Zwykłą drewnianą łaźnię buduje się zazwyczaj na fundamentach kamiennych. Mogą one być punktowe lub słupowe. Do budowy fundamentów używa się kamienia tłuczonego, cegieł, betonu, drewna i materiałów izolacyjnych.

Głębokość fundamentów zależy od gruntu. Głębokość fundamentów posadowionych na skłonnym do pęcznienia gruncie gliniastym lub glinie piaszczystej o 10 - 25 cm powinna być niższa od głębokości zamarzania. Głębokość fundamentów na gruncie piaszczystym nie zależy od głębokości zamarzania i musi wynosić 0,5 m. Pod ścianami wewnętrznymi mogą one być mniejsze niż pod zewnętrznymi, lecz nie powinne być płytsze niż 0,4 m od powierzchni ziemi.

Fundamenty punktowe muruje się z kamienia naturalnego, zalewając go następnie cementem. Można też je robić z żelbetowych lub betonowych bloczków o formie prostokątnej lub trapezowej. Bloczki najczęściej się układa na 150 mm zagęszczonym podłożu piaszczystym. Szerokość fundamentów punktowych zależy od wielkości i konstrukcji łaźni, i wynosi najczęściej 250 - 500 mm.

Fundamenty słupowe buduje się zazwyczaj jako oddzielne 510 * 510 kamienne lub ceglane słupy. Znajdują się one pod każdym krawędziem budowli oraz w miejscach złączenia wewnętrznych i zewnętrznych ścian. Jeżeli łaźnia jest bardzo duża, między głównymi słupami buduje się słupy pośrednie, w taki sposób, aby odstępy między nimi nie były większe niż 2 m.

Pod słupami robi się piaszczysto - kamieniste podłoże. Między słupami fundamentowymi pod ścianami zewnętrznymi i parową układa się fundamenty ceglane o grubości 250 mm, które wchodzą do ziemi na głębokość 200 - 250 mm.

Słupy fundamentowe muszą wystawać z ziemi na 200 - 400 mm. Równa się je warstwą cementu i pokrywa podwójną warstwą hydroizolacji. Nie można do nich używać cegieł silikatowych.