warunkowo nie zmieniają objętości przy współdziałaniu z wodą. Łatwo się w tym przekonamy, gdy próbkę kleju lub zaprawy zamoczymy w wodzie, następnie zważymy ją lub przełamiemy. Hydroizolacyjna zaprawa fugowa z powodu stałego oddziaływania mechanicznego i chemicznego jest niedoceniana w budownictwie, jest jednak bardziej długowieczna, łatwo daje się czyścić, chroni kleje.

Wyłożone płytkami balkony oraz terasy znajdują się pod stałym wpływem warunków atmosferycznych i dlatego wymagają szczególnej izolacji wodnej. Praca projektantów oraz producentów, planowanie ciągu prac, nawet przepisy bezpieczeństwa nie ułatwiają tego zadania.

Drzwi, drewno itd. często trafiają pod wpływ warunków atmosferycznych, oblachowanie wystaje nad sformowanym stokiem, poręcze zaś montuje się zawczasu i nie ma możliwości nałożenia izolacji, albo poręcze są montowane na izolacji, jednocześnie ją uszkadzając. Najlepsze rozwiązanie musi być przyjęte już w okresie projektowania. Podczas montowania odpływów wodnych na terasach albo w przypadku braku możliwości izolacji, warto przewidzieć podwójną izolację wodną - na stropie oraz pod płytką. Większość projektów przewiduje izolację wodną tylko pod podłogą z monolitu i cementu. Beton pozostaje bez ochrony, co jest przyczyną krótszego czasu eksploatacji, z kolei wpływ promieni słonecznych powoduje, że na powierzchni pojawia się wapno. Woda znajduje sobie drogę i za błędy przychodzi się płacić drugi raz - najczęściej dużo więcej. Dość częstą przyczyną uszkodzeń są nieprawidłowe fugi deformacyjne albo ich brak. Z powodu różnic temperatury lub wilgoci płytek i podłoża kruszy się zaprawa fug, od podłoża odpadają izolacje wodne i klej, a nawet niszczą się płytki. Nieznaczne mikropęknięcia w zaprawie fug są doskonałym miejscem do zbierania się wilgoci i tworzyw organicznych. Szczególne warunki na balkonach, terasach czy basenach również wymagają sposobu klejenia, który nosi nazwę "buttering - floating". Nałożenie kleju na płytkę znacznie zwiększa przyczepność powierzchni.

Dynamicznie rozwija się dziedzina budowy basenów i parków wodnych. Dużym problemem tej dziedziny jest nalot mikrobiologiczny oraz pleśń. Spotyka się je najczęściej w miejscach użycia smoły (np. epoksydowej). Systemy mineralne nie stwarzają dobrych warunków dla mikroorganizmów, jednak są mało odporne na środki czyszczące i chemikalia. Tutaj potrzebne są odporne, długowieczne materiały budowlane, takie jak np. mineralne nieorganiczne mieszanki sylikatowe bez smół reakcyjnych. Są one szczególnie odporne na sole, mikroorganizmy, środki czyszczące i chemiczne. Te materiały według składu zalicza się do zasadowych. Z kolei smoła epoksydowa jest neutralna i nie ma żadnego działania antyseptycznego. Jak wiadomo, wszystkie mieszanki mineralne charakteryzują się wsiąkaniem wody z powodu mikroporów czy kapilarów. Podczas nakładania płytek ceramicznych pozostają też szczeliny powietrzne, które przyciągają do siebie wilgoć, a w tego następstwie - zawsze mokra podłoga wokół basenu. Rozwiązanie natomiast jest proste. W miejscu za kanałem odprowadzającym wodę aż do hydroizolacji z mieszanki smól epoksydowych należy wykonać barierę blokującą kapilary.