Jednym z warunków poprawnej realizacji instalacji ogrzewania podłogowego jest zastosowanie odpowiedniej warstwy termoizolacji, gdyż warunkuje ona efektywność działania systemu grzewczego. Czym się kierować dobierając jej rodzaj i grubość?

Ogrzewanie podłogowe to rodzaj instalacji, w którym przeważająca część energii cieplnej jest przenoszona do pomieszczenia drogą promieniowania cieplnego. W procesie tym znaczącą rolę odgrywa izolacja termiczna układana pod instalacją, która zapewnia ukierunkowanie ciepła w górę i tym samym skuteczne ogrzewanie domu. Grubość i parametry warstwy ocieplenia są uzależnione od miejsca montażu instalacji oraz projektowanej charakterystyki energetycznej budynku. Minimalne wymagania odnośnie oporu cieplnego termoizolacji i współczynnika przenikania ciepła U dla podłogi zostały zawarte w normie PN-EN 1264 „Instalacje wodne grzewcze i chłodzące płaszczyznowe" oraz w warunkach technicznych, jakim powinny podlegać budynki i ich usytuowanie. Termoizolacyjność nie jest jednak jedyną cechą, jaką należy kierować się, wybierając materiał izolacyjny - równie ważna jest jego odporność na obciążenia, a także łatwość i elastyczność stosowania.

Jakie są wymagania prawne?

Obecnie istnieją dwa akty prawne, które regulują stosowanie termoizolacji w ogrzewaniu podłogowym. Obydwa z nich uzależniają termoizolacyjność podłóg od ich umiejscowienia w budynku. Znacznie mniejszym rygorom podlegają przegrody poziome nad pomieszczeniami ogrzewanymi, gdyż wszelkie straty ciepła mogą być traktowane jako dodatkowe uzyski w innym pomieszczeniu. Szczególnej uwagi wymagają natomiast podłogi na gruncie, które mogą być potencjalnym źródłem strat energii do otoczenia. Zasadniczo szacuje się, że w domach z tradycyjnym ogrzewaniem straty ciepła przez podłogę na gruncie wynoszą zaledwie 10 %, jednak w przypadku zastosowania ogrzewania podłogowego różnica temperatur między otoczeniem zewnętrznym a podłogą wzrośnie, co przekłada się na większe ubytki energii. Aktem, który bezpośrednio reguluje warunki stosowania termoizolacji w systemach grzewczych jest norma PN-EN 1264 „Instalacje wodne grzewcze i chłodzące płaszczyznowe". Zgodnie z jej zapisami grubość i współczynnik lambda izolacji podłogi na gruncie powinny być dobrane tak, by wartość jej oporu wyniosła minimalnie R=1,25 m2K/W. Wielu specjalistów podkreśla jednak, że ta norma europejska uwzględnia temperatury zewnętrzne w przedziale od -5 do -15°C, podczas gdy w Polsce projektowe temperatury zewnętrzne znajdują się w przedziale od -16 do -24 °C. Oznacza to, że wartość oporu i tym samym grubość izolacji pod ogrzewanie podłogowe powinny być nawet dwukrotnie większe. Wymóg ten można spełnić przy użyciu popularnie stosowanego styropianu EPS 80 o lambdzie 0,037 W/mK i grubości od ok. 8 do 10 cm. Biorąc jednak pod uwagę stałe zaostrzanie się wymagań odnośnie energooszczędności warto przewidzieć lepszą ochronę cieplną. W obowiązujących warunkach technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie podają minimalną wartość współczynnika przenikania ciepła U dla podłóg na gruncie na poziomie 0,3 W/m2K. Zwiększenie grubości izolacji może być problematyczne lub niemożliwe w przypadku istniejących budynków, jednak są dedykowane systemy termoizolacyjne, które posiadają znacznie lepszy parametr lambda, a dzięki temu zapewniają optymalną ochronę cieplną.

Ważne cechy termoizolacji

Najczęściej obecnie stosowanym rodzajem termoizolacji w ogrzewaniu podłogowym jest styropian EPS, poddawany modyfikacjom mającym ułatwić montaż orurowania, jak np. folia metalizowana z nadrukiem siatki czy wypustki umożliwiające mocowanie rur. Największe znaczenie mają jednak parametry techniczne materiału, z którego są wykonywane płyty. Przede wszystkim zaleca się, by styropian miał odpowiednio wysoką gęstość i zwiększoną odporność na obciążenia mechaniczne, jakie wywiera orurowanie. Płyty styropianowe Knauf Therm Floor Heating EPS 200 λ 33 o gęstości 28 kg/m3 cechują się optymalnymi parametrami odporności na naprężenia ściskające na poziomie CS (10) = 200 kPa i wytrzymałości na zginanie BS na poziomie 250 kPa. Powierzchnia materiału została pokryta systemem wypustek i użebrowań pomiędzy nimi, co zapewnia nie tylko trwałe mocowanie rur bez użycia akcesoriów montażowych, lecz także ich pełne zatopienie w warstwie wylewki. Płyty występują w grubościach 20 mm i 30 mm oraz cechują się oporami cieplnymi na poziomie odpowiednio 0,55 i 0,85 m2K/W. Przy zastosowaniu płyt montażowych Knauf Therm Floor Heating o grubości 20 mm w połączeniu z termoizolacją podłogi na gruncie Knauf Parking/Fundament EPS 200 o współczynniku lambda 0,033 W/mK i grubości 60 mm można uzyskać taką samą wartość oporu cieplnego dla całej warstwy ocieplenia, jak w przypadku 90 mm zwykłego styropianu EPS 80 o lambdzie 0,037 W/mK. Tym samym grubość izolacji ulega zmniejszeniu, co może być korzystne w przypadku budynków istniejących, gdzie nie przewidziano wcześniej takiej instalacji. W nowym budownictwie zaleca się projektowanie podłoża pod ogrzewanie podłogowe z uwzględnieniem warstwy izolacji o całkowitej grubości 15 cm i więcej, co pozwala na znaczną minimalizację strat ciepła i zapewnienie większej efektywności pracy systemu grzewczego.

^{Źródło:Knauf Therm}