Po pierwsze, oliwę zamiast lakieru wybiera się, gdy się dąży do zachowania jak najbardziej naturalnego wyglądu drewna, jakby ono w ogóle niczym nie było pokryte. Oliwa w odróżnieniu od lakieru wsiąka w górną warstwę drewna, a nie pokrywa jego powierzchni mniej lub bardziej błyszczącą błoną, jaka się pojawia przy lakierowaniu. Znajdująca się na powierzchni warstwa lakieru jakby oddziela go od otoczenia, natomiast impregnując powierzchnię oliwą zostaje bezpośredni kontakt z drewnem, ono łatwo oddycha i reguluje w ten sposób mikroklimat pomieszczenia.

Inną zaletą oliwy jest możliwość łatwego odnowienia (remontu) oddzielnych miejsc powierzchni. W wypadku zaś lakierowania, remontować oddzielne miejsca jest trudno, ponieważ jest widoczna granica starego i na nowo pokrytego lakieru, dlatego należy szlifować i na nowo lakierować całą powierzchnię. Przy wykończeniu oliwą nie obowiązkowo szlifować całej powierzchni, wystarcza wyszlifować odnawiane miejsce i impregnować je oliwą, granice po pokryciu nie są widoczne. Ta możliwość odnawiania jest szczególnie aktualna przy restauracji schodów, których kanciasta, o różnych płaszczyznach powierzchnia dość trudno daje się szlifować.

Bardziej niezawodne jest zabezpieczenie drewna pokrytego oliwą. Oliwa wsiąka w górną warstwę drewna, dlatego przy jego mechanicznym uszkodzeniu zachowuje się wytworzona przez oliwę ochrona, ochronną warstwę lakieru może natomiast uszkodzić głębsze zadrapanie, a drewno w miejscu uszkodzenia pod działaniem wilgoci zaczyna zmieniać kolor. Z innej zaś strony, na matowej powierzchni pokrytej oliwą zadrapania są mniej widoczne niż na błyszczącej lakierowanej powierzchni.

Oliwy zazwyczaj bywają syntetyczne, naturalne i mieszane. Naturalne są pochodzenia roślinnego, czas ich schnięcia jest dłuższy niż oliw syntetycznych, są także mniej odporne, a pokrytą powierzchnię należy periodycznie woskować albo pielęgnować innymi specjalnymi środkami. Podstawową zaletą naturalnych oliw jest ekologiczność. Oliwy syntetyczne z kolei schną o wiele szybciej, są bardziej odporne, pielęgnuje się je periodycznie wycierając powierzchnię tą samą oliwą (jednak rzadziej niż trzeba woskować powierzchnię impregnowaną naturalną oliwą), często są używane do pokrycia podłogi o komercyjnym przeznaczeniu.

W zależności od składu użycie oliwy się różni.

Niżej podajemy krótki opis użycia i pielęgnacji 100% syntetycznej oliwy na bazie uretanu:

Oliwę nakłada się trzy razy. Przy pierwszym pokryciu dokonuje się impregnacji drewna, oliwą smaruje się (szmatką, wałkiem lub pędzlem) całą powierzchnię w taki sposób, aby wytworzył się niewielki jej zbytek. Po 5 - 10 min. oliwę przemieszcza się z mniej wsiąkających miejsc (błyszczących) w bardziej wsiąkające (matowe). Po 30 - 40 min. całą nie wsiąkniętą oliwę usuwa się suchą szmatką.

Po upływie12 -16 h dokonuje się pierwszego wykończeniowego pokrycia oliwą. Wciera się ją w impregnowaną powierzchnię, po czym powierzchnię wyciera się suchą szmatką.

Po upływie 6 - 8 h od momentu pierwszego wykończeniowego pokrycia oliwą, w taki sam sposób wykonuje się drugie pokrycie, po 24 h zaś powierzchnię można już eksploatować.

Codzienna pielęgnacja powierzchni wykończonej oliwą jest taka sama jak powierzchni lakierowanej, tylko przy czyszczeniu trzeba unikać użycia mocnych chemicznych środków czyszczących. W podłogę należy periodycznie wcierać oliwę, następnie wycierać ją suchą szmatką. Periodyczność takiego wcierania zależy od przeznaczenia pomieszczenia i intensywności jego eksploatacji: w pomieszczeniach mieszkalnych podłogę odnawia się każdych 6 - 24 miesięcy, w komercyjnych zaś - 1 - 6 miesięcy. Po odnowieniu podłogę można nabłyszczać maszyną polerującą.

Oliwy odbielającej najczęściej używa się do drewna iglastego, aby zmniejszyć w ten sposób dość intensywną żółtość i nadać mu spokojny białawy odcień. Oliwę o różowawym odcieniu najczęściej używa się do dębu, aby nadać drewnu szlachetny trochę zestarzały wygląd.

Więcej informacji w temacie farby