Niektóre defekty malowanych powierzchni i sposoby ich usunięcia
Drukować
2007-03-30 16:36
Jeżeli widzimy, że powierzchnia jest pokryta solami, należy je usunąć przed malowaniem. Na początku z uszkodzonej powierzchni metalową szczotką lub piaszczarką trzeba usunąć wszystkie cząsteczki farby, która odeszła lub popękała. Jeżeli po takim czyszczeniu jeszcze zostały resztki soli, można użyć 5% roztworu kwasu solnego lub kwasu octowego, następnie spłukać powierzchnię czystą wodą. Wszystkie pęknięcia zaprawia się specjalną zaprawą lub klejem lateksowym. Jeżeli chcemy uniknąć powtórnej krystalizacji soli na ścianach wewnętrznych, należy izolować (uszczelnić) ściany zewnętrzne.
Płyty pilśniowe - jest to sklejone i sprasowane włókno naturalnego drewna. Mogą one być standardowe lub modyfikowane. Standardowych płyt nie można używać na zewnątrz, tam, gdzie będą się znajdować pod bezpośrednim działaniem atmosferycznym. Płyty modyfikowane są gęstsze i odporniejsze na działanie wilgoci. Najczęściej farba odstaje od płyt pilśniowych z powodu niewystarczającego sczepiania się powierzchni. Odstawanie rozpoczyna się w miejscach złączenia płyt i na krawędziach, gdzie woda bezpośrednio oddziałuje na nie izolowaną płytę wiórową i po kilkakrotnym przedostaniu się do niej rozdyma ściśnięte włókienka. Proces rozbrzękania jest nieodwracalny, jego wynik - to odchodzenie farby od płyty.
Dowolną płytę wiórową (nie zależnie od tego, czy była ona używana, jest nowa lub gruntowana w czasie produkcji) przed malowaniem należy pokryć gruntem. Aby uniknąć kontaktu z wodą, wszystkie złącza i krawędzie należy pokryć gruntem i uszczelnić. Miejsca, na których znajduje się popękana farba, należy niezwłocznie odskrobać i wyszorować, następnie pokryć gruntem i pomalować. Całą farbę, która odeszła, należy usunąć, a krawędzie pozostałych nie popękanych miejsc równomiernie wyszlifować.
Czasami pomalowana powierzchnia pokrywa się pęcherzykami. Formują je zgromadzone gazy. W powodu wilgoci, wilgoć kondensuje się na drewnie lub płytach pilśniowych. Za mała wilgoć względna i wysoka temperatura są powodem ciśnień wewnątrz drewna, a gdy wilgoć zaczyna parować, oddziałuje na związek adhezyjny pokrycia. Często to się zdarza, gdy powierzchnia jest pomalowana farbą na bazie rozpuszczalników. Nowe pęcherzyki wypełniają się wodą. Po wyschnięciu powierzchni woda wyparowuje, jednak błonka farbowa się nie odnawia. Tworzenie się pęcherzyków jest szybsze, gdy drewno rozbrzęka w procesie wsiąkania wilgoci. Nabrzękanie, zmiana względnej wilgoci we dnie i w nocy oraz wahanie temperatury osłabiają sczepianie (adhezję). Inną przyczyną powstawania takich pęcherzyków jest wsiąkanie rozpuszczalnika lub malowanie na słońcu, gdy temperatura powierzchni, którą się maluje farbami rozpuszczalnikowymi, jest o wiele wyższa od temperatury powietrza. Często się to zdarza przy malowaniu ciemnymi kolorami, ponieważ ciemna powierzchnia o wiele więcej absorbuje ciepło niż powierzchnia światła. Pęcherzyki również się tworzą, gdy nakłada się grubszą warstwę farby albo maluje drugi raz, gdy pierwsza warstwa jeszcze nie wyschła. W takich warunkach warstwa farby wyschnie przed tym, niż cały rozpuszczalnik wyparuje spod błony. Podczas parowania zebranego rozpuszczalnika tworzą się pęcherzyki.
Jeżeli pęcherzyki powstają z powodu wilgoci, należy zamontować otwory wentylacyjne, które pozwolą wilgoci wyparować z domu. Pękniętą farbę należy wyszorować i zeskrobać do samego drewna, zagruntować przygotowane miejsca, następnie pomalować.
Więcej informacji w temacie farby